Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#285 Even uitblazen

Ciara is moe, nee zeg maar uitgeput, maar wat heeft ze genoten. Met enorme windvlagen raasde ze over het land. Een zuidwesterstorm werd ze genoemd. Liever was ze een orkaan geweest, maar wie weet, als ze flink blijft oefenen.

Bomen liet ze buigen; takken braken als luciferhoutjes en het lukte haar zelfs om een paar van die reuzen te ontwortelen. Genietend kijkt ze naar de ravage die ze heeft aangericht. Straten zijn bezaaid met dakpannen en overal liggen afgerukte takken. Auto’s zijn vernield en her en der heeft ze het voor elkaar gekregen om een boom op een huis te laten vallen.
Het verkeer was door het hele land ontwricht. Vrachtwagens waren niet veilig voor haar uitspattingen en op enkele plaatsen lukte het haar om personenwagens van de weg te duwen. Bewondering heeft ze voor alle fietsers die zwoegend tegen haar in vooruit probeerden te komen. Als beloning kregen zij op de terugweg een stevige duw in de rug.
Grinnikend denkt ze aan de zonnepanelen die ze heeft laten klapperen en terrasstoelen die geen schijn van kans hadden. Een groot aantal evenementen en sportactiviteiten werden dankzij haar afgelast. O, wat is het heerlijk om die kracht te hebben en de macht om het dagelijks leven te ontwrichten.

Stiekem baalt ze dat ze het niet tot code rood heeft weten te schoppen, maar oranje is ook niet slecht. Op sommige momenten wist ze windkracht 11 te halen. Ze zweepte de zee meters hoog op waardoor schepen als speelgoedbootjes op de golven stuiterden. Met haar kracht maakte ze enkele stranden onbegaanbaar,  ja ze vernielde zelfs duinovergangen. De mensen die wel de kans kregen om op het strand uit te waaien heeft ze op hun wenken bediend. Er hingen er zelfs een paar als levende vlaggen in een paal. Vet!

De regenbuien die haar vergezelden zorgden voor overstromingen. Straten en weilanden zijn blank komen te staan. Ze ziet een eenzame zwaan statig op de ondergelopen hoofdstraat zwemmen, confuus om zich heen kijkend alsof hij zich afvraagt in welke vijver hij nu is beland.

Met het beetje kracht dat ze nog in zich heeft probeert ze hier en daar nog wat bomen te geselen, maar het maakt geen indruk meer. Jaloers kijkt ze naar Dennis, die op de loer ligt. Ze voelt zijn adem in haar nek; hij is zich al aan het opwarmen boven de Atlantische Oceaan. Binnen niet al te lange tijd zal hij het van haar overnemen. Misschien krijgt ze elders nog een kans. Eerst maar even op adem komen.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hi Fief,

... wat vind ik dat geweldig. Je hebt je zo ook je eventuele eigen frustraties de ruimte kunnen geven. Heerlijk en dan te bedenken dat Dennis ook nog komt. Je hebt zelfs de zwaan genoemd. Mooi gedaan.

Je hebt het vast met veel plezier geschreven. Het was heerlijk om te lezen.

 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

 

 

Fief, een zeer lezenswaardig verhaal. Allereerst een goed gekozen titel met dubbele betekenis. Ook de personificatie van de storm vind ik geslaagd; hij geniet van de schade die hij aanricht, maar heeft tevens respect voor de fietser die hem trotseert.
Alle aspecten van deze storm heb je de revue laten passeren en zelfs die vreemde zwaan heb je een ongecompliceerde plek in je verhaal weten te geven. Petje af.

Enkele opmerkingen:
- Bij de eerste lezing struikelde ik over ‘tegen haar in vooruit’. Drie voorzetsels vlak achter elkaar is licht verwarrend;
- code oranje > oranje (dat het om een code gaat is duidelijk, je hebt het al eens gebruikt);
ja zelfs > en   (twee maal ‘zelfs’ in één zin). Twee zinnen verder weer een ‘zelfs’; hier zou ik ‘ook’ van maken; 
de regenbuien die met haar > de regenbuien die haar.

De afsluiting is ook subliem met de adem in de nek van Dennis. Even rusten en op adem komen.

Ken je de app Windy? Daar zie je in dramatische kleurstelling hoe Dennis zich op de Atlantische oceaan ontwikkelt en in welke richting hij gaat.
 

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dos, ik ben weer blij met jou. Fijn dat je met een frisse blik naar de tekst hebt gekeken. Ik heb het aangepast. Mag ik u weer hartelijk danken?

Behalve "tegen haar in vooruit". Het geeft voor mijn gevoel het gezwoeg van de fietser tegen de wind in wel goed weer. 

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Buiten kijf geeft 'tegen haar in vooruit' het  gezwoeg van de fietser uitstekend weer. Als je al lezend in gedachten achter 'in' een komma plaatst, is er ook niets aan de hand, dan heb je op de juiste plaats een scharnierpunt in de zin aangebracht. Ik haperde hier even.

'Bewondering heeft ze voor alle fietsers die zwoegend haar tegenwind probeerden te trotseren.': zou ik voorstaan. Een andere constructie zonder drie voorzetsels achtereen kan uiteraard ook.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heerlijk verhaal Fief! In volle vaart geschreven lijkt me, met een goede structuur, oog voor detail. Zo te lezen hierboven schreef je het met plezier. Dat zie ik zeker terug in de tekst. Mooi hoe Ciara tot het einde toe blijft proberen en heerlijk zoals je dat in die laatste alinea beschrijft, 'met de hete adem van Dennis' in haar nek. Je geeft Ciara hier echt een karakter; ambitieus, roekeloos en toch ook met een hart, of eergevoel, zoals ze de fietsers beloont. Mooi Fief!  

Een tip: je schrijft veel 'passief' in de voltooid verleden tijd. Ik ben nieuwsgierig of je tekst misschien nog meer vaart krijgt, als je dat verandert. Dus bijvoorbeeld: 'Genietend kijkt ze naar de ravage die ze heeft aangericht.' wordt dan 'Genietend kijkt ze naar de ravage die ze aan richtte.' En 'Auto’s zijn vernield en her en der heeft ze het voor elkaar gekregen om een boom op een huis neer te laten komen.' wordt dan 'auto's zijn vernield en her en der kreeg ze het voor elkaar om een boom op een huis neer te laten komen (of 'een boom op een huis te gooien, duwen, kwakken?) 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@lizette: bedankt voor je positieve feedback en je compliment. Ik ga kijken hoe ik je aanwijzingen kan toepassen. 

@Marijcke: bedankt voor je compliment en je dikke duim. Ik ben er blij mee.

Lid sinds

4 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat een geweldig verhaal. Toch ook fijn om een keer te lezen hoe een storm het nou zelf vindt dat ze zo'n ravage aanricht. Blijkbaar erg leuk. Bij dit stukje heb ik hardop gelachen:

De mensen die wel de kans kregen om op het strand uit te waaien heeft ze op hun wenken bediend. Er hingen er zelfs een paar als levende vlaggen in een paal. Vet!

Heerlijk!