#271 Bericht aan mijn moeder

"Die witte weer met name, die lopen met een beest op vier poten", dat was ik en Ayla niet, anders had er gestaan: "die bruine met witte spikkels weer met name, die loopt met dat beest op twee poten" :D Leuk verslag naar het thuisfront.

Was het niet Andromeda in plaats van Andromedo? Grappig verhaal, vooral de zin ''Als ik zo over dit stukje land vlieg zie ik ook dieren, er zijn zelfs mensen, wel die witte weer met name, die lopen met een beest op vier poten. Ik heb nog nooit zo hard gelachen.'' Zie ik al voor me, zo'n Alien die lacht om het vreemde mensenvolk. :D

mw. Marie, Een verwijzing naar de film 'Arrival' en de inburgeringscursus die de aliens daarin ondergaan met medewerking van een linguïste? Je hebt veel emotie in je verhaal gelegd. Eerst de vertwijfeling van, in mijn ogen, een jonge alien omdat haar opleiding taal haar niet verder kan helpen. Dan de hoop dat het nieuwe programma haar steun kan bieden, en tenslotte het zoeken naar contact met 'gekleurde' mensen omdat die volgens haar vrolijker zijn. Mooi beschreven! Graag gelezen.

Ik ga na het lezen van je verhaal mijn medemens beter bekijken. Sommige begrijp ik ook niet goed, zouden dit wellicht marsmannetjes zijn die de gedaante van een mens hebben aangenomen? Mooi verhaal. Graag gelezen.

Hoi Marie, Wat een komisch stukje tekst heb je geschreven. Wie weet kijkt een alien op die manier wel met die grote nieuwsgierige ogen naar het gekrioel hier op aarde. De opdracht heeft mij wel aan het denken gezet (eigenlijk pas na het lezen van een paar verhaaltjes) hoe beschrijf je iets dat je nog nooit hebt gezien, en beleefd, een totaal andere wereld. Welk gevoel zou het geven? En dan is het de kunst om die voorstelling goed over te brengen in een verhaal. Dat heb jij in elk geval op een grappige manier goed neergezet :thumbsup: Met veel plezier gelezen, een fijne avond!

Hoi Marie, Wat een komisch stukje tekst heb je geschreven. Wie weet kijkt een alien op die manier wel met die grote nieuwsgierige ogen naar het gekrioel hier op aarde. De opdracht heeft mij wel aan het denken gezet (eigenlijk pas na het lezen van een paar verhaaltjes) hoe beschrijf je iets dat je nog nooit hebt gezien, en beleefd, een totaal andere wereld. Welk gevoel zou het geven? En dan is het de kunst om die voorstelling goed over te brengen in een verhaal. Dat heb jij in elk geval op een grappige manier goed neergezet :thumbsup: Met veel plezier gelezen, een fijne avond!

Anke, wat een leuke reactie schrijf je :thumbsup: . Mij heeft de opdracht een zoektocht op internet opgeleverd. Je wordt aangespoord in een ander werelddenken cq galactisch denken. Ik vond het echt een leuke opdracht en ik denk er ook aan, hoe zou het zijn als je alle dingen, die wij zo goed bij naam kennen, onbekend voor je zijn. En Anke met humor kun je denk ik intergalactisch ook veel oplossen. Althans dat hoop ik maar :D Fijne avond

Hoi Marie, leuk begin! Deze zoon wil zijn moeder graag schrijven, maar nog liever verkent hij de Aarde. "Overal rennen mensen heen en weer, ze zien er somber uit, sommige zijn heel vrolijk, maar die zijn ook niet zo bleek van kleur." In deze zin zit een gekke tegenstelling: "Ze zien er somber uit, sommige zijn heel vrolijk" Ik zou er eerder van maken: " de meesten zien er somber uit, slechts enkelen zijn vrolijk" Verder graag gelezen!

Bij het lezen van al deze verhalen valt het me op dat er geen marsmannetje of -meisje moeite heeft met een prentbriefkaart. Weten ze wel wat dat is? En dat ze hem moeten frankeren? En hoeveel postzegels erop moeten. Wat is dat nou weer? Een postzegel. Alle post naar Mars gaat tegenwoordig via Engeland. Daar zitten ze in de knoop met Brexit. Het kan wel jaren duren voor zo’n briefkaart op Mars belandt. Arme moeder die duimendraaiend op post zit te wachten

Aandoenlijk bericht naar het thuisfront. Goed gevonden, en daardoor ook graag gelezen ;).