Opdracht # 287 Rust in mijn hoofd

Ik beweeg, ik wiebel, ik spring en ik dans. De hele dag. Echt, geen grapje, ik beweeg altijd. Anderen worden soms gek van mij. Mijn juf zegt de hele dag: ‘Zit nou eens stil en let op!’. Mijn moeder roept elke avond: ‘Blijf eens stil zitten aan tafel!’. Zelfs mijn vriendinnen vinden het irritant dat ik zoveel beweeg.

Maar het lukt me gewoon niet. Ik probeer het echt wel hoor, dat stil zitten. Maar als ik eindelijk stil zit, dan gaat m’n been wiebelen of tik ik met mijn vingers. En wat nog erger is, dan ontploft het in mijn hoofd. Duizenden gedachten vliegen van hot naar her en ze gaan nog sneller dan anders. En als ik dan iets probeer te vertellen, begrijpt niemand mijn verhaal omdat ik dan te snel ga, dingen oversla waardoor het voor niemand meer logisch is. Ook voor mijzelf niet. Ik raak daardoor regelmatig de draad kwijt van mijn eigen verhaal.

Dus weet je, dat constante bewegen van mij, vind ik zelf ook vrij irritant.

Het enige moment dat ik dat niet heb, is als ik in bed mijn boek lees. Oké, ik wissel dan nog steeds drie keer per minuut van houding maar de rest van mijn lichaam is verrassend genoeg stil. Geen gewiebel met mijn voeten, geen getik met mijn vingers. Nee, gewoon stil. En nog fijner, mijn hoofd is rustig. Het luistert naar de woorden op het papier, die ik trouwens graag hardop uitspreek. Dat dan weer wel. Het verzint plaatjes bij de verhalen, met kleur en al. Door te lezen wordt mijn hoofd bezig gehouden op een leuke, spannende, verrassende en fantasierijke manier. Dan is het echt leuk in mijn hoofd. 

Daarom hou ik ervan. Ik hou van de mooie verhalen, de bijzondere werelden, de aparte mensen en spannende situaties. Ik hou van de dingen die in onze gewone wereld niet kunnen maar in die magische boekenwereld wel. Ik hou van dingen die ik kan zijn, de avonturen die ik kan beleven. Ik hou van de plaatjes die mijn hoofd maakt bij de woorden. En ik hou van de rust die ik krijg, in mijn lijf en in mijn hoofd.

Ik hou van lezen.