Wekelijkse schrijfopdracht #257: Adam
Openingsscène van de film: 'Only lovers left alive': enkel Adams perspectief
Adam lag neer op de sofa. Ondergedompeld in het ritme van de drums liet hij zijn gedachten los. Ze waren nergens en tegelijkertijd toch altijd in Tanger. Kwam dit door de natuurlijke warmte van het hout van de luit tegen zijn koude ontblootte bovenlijf of door zijn eeuwenoude liefde voor deze betoverende stad? Zonder de gedachte te willen vormen, wist hij dat Tanger altijd in zijn gedachten aanwezig zou zijn zolang Eva, zijn vrouw en de liefde van zijn onsterfelijke leven, daar verbleef. In alle rust opende hij zijn ogen. Hij voelde zich kalm. Toch kon hij niet ontsnappen aan de duistere zwaarte diep in zijn onderbuik, een gevoel die kon opwellen tot het hem helemaal overweldigde en die daarna terug kon afnemen, maar nooit volledig wegging.
Zijn blik werd getrokken naar beweging op het tv-scherm die beelden uitzond van de bewakingscamera aan de voordeur. Een auto, en een enkele man die uitstapte en naar de voordeur wandelde. De deurbel ging. Adam stond op en liep naar het raam. Hij duwde het gordijn voorzichtig open, net genoeg zodat hij het pad naar de voordeur onder zich kon bespieden. Het vertrouwd uitziende figuur, bewust van Adams wantrouwen voor vreemden, liep enkele passen terug op het pad, richtte zich naar het raam waarachter Adam zich bevond, en zwaaide. Daarna liep hij terug naar zijn auto en begon gitaarkoffers uit zijn kofferbak te halen.
Ik zie dat het je eerste
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Heel goeie film trouwens.
Lid sinds
6 jaarRol
Schrijfcoach Mike van
Lid sinds
5 jaar 3 maandenRol
Bruno Lowagie schreef: Heel
Lid sinds
5 jaar 3 maandenRol