Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht #273: de kortste dag

22 december: Overal lichtjes, en poedersneeuw kwistig rondgestrooid in de vitrines. De openstaande winkeldeuren lokken me met een huiselijke warmte naar binnen. Hoe groter de winkelketen, hoe duffer de warmte die mij in het gezicht slaat. Een overvloed aan kerstmarkten, ingericht met kneuterige gezelligheid. Glühwein, jenever, braadworst, gebakken champignons, snoeperijen en kersthebbedingetjes… De kerststal, haastig en smaakloos in elkaar gestoken, wordt onverschillig voorbijgelopen. Kindeke Jezus is een afgedankte peuterpop in een strobak. Zijn ouders zijn verworden tot oude, afgebladderde etalagepoppen, klungelig gedrapeerd met textieloverschotjes. Enkele voorbijgangers laten zich verleiden om met de kinderen een kijkje te nemen, want er staan echte schapen in de stal, achter een traliehek aan de zijkant, en een eenzame ezel aan de overzijde die treurt om zoveel nep. Hij hoopt op betere tijden met een gezel. Een straat verder zit de stadsbedelaar in het portiek van de supermarkt, verkleumd en weggemoffeld van de glinster en de glitter van wat met zoveel mooie woorden in luidruchtige kerstliedjes het ‘blijde gebeuren’ wordt genoemd. Hij zit er het hele jaar door, als versleten cliché. Alles onder controle, en toch tot niets in staat. Het is een lusteloosheid, steeds een beetje lomer, trager in doen. Een kwakkelende gezondheid en het zicht op een eindeloos pakket loodgrijze wolken maken het me moeilijk de kerstsfeer er in te brengen. De plastic kerstboom is uitgepakt. Hij wacht al twee weken om versierd te worden. De muffe takken staan verstijfd tegen de boom geprangd, als in rigor mortis. Ik zal ze krakend ontvouwen. Morgen. De dozen met versiering staan klaar.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gebrek aan voldoende daglicht maakt mensen neerslachtig, depressief. Ook de weekopdrachten passen zich aan het jaargetij aan. Sommige mensen hebben gewoon niets met kerst.

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief, Dit stukje is elf jaar geleden in december geschreven. Mijn broer was drie maand eerder gestorven. Vader was zwaar dementerend. Niet elke kerst in een mensenleven is 'jingle bells', glitter en 'ho, ho ho'. Sommige mensen kunnen zich misschien een kerst herinneren waarbij ze echt niet in de stemming waren. En Fief, wees gerust: onze kerstboom wordt dit weekend al versierd. Geen neerslachtigheid dit jaar, wel een ferme verkoudheid. Omdat dit een schrijfopdracht is, heb ik dit stukje geplaatst. Ik hoop niet enkel beoordeeld te worden op de sombere inhoud, maar hoop ook tips te krijgen over het schrijven zelf. Toch fijn dat je reageert.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief, Dit stukje is elf jaar geleden in december geschreven. Mijn broer was drie maand eerder gestorven. Vader was zwaar dementerend. Niet elke kerst in een mensenleven is 'jingle bells', glitter en 'ho, ho ho'. Sommige mensen kunnen zich misschien een kerst herinneren waarbij ze echt niet in de stemming waren. En Fief, wees gerust: onze kerstboom wordt dit weekend al versierd. Geen neerslachtigheid dit jaar, wel een ferme verkoudheid. Omdat dit een schrijfopdracht is, heb ik dit stukje geplaatst. Ik hoop niet enkel beoordeeld te worden op de sombere inhoud, maar hoop ook tips te krijgen over het schrijven zelf. Toch fijn dat je reageert.
Klopt Greet, niet elke kerst is wat je zegt altijd een vrolijke tijd. Het is een tijd voor reflectie. Maar die donkere dagen dragen wel hun steentje bij de sombere gedachten. En als dan inderdaad zoveel verdriet voorafgaat, dan snap ik je verhaal helemaal.

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief, Een tekort aan vitamine D zou, zogezegd, bijdragen aan depressieve gedachten. Met veel wandelen is dat tekort ook opgelost. Ik denk dat bij depressieve periodes het wandelen in de natuur een veel beter medicijn is dan welk pilletje ook. Dank voor je reactie.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dan lees ik zo je tekst en dan komt die bedelaar voorbij en denk ik al in mijn achterhoofd vooruit: 'oh, daar ga ik straks iets over zeggen in de reactie' en dan benoem je zelf het versleten cliché al en red je het beeld vakkundig door het letterkundig te 'verdiepen'. Dat was leuk. Ik miste trouwens de gepofte kastanjes op je kerstmarkt. Champignons? Nooit gezien. Arthur Japin voegt voor mij niets toe aan je tekst. Knip die er maar uit. Het is nu net alsof je zelf niet weet hoe je woorden aan de tristesse moet geven, maar dat is overduidelijk niet het geval.

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tilma, Inderdaad, gepofte kastanjes ben ik vergeten. Ook nog cava, juwelen en zeep. Gebakken champignons met ui vind je bij ons in Vlaanderen op de kerstmarkt. Oeps, kerstmarkt mag niet meer: het is 'winterfeest'. Vraagt ook om een aanpassing in mijn tekst, maar daar houd ik nu eens het been stijf. Het blijft kerstmarkt. Arthur Japin doe ik weg. Bedankt voor je reactie en feedback.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Graag gelezen. :thumbsup: De bedelaar in je stukje geeft iets om over na te denken. Dat vind ik het mooiste aan je tekst. :thumbsup: Konden ze die man niet eens betalen om in de kerststal te gaan zitten bij een warm vuurtje?

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi Greet! De sfeer van de kerstmarkt, met al haar overdaad; de vergeten kerststal, het versleten cliché; heel beeldend geschreven. Daarna de apathie en lusteloosheid goed beschreven. Misschien dat ik alleen de laatste zin weg zou laten. 'Morgen.' vind ik een heel mooi einde.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie donkere dagen overpeinzing Ik haak een beetje op de warmte die je lokt en dan direct in het gezicht slaat, temeer daar de formulering suggereert dat de hp het meerdere winkels volhoudt - na een eerste in-het-gezicht-sla-ervaring, lijkt de verlokking van de warmte me geheel over. Wellicht iets als 'proberen te lokken'? Ook snap ik de overvloed aan kerstmarkten niet. De hp loopt volgens mij hooguit op 1 kerstmarkt. Die ene met die sneue kerststal en de zwerver om de hoek. De formulering "maken het me moeilijk de kerstsfeer er in te brengen" vind ik ook niet fraai. Waarin moet de hp sfeer brengen? De kerstsfeer is juist overvloedig aanwezig, getuige het voorgaande. Is het niet logischer dat hij/ zij moeite heeft in kerstsfeer te geraken?

Lid sinds

4 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ schrijvenmaar, De tip 'proberen te lokken' neem ik misschien mee. De overvloed aan kerstmarkten is de vaststelling die de hp doet. Ze loopt niet tegelijk op alle kerstmarkten. Het is de ervaring van de beleving die ze heeft op bijna elke kerstmarkt. De kerststal: in Vlaanderen zijn ze de laatste vijftien jaar qua opstelling en aankleding zoals die ene die ik heb beschreven. De bedelaar: elke stad hier heeft zijn eigen stadsbedelaar: Aarschot, een Turkse, goedlachse man die aan de Delhaize, op zijn eigen stoeltje gezeten, accordeon liedjes 'probeert te spelen'. Leuven heeft er ene die in het portiek van de kerk zit. Antwerpen heeft er vele, veelal met hond. En dan de formulering '...maken het me moeilijk de kerstsfeer er in te brengen.' Ik neem aan dat het eerste deel van de zin: 'een kwakkelende gezondheid en het zicht op een eindeloos pakket loodgrijze wolken' voldoende aangeeft dat hp het er moeilijk mee heeft. De hp beschrijft de overvloedige kerstsfeer met een kritisch, cynische, sombere pen. Op het einde is 'de kwakkelende gezondheid en het zicht op de grijze wolken' de toemaat die de sfeer nog meer bederft. Uit dit alles zou voldoende moeten blijken dat de hp het moeilijk heeft met de kerstsfeer. En inderdaad, met zichzelf. Bedankt voor je reactie .

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een sombere en beeldend omschreven overpeinzing op de kortste dag van het jaar, gestoken in een kerstjasje. Je blijft mooi weg van de clichés, o.a. door je gedetailleerde omschrijvingen, zoals 'Kindeke Jezus is een afgedankte pop in een strobak. Zijn ouders zijn verworden tot oude, afgebladderde etalagepoppen, klungelig gedrapeerd met textieloverschotjes. Enkele voorbijgangers laten zich verleiden om met de kinderen een kijkje te nemen, want er staan echte schapen in de stal, achter een traliehek aan de zijkant, en een eenzame ezel aan de overzijde die treurt om zoveel nep.' Graag gelezen! Een paar dingetjes; gebruik zoveel mogelijk actieve taal. Dat doe je al veel, maar bv hier; 'wordt onverschillig voorbijgelopen.' wordt dan 'loopt men onverschillig voorbij.' En 'Hij wacht al twee weken om versierd te worden.' wordt dan 'hij wacht al twee weken op zijn versiering.' En wie bedoel je met deze zinnen? Ik neem aan de hp, maar het is niet helemaal duidelijk. Het helpt als je hier ergens 'ik' of 'me' in verwerkt. 'Alles onder controle, en toch tot niets in staat. Het is een lusteloosheid, steeds een beetje lomer, trager in doen.'

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Greet, in mijn beleving geef je de lusteloosheid van de hp met het bezien van de kerstactiviteiten mooi weer. Je benoemt het ook in je laatste alinea. Kerstsfeer in een heel ander jasje, dan de reclames je laten geloven. Je bedelaar is daar mi een steengoed beeld van :thumbsup: De scherpe tegenstelling hoe het zou moeten en niet gebeurd. Graag gelezen en fijne zondagavond