#276 De Myrthe is boos show

Myrthe staart zo’n dertig seconden naar de tulband voordat ze hem naar haar mond brengt. Dertig seconden van stilte, slechts onderbroken door het gesmak van haar vader. Hij focuste zich de afgelopen vijf minuten op zijn aangebrande pannenkoek en nog niet gare vleesvervanger. Toen Myrthe haar Valess voorraad liet zien haalde hij de schouders op.
‘Tja, er zijn wetenschappelijke bewijzen dat het gezonder is toch...’

Nu laat hij de slavinken staan en concentreert zich op de vegetarische sectie. Net als broerlief Jason overigens, die voorheen nog bekend stond als de barbecuekoning. Myrthe’s vegetarische principes worden gewaardeerd, maar het is zeer de vraag of ze ook zullen waarderen wat ze zo meteen gaat zeggenDe tulband moet wel op, want als ze het verhaal vertelt met volle mond komt het wat minder goed aan. Mam, gekleed in Myrthe's blauwe avondjurk, werpt zich als enige volledig op de vleessectie. 
‘Ik wil jullie graag wat vertellen.’ 

 Mam’s blik doet Myrthe vermoeden dat zij na het horen van de boodschap als eerste een tirade zal beginnen. 
‘Ik had jullie gezegd dat Thomas er niet bij is omdat hij het bij familie viert, toch?’
Mam kijkt nu naar pap, alsof ze nu al begint met het zoeken naar een verklaring. Jason besluit ondertussen toch maar een slavink te nemen. 
‘Wel dat was niet helemaal eerlijk van me. Hij is er niet omdat ik het heb uitgemaakt...’ 
Myrthe hoopt bijna dat de bekende tirade, ook wel een spottend ‘de mama is boos show’ genoemd, zal volgen. ‘Waarom?’, begint pap die het zoals gewoonlijk niet kan laten een oorzaak achter de zaken te zoeken. Een autobiografie van zijn leven zou waarschijnlijk als titel ‘redenerend naar een beter leven’ hebben.
‘Het voelde niet goed meer. De tintelingen in de buik waren weg.’ 

Pap kijkt vragend naar mam alsof hij van haar verwacht dat zij gaat uitleggen waar dit soort sentimentaliteit voor nodig is. Jason richt zijn aandacht voor een klein gedeelte nog op de slavink, maar zijn blik lijkt inmiddels ook op zijn moeder gefixeerd. 
‘Myrthe, als het niet goed meer voelt, dan moet je er inderdaad niet mee doorgaan,’ zegt ze uiteindelijk. 
‘Vind je het dan niet heel stom van me dat ik doe? Dat ik zo’n leuke jongen aan de kant zet?’
‘Je bent volwassen, het is jouw beslissing. En ik ga ervanuit dat je er voor jezelf goed over hebt nagedacht.’ 

Myrthe heeft geen honger meer, hoewel ze weinig gegeten heeft. Demonstratief legt ze haar vork en mes aan de zijkant van het bord. Het voelt alsof ze weer vijftien is en opzettelijk een half uurtje te laat thuis kwam. ‘Maar misschien heb ik er helemaal niet over nagedacht? Misschien bega ik wel de grootste blunder van mijn liefdesleven?’
Pap lijk aan een van zijn oorzaak-gevolg monologen te gaan beginnen, maar mam legt hem met een nietsontziende blik het zwijgen op.
‘Het voelde niet goed voor je, dus koos je hiervoor. Heel dapper om je gevoel te volgen.’
‘Je had me tegen moeten houden.’
Mama richt haar ogen tot het plafond alsof ze het al weet. De 'Myrthe is boos show' is begonnen.