#281 Het verkeerde groentelichaam

    Als ik voetjes zou hebben gehad, was ik waarschijnlijk naar een ander schap overgelopen. Ik zou me ergens verbergen tussen de koolrapen of misschien wel de bloemkolen. Of de broccoli, die hebben pas een verfijnde vorm en smaak. Misschien sowieso een groene groente, die worden altijd als ‘gezond’ aanbevolen. Zij hebben meer privileges dan ik. 
    Ze vonden me roerloos liggen tussen de andere tomaten, die ik niet langer als soortgenoten beschouw. Ze wilden me wel meenemen, maar bereiden vonden ze begrijpelijkerwijs te ver gaan. Ik heb een oppervlakkige sappige smaak, en ben niet echt een goede maagvuller. Het enige waar ik nog een beetje mee te combineren val is met komkommer Koos, maar die hebben ze ook laten liggen.
‘Had jij dat filmpje gezien?’, vraagt hij.
Ik wrijf mijn ogen uit, vermoedelijk van het slechte slapen de laatste tijd. De koelkasttemperatuur zal me nooit vertrouwd worden, vrees ik.
‘Nikkietutorials bedoel je? Ja, laatst toen de koelkast half open stond kon ik de laptop zien met het Youtubefilmpje.’
‘Weet je, soms denk ik wel eens dat ik wat meer zoals jij zou willen zijn. Dat ik het als tomaat beter zou hebben gedaan.’
‘Daar zit je echt niet op te wachten hoor. Ik denk dat je erg tevreden mag zijn met je slanke lichaam en vrolijke kleur.’
    Ik stel me voor dat we dit gesprek in een warme maag zouden hebben, omringd door de groenten waar we in korte tijd bevriend mee zijn geraakt.
‘Misschien zou het makkelijker zijn als ik een goedbekeken Youtubekanaal zou hebben. Ik zou crowdfunding kunnen inzetten om mijn metamorfose te sponsoren.’
‘Koos, schei toch uit. We zijn geen mensen die hun opvattingen weergeven op tal van sociale media. Ons doel is slechts om de mensen te plezieren met onze verfijnde smaak.’
‘Maar zelfs dat is ons niet gelukt. Vraag jij je dan nooit af of er ook wat anders in zou zitten?’
    Misschien beschik ik niet over de verbale capaciteiten om Koos uit te leggen dat ik als de verkeerde groente van de plant ben gehaald. Wellicht is dit ook niet uit te leggen, zonder camera en talrijke fans die met ons zouden meeleven. Dat vlog is eigenlijk wel een idee, dan noemen we het ‘overpeinzingen van een tomaat en een komkommer, die eigenlijk geen tomaat en komkommer willen zijn’. Nee, dat is toch iets te lang. 
    ‘Groentelijke onmacht klinkt beter’, vindt Koos.
‘Ik vind onmacht wel wat dramatisch klinken. Waarom niet gewoon ‘groenteperikelen’?’
We besluiten tot ‘groentes komen uit de koelkast’, en spreken direct het streven uit net zoveel volgers te krijgen als Nikkie.