279 Goede voornemens

Goede voornemens

Ze verfrommelt de wikkel van de chocoladereep en mikt hem in de prullenbak.

Dit is dus het laatste stuk chocolade dat ze voorlopig eet. In 2020 moet het echt anders. Moeizaam komt ze overeind. Ze schuifelt naar de eettafel. Het nieuwe jaar is nog pril. De gasten zijn naar huis. In de verte klinkt nog de knal van te laat afgestoken vuurwerk.

Ze neemt de hapjesplank mee naar de keuken en snoept de laatste kaasjes weg.

Op tafel liggen nog toastjes. Zonde om weg te gooien, toch? In een paar kleine bakjes vindt ze restjes salade. Die is al een beetje ingedroogd aan de randen, maar smaakt vast nog oké. Ja, zie je wel?

Ze houdt de wijnfles schuin voor zich omhoog. Oh, er zit nog iets in. Wijn kun je niet lang bewaren, weet ze. Ze gaat er nu maar bij zitten en vult haar glas nog een keer. Ze haalt de hapjesplank uit de keuken en zet hem terug op tafel. Haar mollige vingers vinden de laatste worstschijfjes en wat druiven. Mensen gooien tegenwoordig zo veel weg. Daar wil ze niet aan meedoen.

Tevreden knabbelt ze op een toastje tonijnsalade.

Morgen gaat ze echt op haar gewicht letten.