#286 Verloren traditie

Fief, je raakt mijn hart met je warme pleidooi voor de kleine dorpen en hun carnaval.

De dorpsmensen worden ouder, de nieuwe import heeft soms weinig met de oude traditie. Maar ik merk dat de jonge garde juist wel weer zin heeft om samen iets te doen, dus dat geeft weer hoop!

Fijn dat je je niet klein laat krijgen, zolang er mensen zijn is er hoop.

Ik hoor wel dat de regels voor een caranvalswagen met de mensen erop, strak zijn aangepast wegens veiligheidsvoorschriften. Zou dat het ook de das niet omdoen?

Ik wens je een heel fijn carnaval met alle vrolijkheid daarbij en oude vriendschappen!

Marie, dank je wel voor je bemoedigende woorden. We gaan er dit jaar in ieder geval nog een fijn feestje van maken.

dag Fief

Fijn gevonden om je verhaal op te trekken rond een verloren traditie. Als je hier en daar een zin schrapt, de volgorde wat wijzigt, hier daar wat uit zou weiden, zou het nog aantrekkelijker worden.

Ik zag ook een kanjer van een -dt fout staan, haal je hem er uit?

Hoi Johanna, fijn dat je mijn verhaal gelezen hebt. Ik ben blij met je kritische blik, maar ik vind je aanwijzingen een beetje vaag: hier en daar een zin schrappen, een volgorde wijzigen, hier en daar uitweiden. Wat vind je bijvoorbeeld overbodig? Waar zou je meer uitleg willen zien? 

De dt fout is hersteld.

Hoi Fief, een mooi verhaal over oude tradities. Ik weet niet voor welke type tekst je gekozen hebt. het hangt voor mij een beetje tussen een artikel en een verhaal. Ik mis voor mezelf vooral de warmte en gezelligheid (zintuigen) voor een verhaal. Die zou ik graag willen zien, waardoor ik beter meegenomen wordt. Ik zie wel de weemoed van het gemis.

Hoi Ilse, bedankt voor je opmerkingen. Ik ga erover nadenken.

dag Fief

Laat me proberen uit te leggen. Je begin, bam sterk. Maar je doet me wel twijfelen of je dat kostuum nu nog aantrekt of dat het een mijmering is naar het verleden? 

Dan  bv. deze paragraaf: ik citeer hem en probeer meteen wat uit elkaar te trekken:

Een van de activiteiten is een middag gewijd aan de kasteleins van weleer. Er zullen foto’s en filmpjes getoond worden uit de tijd dat ons dorp nog een aantal kroegen rijker was. Daar wil ik bij zijn, want mijn ouders zullen ook in beeld komen.

Maak dat nu eens krachtiger. Neem ons mee in wat met je doet. Je tekst heeft namelijk de potentie heel wat los te weken. 

Zij runden tien jaar lang een hotel en café in het dorp. Ik heb er even zo lang gewoond, want ik ben in dat hotel geboren.

Ook hier veel woorden die je korter en krachtiger kan maken. Ze waren dus ook kasteleins? Koppel daar een gevoel aan, misschien waren jouw ouders (en zeker voor jou wellicht) de beste kasteleins, de beste sfeermakers en omdat ze dat zo tof deden houd jij tot vandaag van Carnaval?

Carnaval is me met de paplepel ingegeven als het ware.

Ook in de jaren daarna heb ik het volop meegemaakt. Als lid van de jeugdprinsenclub, daarna op stap met vriendinnen en vervolgens met mijn gezin. De eerste kus van mijn man heb ik tijdens carnaval gekregen, destijds nog mijn buurjongen.

In een tekst zoals deze ben ik geen voorstander van te beginnen met 'ook' maar dat is wellicht smaak. Iets teveel passieve zinnen hier, terwijl je eigenlijk zegt dat je helemaal opging in dat carnaval. Wat deed je in de jeugdprinsenclub en had je daar al een oogje op je buurman? Kreeg je die kus terwijl je je kostuumpje aan had? Hij? In een verloren hoek en met confetti in jullie haren?

Er zit zoveel rijkdom in je verhaal en ik ben altijd aan de nieuwsgierige kant. Begrijp je waar ik heen wil? Maak hje tekst nog wat meer van jezelf. Jij kan dat!

Daar kan ik wat mee Johanna. Ik ga het even laten bezinken en er iets beters van maken.

Dag Fief, mooi verhaal - of column eigenlijk. Ik voel het verlies erdoorheen. 

Punt van kritiek misschien: het eindigt met "Op die manier hopen we te voorkomen dat we ons over een paar jaar moeten afvragen waar het carnaval in ons dorp ergens verloren is gegaan.". Toch krijg ik eerder in de column het idee dat de strijd allang verloren is, en het samen terugkijken eerder een nostalgie van een oudere generatie is, dan dat er echt een poging wordt gedaan om bijvoorbeeld de jeugd er weer bij de betrekken. Het doet me ergens aan het liedje "Het dorp" van Wim Sonneveld denken. Misschien kan je ook met dat sentiment eindigen, in plaats van nog de hoop het verlies te voorkomen (maar het is meer hoe ik het las).

Hoi Karel, bedankt voor het lezen en je suggesties. Ik ga kijken of ik je aanwijzingen nog ga toepassen. Komende dagen in ieder geval niet. Als medeorganisator van het jeugd- en jongerencarnaval ben ik de komende dagen volop in de weer.

Ah kijk, goed om te lezen dat bij de echt Fief de hoop nog vol en levendig is :D. Succes met de organisatie! Hoop dat er veel polonaise en weinig games zullen zijn ;).

Hoi Vief (klinkt goed, niet?), weer een goed geschreven, helder verhaal. Ook een actueel gekozen thema: de ogenschijnlijke teloorgang van het dorpse carnaval. Wel geloof ik niet dat de skivreugde een grote bedreiging vormt voor het carnaval. De prijzen in de skioorden rijzen veel harder de pan uit dan de prijzen aan de dorpse tappen. (ook niet gering)

Je verhalen zijn over het algemeen prettig leesbaar. De zinnen die je gebruikt volgen elkaar bijna logischerwijs op. Dat maakt dat je verhalen als een consistent geheel op mij overkomen. Ik krijg bij jouw verhalen wel eens de lichte waan dat ik het zelf zo geschreven zou kunnen hebben.

P.S. Je kunt nog twee dagen losgaan. 🤪🤡🐲🍺🛀

Dank je Dos. Dat gaat wel lukken. 🎉🎶🍻🎈