#276 - Een modern kerstverhaal
‘Ben, Beth is daar, doe jij even voor haar open?’
Ben kwam met tegenzin uit zijn fauteuil. Er stond hem weer een stressvolle avond te wachten. Met kerstavond liet zijn vrouw Nora al haar zorgvuldig opgespaarde moederlijke gevoelens de vrije loop.
‘Dag Ben,’ zei de man aan de deur, ‘Lang geleden, niet?’
Ben was sprakeloos, alsof hij net was begroet door een geest uit het verleden. Daar stond zijn vroegere businesspartner Jacob. Ben had de traditie van Sanders & Zoon verdergezet door de leiding over de zaak aan zijn zoon over te dragen. Daarop was Jacob misnoegd opgestapt om zijn eigen begrafenisonderneming te beginnen. Dat had Ben flink wat klanten gekost.
‘Dag paps,’ zei Beth die plots vanachter Jacob tevoorschijn sprong, ‘Mag ik je voorstellen aan mijn nieuwe vriend?’
Ben wilde iets zeggen, maar het geluid dat hij voortbracht, hield het midden tussen een zucht en een kreun. Zijn dochter, verkering met een concurrent die bovendien oud genoeg was om haar vader te zijn? Die gedachte was te pervers voor woorden.
‘Ah, daar is de vrouw des huizes,’ doorbrak Jacob het gênante moment en hij overhandigde Nora een enorme ruiker bloemen.
‘O wat enig, Jacob,’ zei Nora, ‘Ik zet die vlug even in een vaas. Volg mij maar.’
Ben raakte zijn dochter aan bij haar schouder zodat ze even in de hal bleef staan.
‘Ik dacht dat jij lesbisch was?’ zei hij tussen zijn tanden.
‘Ik ben bi, paps,’ antwoordde Beth, ‘Ik hou zowel van mannen als van vrouwen. Ben je niet blij dat ik voor de verandering eens met een man ben?’
Van alle mannen en vrouwen die er op de wereld rondlopen, moest je er net deze uitpikken, dacht Ben. Hij sloot de deur achter zich en schrok toen er aan de buitenkant hard op gebonkt werd.
Hij deed open en hij kon niet naast de geest van de toekomst kijken. Daar stond zijn dochter Marie met een bolle buik.
‘Sinds wanneer ben jij zwanger?’ vroeg hij.
‘Ook goeie avond, papa,’ antwoordde Marie, ‘Had je niet gezien dat ik met Beth mee was?’
Ben had zijn jongste dochter niet meer gezien sinds de zomer. Toen was ze voor zover hij wist nog niet zwanger.
‘Voor je het vraagt: er is geen vader. Ik breng mijn kind in mijn eentje op de wereld.’
Deze kerst wordt steeds gekker, dacht Ben.
‘Wanneer wordt het kind geboren?’ vroeg hij, ‘Toch niet met Kerstmis?’
‘Ik ben uitgerekend voor begin januari,’ zei Marie.
‘Dus je was al zwanger toen je hier de vorige keer was. Waarom heb je toen niets gezegd?’
‘Dat was in augustus, papa,’ antwoordde Marie, ‘Ik droeg een jurkje dat mijn beginnend buikje goed verborgen hield.’
Ze had het goede nieuws meteen aan haar moeder verteld, maar ze negeerde wijselijk de vraag waarom ze niets aan haar vader had gezegd.
‘Kom binnen,’ zei Ben. Hij was te onthutst om door te vragen. Hier moest hij even van bekomen. Hij zat nog maar net terug in zijn fauteuil of de bel ging.
‘Lottie! Wat doe jij hier?’
Dat kon niet anders dan de geest uit het heden zijn. Hij keek vlug naar haar buik. Oef, die was net zo slank als hij zich herinnerde. Lottie was de vorige receptioniste van Sanders & Zoon. Ze had vader Sanders een half jaar geleden vergezeld naar een driedaagse conferentie voor begrafenisondernemers. Na een lange avond samen in de bar was ze bij hem in de kamer gesukkeld. Lottie was ongeveer even oud als zijn jongste dochter Marie en Ben wist eigenlijk niet meer goed wat er die avond gebeurd was. In ieder geval diende Lottie kort daarna haar ontslag in.
‘Hey, pa!’ zei Bob die met een piep zijn auto sloot, ‘Je kent Lottie nog van op kantoor? Wij zijn een koppel geworden kort voordat ze de zaak verliet. Het was toen nog heel pril, dus hebben we gewacht om het nieuws wereldkundig te maken.’
Het begon te duizelen voor Ben. Het leek wel alsof er allerhande toeters en bellen afgingen in zijn hoofd.
‘Wakker worden, Ben,’ hoorde hij Nora zeggen.
Zelden was Ben zo blij geweest bij het horen van het schelle geluid van de wekker.
‘Vanavond komen de kinderen, schat,’ zei Nora, ‘Als je wil dat we ze nog af en toe zien, dan zal je een beetje meer tolerantie aan de dag moeten leggen dan vorig jaar. Denk je dat je dat zal lukken?’
Weer een mooi verhaal Bruno…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Weer een mooi verhaal Bruno. Wat een geluk dat het maar een droom was. Ook mooi hoe je de drie geesten verwerkt hebt, zoals je titel al luidt: een modern kerstverhaal.
... hij kon niet naast de geest van de toekomst kijken ---- bedoel je hiermee dat hij deze geest niet over het hoofd kon zien?
... hij kon niet naast de…
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
Misschien opnieuw iets Vlaams. Haar zwangere buik was zo dik dat hij er niet naast kon kijken.
Dan heb ik het goed begrepen.
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Dan heb ik het goed begrepen.
Mooi geschreven Bruno. Je…
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Mooi geschreven Bruno. Je hebt de droom goed verweven in het verhaal👍
Graag gelezen!
Oh nee, het het-was-maar-een…
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Oh nee, het het-was-maar-een-droom-einde. Jij maakt het echter goed door Nora's ‘Als je wil dat we ze nog af en toe zien, dan zal je een beetje meer tolerantie aan de dag moeten leggen dan vorig jaar. Denk je dat je dat zal lukken?’
Ik zou zelfs willen voorstellen daar te stoppen, dat maakt het net iets scherper.
Hoi Bruno, je ntroduceert…
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Hoi Bruno, je ntroduceert nogal wat personages.
In deze zin denk ik dat Bob, Ben moet zijn:
Bob wilde iets zeggen,
Zo maak je het me wel erg moeilijk he, knipoog!
Dit zinsdeel: op mijn eentje: in mijn eentje. Of mis ik iets Vlaams?
Het begon te duizelen voor Ben. Het leek wel alsof er allerhande toeters en bellen afgingen in zijn hoofd.
Niet alleen bij Ben, brede grijns!
Heel graag weer gelezen, gelukkig zijn dromen vaak bedrog!
Fijne dag.
Mijn complimenten, erg leuk…
Lid sinds
12 jaar 9 maandenRol
Mijn complimenten, erg leuk verhaal en zeker met de geesten erg knap omschreven.
@schrijvenmaar Oh nee, het…
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
@schrijvenmaar
De titel gaf het al weg: het is een moderne adaptatie van Dickens' "A Christmas Carol", dus weet je eigenlijk al dat het bezoek van de drie geesten in een droom gebeurt.
Je hebt gelijk. Nu ik het herlees, vind ik mijn laatste zin zelfs wat neerbuigend van Ben, alsof hij zijn lesje toch nog niet helemaal geleerd heeft. (Dat kan inderdaad het geval zijn, maar het is beter dit open te laten.)
@Mw.Marie
Goed opgemerkt. Ik wilde wat namen gebruiken uit "A Christmas Carol", dus heb ik van Ebenezer Scrooge Ben Sanders gemaakt, Bob komt van Bob Cratchit, Jacob komt van Jacob Marley, Lottie is in het oorspronkelijke verhaal de "Ghost of Christmas Present". Maar in de mix die ik er van maakte, heb ik zelf een foutje geïntroduceerd. Bedankt om dit te verbeteren!
Als ik Google op "op mijn eentje" en "in mijn eentje", dan vind ik dat beide gebruikt worden. Als jij "op mijn eentje" vreemd vindt, dan is het misschien iets Vlaams. Ik heb het aangepast aangezien "in mijn eentje" ook in Vlaanderen gebruikt wordt (en niet vreemd in de oren klinkt bij ons).
de geesten maakten het een…
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
de geesten maakten het een Dickens adaptatie, de titel deed mij toch echt aan Het Kerstverhaal denken
bovendien betwijfel ik graag of het dromen is, wanneer je in je slaap door geesten bezocht wordt ;-)
bovendien betwijfel ik graag…
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
Ik droom heel levendig. Ik heb ooit midden in de nacht mijn vrouw wakker gemaakt met de melding dat er een UFO in de tuin geland was. Ik wees hem aan en snapte niet waarom ze hem niet zag. Pas toen ze me wat wist te kalmeren met een glas water, zag ik dat er niets van aan was en dat ik het allemaal gedroomd had (er waren ook geen sporen toen ik later in de tuin ging kijken).
Ik gebruik nu een trukje om te weten of ik droom. Ik vermenigvuldig acht met acht. Als ik op vierenzestig uitkom, dan bevind ik me in de werkelijkheid. Kom ik iets anders uit, dan droom ik.
Een autistisch brein hebben, het is me wat 🤪
je zou het per ongeluk goed…
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
je zou het per ongeluk goed kunnen dromen ...
Mooi verhaal Bruno. Ik ben…
Lid sinds
13 jaarRol
Mooi verhaal Bruno. Ik ben met Ben gelukkig dat het slechts een droom was. Dromen brengen soms een gewenst werkelijkheid aan het licht.
Ik zou in een kort verhaal met zoveel namen de naam Ben niet gebruiken. Je bent gauw in de war gebracht met zoveel gebén.
Mooi om te lezen met een…
Lid sinds
15 jaar 3 maandenRol
Mooi om te lezen met een onverwachte wending!
Prachtig verhaal, mooi…
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Prachtig verhaal, mooi geschreven. Mijn criterium om iets mooi te vinden is niet zozeer de schrijfstijl maar of het verhaal mij boeit. Het einde is echt goed.