weekopdracht #253

Reizen in het hier en nu Als ik één van mijn ogen opendoe, staat de wekker op drie uur drieëndertig. `Nee, niet weer`, jammert mijn geest, `laat me slapen`. Ik draai me om, kijk recht naar mijn privé snurkmachine. Allemachtig wat kan die man snurken. Ik draai me weer terug. Alle mooie dromen zijn nu compleet uit mijn hoofd verdwenen. Ik pak mijn mobiel en surf via de blauwe internetzee naar Youtube. Eckhart Tolle biedt zich aan. `Nou vooruit dan maar´. Met zijn ietwat eigenaardige stem prijst hij met droge Oost-Duitse humor het hier en nu aan. Het hier, zijnde mijn slaap annex werkkamer, ziet eruit als een slagveld. Brokken kleding slingeren op de grond, talloze half uitgelezen boeken wachten tot de volgende pagina wordt omgeslagen. Op mijn toilettafel staan alle laadjes open. Make up, drie soorten borstels en heel veel sieraden rücksichtslos verspreid. `Wat een goudmijn voor een potentiële dief`. Toevallig mompelt Eckhart iets over opruimen. Over het doen in het nu. Dat opruimen helpt om de geest helder te krijgen. ´Man, hou je waffel. Ik heb je opgezet om me te helpen in slaap te vallen. Niet om op reis te gaan down memory lane en steeds maar weer afscheid te moeten nemen van ieder brokstukje herinnering. Ik kijk liefdevol naar een grote kom met stenen. Meegesmokkeld uit vijf continenten. Ze zijn eigenlijk niet bijster mooi. Maar toch. ´Waarom heb ik ze eigenlijk meegenomen? Omdat ik niet kan loslaten’ galmt het in mijn hoofd. ‘Ballast', zegt Eckhart, ‘Leef in het hier en nu’. ‘Morgen gaat alles weg’. Ik sluit half mijn ogen. De stem klinkt steeds vager. Morgen om drie uur drieëndertig is alles anders, ik weet het zeker... Volgende week ga ik op reis naar Timboektoe . Martine Berkenbosch berkenboschm@hotmail.com