#281 Kommer en kwel

De een zijn feest, is de ander zijn geest. Briljant gevonden. Met plezier (en ook wel een beetje afgrijzen) gelezen.
Ook bij in jouw koelkast dus (kom)kommer en kwel.

Heerlijk smerig is 'ie weer :-). Was het trouwens niet 'viezeriken' (met enkel k)? Staat me iets van bij. #kniesoor

Hallo Dos

Ha, dat is een fijne invulling van de opdracht. Het leest prettig en je beschrijft exact hoe het gaat met groenten in ontbinding. Mooi gevonden. 

Je tekst leest vlot, maar ik vind de introductie wat in contrast staan met het verdere verloop. Kijk die eerste twee paragrafen nog eens na om dit wat minder stroef te maken.

De beeldspraak 'schimmel als een bruidssluier' is een erg goede vondst. Knap!

Voor de rest geen verdere commentaar.

Persoonlijk vind ik de intro wel verhelderend. De inleiding tot de wantoestand.

Leuk verhaal, graag gelezen. 😊👍

 

De een zijn feest, is de ander zijn geest. Briljant gevonden. Met plezier (en ook wel een beetje afgrijzen) gelezen.
Ook bij in jouw koelkast dus (kom)kommer en kwel.

 

Fief, ik zou het omdraaien: de een zijn geest, is de ander zijn feest.

Dat je mijn verhaal met enig afgrijzen hebt gelezen, siert je. Een teken dat je ook een nette huisvrouw bent. Schimmel in je koelkast is niet bevorderlijk voor een gezond leven. Hier in huize Wijnhof duwt de schimmel vaak de deur van de koelkast open. Best een leuk gezicht. 🤪 

 

De een zijn feest, is de ander zijn geest. Briljant gevonden. Met plezier (en ook wel een beetje afgrijzen) gelezen.
Ook bij in jouw koelkast dus (kom)kommer en kwel.

 

Kruidnagel, niet verder vertellen dat ik viezeriken met dubbele k schreef. Dat verklaart waarom er een rode streep onder stond. Een slordig en eigenwijs trekje van me dat ik er geen aandacht aan schonk. Ik heb het gauw verbeterd. 

Bedankt, kniesoor. 😊

Dag Johanna, ik waardeer het dat je kritisch naar naar mijn tekst gekeken hebt. Ik heb de drie eerste paragrafen nog eens aandachtig doorgelezen om te kijken waar de tekst zou kunnen wringen. Ik heb het helaas niet kunnen vinden.

Ik zal je inzicht geven hoe het verhaal tot stand gekomen is.
Na enkele mislukte pogingen met een dialoog tussen de kerstomaten en de komkommers, kwam ik op het idee gebruik te maken van mijn oorlogsherinneringen. Mijn oudste herinneringen dateren van lang voor mijn geboorte toen ik met Hannibal en zijn olifanten over de Alpen trok. Ik was toen een jongen van ongeveer veertien jaar. Ik was verzorger van de olifanten. 

Wij trokken over een pas die later de Großglockner is gaan heten. Op het hoogste punt (1300 m), in het huidige Heiligenblut, ondervonden wij hevige weerstand vanuit een hoger gelegen fort. Bij onze poging de burcht in te nemen werden wij overgoten met hete teer. Ik kwam toen op het idee om van de olifantenkeutels ronde bollen te maken en die te laten bevriezen. Het was hartje winter en het vroor dat het kraakte. Die bevroren ballen waren keihard, maar veel lichter dan steen. Ze bleken uitstekend geschikt als munitie voor onze onagers; houten, steenwerpende katapulten. Na een hevige strijd werd het Germaanse obstakel vernietigd. Hannibal kon verder trekken en ik werd bevorderd tot strategisch assistent. Van Hannibal heb ik geleerd tactisch te denken. Dat heb ik toegepast op de regie van mijn verhaal.

Allereerst: maak een analyse van het strijdtoneel en baken dat af > de gesloten koelkast. Bepaal dan wie je vijand is > de hele inhoud van de koelkast. Maak dan een studie van de zwakke plekken van je vijand > het natuurlijke bederf van groenten, ook na langdurig verblijf in gekoelde ruimte. Bedenk vervolgens een list en met welke wapens en in welk tijdsbestek je de vijand het beste kunt verslaan > ik laat de Wijnhofens extreem lang op wintervakantie gaan; de koelkast blijft een hele maand  gesloten. Deze tijd is nodig om het wapen, de schimmels, tot volledige wasdom te laten komen.
Deze strategie heb ik in de eerste twee paragrafen verhaald. Als ik deze inleiding niet gebruikt zou hebben, zou het verhaal niet geloofwaardig zijn. Daar houd ik niet van. Bij al mijn verhalen die ik hier plaats wil ik dat de lezer denkt: zo is het gebeurd, en niet anders.

Johanna, ik hoop dat je nu over de intro anders denkt dan bij eerste lezing.

Leuk verhaal, graag gelezen. 😊👍

Fijn dat je het graag gelezen hebt, N.D.D. 😊👍 

Dag Dos

Ik versta de intro absoluut hoor. Het gaat om deze zinnen:

Het is weer zover. De Wijnhofens zijn de hele maand januari naar hun appartement in het Zwitserse Adelboden. Terwijl zij op de lange latten langs de besneeuwde hellingen naar beneden suizen, is het thuis in hun koelkast oorlog.

Dit lijkt me okee maar dan schrijf je

Anja Wijnhof heeft laatst een boek gelezen over de hongerwinter en sindsdien gooit ze geen eten meer weg; alle kliekjes worden opgeborgen in de koelkast om ze veel later alsnog in de vuilcontainer te kieperen.

Waarom niet sinds Anja een boek las over de hongerwinter....

Dat is wat strakker en bovendien is het niet consequent: ze gooit geen eten meer weg, maar dat gebeurt nu juist wel....

Het is altijd goed dat de lezer het geheel geloofwaardig kan vinden, anders haken ze af.

Volgens mij gaat dat 'later alsnog weggooien' niet over de intentie, maar over de onbedoelde en ongewenste consequentie. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik het mooi vind dat die zin in de eerste helft passief is en na de rust ineens actief. Misschien was het eerst: '[...] eten meer weg: alle kliekjes bergt ze op in de koelkast om ze veel later alsnog [...] te kieperen.' Maar misschien is dat alleen grammaticaal correct.

Hoi Dos,

wat een feest om je weer te lezen! Jouw verhaal is voor mij een feestmaal, met prachtig Dossiaans taalgebruik en mooie verbindingen zoals de verwijzing naar #metoo en het kruistasten, en de 'aansluitende familiereünie.'

Ik heb weer genoten! Ik wens je een sterke maag en een verstopte neus toe als je op 1 februari je koelkast weer opent!

Mvg Ton Badhemd

Johanna, ik ga helemaal met je mee: sinds Anja een boek gelezen heeft etc. is vele malen beter. Ik betrap er me nu weer op dat ik wel vaker deze omslachtige manier van schrijven toepas. JanPé heeft er me laatst ook op gewezen. 
Dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn schrijfervaring. Vele jaren nadat ik bij Hannibal in dienst was, werd ik schrijver bij Dostojewski; hij dicteerde en ik schreef. Die was me toch breedsprakig en omslachtig; amaai… daar heb je niet van terug. 

Ook de inconsequentie heb ik anders omschreven.

Trouwens het beletselteken heeft genoeg aan drie puntjes…

Johanna, bedankt voor de nazorg.

Kruidnagel, dank voor het meedenken.

Ik heb de inconsequentie aangepast.

Hoi Ton,

Wat een feest je weer te lezen. Ook jouw verhaal was mij een feestmaal. Nu je weer terug bent, moet je niet  meer weglopen. Ik houd je in de gaten. Tot de volgende keer.

Goede aanpassing Dos. Nu vind ik de hele tekst fijn om te lezen!