#275 Vergeten
Het was behaaglijk in de helder verlichte kamer. Overal brandden kaarsen en de kerstboom die midden in de kamer stond, was prachtig opgetuigd met gouden versieringen. De tafel was gedekt met chique tafellinnen en het goede servies was uit de kast gehaald.
De gasten lachten, hun ogen glansden. Er werden grappen gemaakt en anekdotes verteld. Eén stoel was echter leeg gebleven, maar niemand leek zich te herinneren voor wie deze was bedoeld.
Diep in het bos klonk er een zacht snikken. Een klein, onooglijk mannetje zat bij een vuurtje en huilde: “Niemand weet, niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet.”
Och wat sneu voor…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Och wat sneu voor Repelsteeltje. Waar hij het in het sprookje heel triomfantelijk zegt, is het hier een hartenkreet. Leuk bedacht. Graag gelezen.
Ik zat even te twijfelen of grappen maken en anekdotes vertellen niet dubbelop is, maar ik kan het verschil tussen de twee wel zien.
Wat een treurig verhaaltje…
Lid sinds
7 jaarRol
Wat een treurig verhaaltje. Maar in werkelijkheid is het vaak ook zo, er worden veel mensen 'vergeten'. Die gedachte kwam er als eerste in mij op.
Graag gelezen!
Dankjewel voor je reactie!…
Lid sinds
5 jaar 3 maandenRol
@Fief
Dankjewel voor je reactie!
Anekdotes zijn vaak wel grappig, maar een grap maken zie ik weer als 'een mop vertellen' of iets van dien aard. Het ligt inderdaad dicht bij elkaar, dat klopt. Ik ga er dus in elk geval even over nadenken en wellicht kom ik toch nog tot een iets andere zin.
Dat zit er inderdaad ook in…
Lid sinds
5 jaar 3 maandenRol
@Anke
Dat zit er inderdaad ook in. Ik heb in elk geval bewust geprobeerd enige gelaagdheid in die 99 woorden te leggen.
Leuk, vooral de relatie…
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Leuk, vooral de relatie tussen vergeten voor wie de stoel en Repelsteeltje die snikt omdat niemand weet hoe ze heet.