Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#288 Onderwijs - Het Kistje

4 maart 2020 - 17:17

 

Het Kistje

#288 Onderwijs

Het Kistje
‘Hallo God!’ zegt Luuk. Nicole glimlacht. Hij zit in haar klas en doet mee met het kringgebed. Luuk is als een frisse wind of als van een andere planeet. Na een scheiding, gedropt vanuit het drukke Rotterdam gaat hij nu naar school in dit nette en overzichtelijke Veluwse dorp.
Van Luuks moeder weet Nicole dat Luuk zijn leven niet zo veilig was het afgelopen jaar. Nog elke nacht heeft hij nachtmerries vertelde zijn moeder haar bezorgd. Zijn opa en oma waren vaste campinggasten in het dorp en zijn na hun pensioen hier neergestreken. Ze vonden in hetzelfde dorp een huis voor Luuk en zijn familie. Dit jongetje, realiseert Nicole is veel in haar gedachten. ‘De juf met het moederhart’, zo noemen haar vriendinnen haar plagend. Nicole vindt het een eretitel.

Als ze in de morgen een verhaal vertelt uit de Bijbel, dan hoort Luuk elk woord. Jezus, Daniel, David... elk verhaal is spannend. Dit maakt dat Nicole meer plezier heeft aan het vertellen van de verhalen.
Boven op de kast in de klas staat een kistje dat eruit ziet als een schatkistje. De kinderen mogen na het verhaal, als ze dat zelf willen, er een briefje instoppen met een vraag aan God. De moeders van de gebedsgroep gaan er dan voor bidden. Soms zijn de vragen verdrietig zoals ‘God wilt u ervoor zorgen dat papa mama weer lief vindt’, soms schattig ‘God mag ik een paard?’.
Die morgen is het Luuk die een briefje in het kistje stopt. Hij vindt het stoer; God en zo’n kistje.
Als Nicole aan het eind van de dag de deur van het klaslokaal wil sluiten, trekt het kistje haar aandacht. Zal ze? Ze kan het niet nalaten en loopt naar het kistje. Bovenop ligt het briefje van Luuk. Ze opent het briefje en er staat ‘Hallo God, hoe gaat het met u?’.
Nicole doet het kistje weer dicht. Wauw... van deze jongen kan ze iets leren. God is niet een Sinterklaas, maar een vriend en vader die een relatie wil. Luuk, uit de stad, heeft dat snel begrepen.

 

 

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2020 - 10:41

Marriette O wat een warm stukje tekst laat je me lezen, dank daarvoor.

Ik hoop van ganser harte dat er nog tijd is in het onderwijs voor deze benadering van een bijzonder kind als Luuk.

Opa en Oma viel me op, mag met kleine letters geschreven worden, tenzij het hun echte namen zijn, dan weer wel met hoofdletter.

 

Fijne dag

 

 

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 maart 2020 - 16:36

Mariette,

... wat ontroerend.

Dat het dus echt de woorden van een kind zijn, heel bijzonder. Je kunt er goed over nadenken.

Dankjewel.

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 maart 2020 - 14:35

Hoi Mariëtte, welkom op dit forum. Ik heb genoten van jouw stukje, heel warm en ontroerend. Ik hoop je vaker hier te lezen!

Kleine suggestie; als je een verhaal instuurt, zet dan de nummering en de titel alleen in het vakje 'Titel', dus in jouw geval '#288 Het kistje'. Dit hoef je niet te herhalen in het tekstvak. En het onderwerp of thema van de opdracht ('Onderwijs') hoeft er ook niet bij.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 maart 2020 - 12:52

Mijn excuses voor de veel te late feedback. Ik vind het een mooi en bijzonder verhaal om te lezen. Het doet me goed om te lezen dat er op zo'n mooie manier met geloof om kan worden gegaan op school. Het laat ook zien dat, ook al is het de taak van de leraar om iets aan een kind te leren, je van kinderen veel kunt leren.