Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#253 De thuisreis

Bam! Plat op mijn bek. Ik ben binnen. Ik wist dat de drempel te hoog was, en toch weigerde iets in mij mijn voet op te tillen. Niet ik nam de drempel, de drempel nam mij. Ik haal mijn hoofd uit de opengevallen koffer op de grond en beschouw mijn comfortabele bed, waarin ik nooit echt serieus genomen ben. Ik draai mijn hoofd even om en dank de drempel voor deze verheffende ervaring. Het voelt als thuis komen. Een gevoel dat er lang niet is geweest. Nu ik er eenmaal ben krabbel ik op. De koffer leg ik op mijn bed. Voor ik binnenviel heeft iemand het bed verschoond. Wie? Het ruikt naar de bedwelmend zoete Italiaanse Jasmijn in mijn tuin. Het raam is opengezet, een zomerbriesje wiegt de vitrage. De afgelopen nacht heb ik slecht geslapen. De zolder kraakte, de trap kreunde, mijn lichaam zweette, het topmatras weerkaatste mijn hitte. Het huis, of een daarin aanwezige entiteit die zich niet wezenlijk aan mij kenbaar durft te maken, lijdt een eigen leven naast dat van mij. We tolereren elkaar, maar gezellig is het niet. ‘Als je wat te zeuren hebt, zeg het dan. Al dat vage gestamp en geklop, daar heeft niemand wat aan, lafbek met pleinvrees,’ zeg ik wel eens tegen mijn huis. Het geeft nooit antwoord. ’t Is als bidden. Vandaag heet iets mij woordeloos welkom in mijn slaapkamer. Om dieper in contact te komen met godweetwat ga ik in lotushouding op mijn boxspring zitten. Maar niet voordat ik mijn Hawaiiaanse rokje uit de koffer heb aangetrokken en mijn tanden gepoetst met een wegwerptandenborstel. Ik haal diep adem, hoest wat nicotine op, snuit mijn neus, besluit wat mondwater onder mijn oksels te smeren en adem weer uit. Mijn blik is nu gericht op de levensboom aan de muur. Ik sluit mijn ogen. Dan hoor ik weer dat kloppen, steeds harder en harder. Brokken beton vallen naast me, een zwaar stuk raakt mijn knie. Op het plafond vormt zich met veel lawaai een enorme vulkaan. Ik haal een klimtouw uit mijn koffertje, trek mijn bergschoenen aan en klim tegen de muur op naar de berg. Het is een pittige, louterende wandeling van ettelijke uren naar de top. Hoe hoger ik kom, des te heter het wordt. Het deert me niet. Ik moet verder. Bovengekomen vult zwavel mijn longen, de vulkaan staat op springen. Ik kan de gloeiende lava zien. ‘Aint no mountain high enough …’ klinkt het vanuit de nevels onder mij. De lava fluistert lieve woorden, bubbelt uitnodigend. Ik wil er naartoe, naar die warmte, die prachtige kleuren. Ik koppel mijn klimtouw los en hel voorover. ‘The floor is lava!’ roept mijn puberzoon vanuit de deurpost. De vulkaan verdwijnt, ik kletter op het bed, mijn hoofd in mijn koffertje.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella, mooi gevonden de opvliegers en het beklimmen van de vulkaan :D We tolereren elkaar, maar gezellig is het niet. Die onthoud ik :thumbsup: De puberzoon die voor de ontnuchtering zorgt, heerlijk eens omgekeerde wereld :nod: Goed verhaal en fijne avond.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella, mooi gevonden de opvliegers en het beklimmen van de vulkaan :D Goed verhaal en fijne avond.
Ik sluit me daarbij aan. Ik moest glimlachen bij het comfortabele bed waarin het hoofdpersonage nooit serieus in genomen is...

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Stella Een vulkaan beklimmen in je eigen slaapkamer. Dat moet ik ook eens proberen! Ik heb twee jaar in een oud huis gewoond. Er was altijd wel wat te horen. Ik dacht omdat er altijd wel iemand in huis was, totdat ik een keer echt alleen was. Het huis bleef kraken en piepen. Graag gelezen.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Stella, Wat een heerlijke reis in het fantasieland. Zo sfeervol en ook toch zo nuchter met het tandenpoetsen erbij te betrekken. "Het geeft geen antwoord. Het is net als bidden." Deze quote kwam wel binnen. Om nooit meer te vergeten. :\\ Heel graag gelezen.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella, mooi gevonden de opvliegers en het beklimmen van de vulkaan :D We tolereren elkaar, maar gezellig is het niet. Die onthoud ik :thumbsup: De puberzoon die voor de ontnuchtering zorgt, heerlijk eens omgekeerde wereld :nod: Goed verhaal en fijne avond.
Dankjewel,, Mw. Marie. De opvliegers heb ik vervangen door de hitte van mijn lijf, dat vond ik bij nader inzien passender. Maar opvliegen, dat kan nog steeds.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella, mooi gevonden de opvliegers en het beklimmen van de vulkaan :D Goed verhaal en fijne avond.
Ik sluit me daarbij aan. Ik moest glimlachen bij het comfortabele bed waarin het hoofdpersonage nooit serieus in genomen is...
De HP wordt daar niet zo vrolijk van, jij gelukkig wel :)

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Stella Een vulkaan beklimmen in je eigen slaapkamer. Dat moet ik ook eens proberen! Ik heb twee jaar in een oud huis gewoond. Er was altijd wel wat te horen. Ik dacht omdat er altijd wel iemand in huis was, totdat ik een keer echt alleen was. Het huis bleef kraken en piepen. Graag gelezen.
Bijzonder hè. Elk huis heeft een verhaal.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Stella, Wat een heerlijke reis in het fantasieland. Zo sfeervol en ook toch zo nuchter met het tandenpoetsen erbij te betrekken. "Het geeft geen antwoord. Het is net als bidden." Deze quote kwam wel binnen. Om nooit meer te vergeten. :\\ Heel graag gelezen.
Die quote, die staat daar ook niet zomaar. Ik weet niet of het fijn is dat hij binnenkomt, maar ik ben wel blij dat het iemand (jou) iets doet.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
heerlijke details, zoals het mondwater
Een frisse mond is het halve werk, daarmee begint een reis altijd goed.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een fantasierijk en humoristisch verhaal! Een spannende reis door je slaapkamer die je met humor beschreven hebt. Je maakt het verhaal mooi rond met je hp die haar hoofd opheft uit die opengevallen koffer op de grond en daar uiteindelijk ook weer eindigt. En ook ik moest glimlachen bij 'het bed, waarin ik nooit serieus genomen ben, ' en ook het mondwater dat de hp onder haar oksels smeert. Een levendig verhaal, ook door die details, het Hawaiiaanse rokje en die wegwerptandenborstel. Een kwestie van smaak, en ik vind het leuk. Graag gelezen ook deze reis! Een suggestie; 'Ik kletter op mijn bed,' haalde me uit het verhaal, want hoe 'kletter' je, als zacht lichaam? Dan zie ik een harnas voor me, of iets dergelijks, en dat paste niet helemaal bij de context;-) Mss kun je hier een ander woord voor vinden.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een fantasierijk en humoristisch verhaal! Een spannende reis door je slaapkamer die je met humor beschreven hebt. Je maakt het verhaal mooi rond met je hp die haar hoofd opheft uit die opengevallen koffer op de grond en daar uiteindelijk ook weer eindigt. En ook ik moest glimlachen bij 'het bed, waarin ik nooit serieus genomen ben, ' en ook het mondwater dat de hp onder haar oksels smeert. Een levendig verhaal, ook door die details, het Hawaiiaanse rokje en die wegwerptandenborstel. Een kwestie van smaak, en ik vind het leuk. Graag gelezen ook deze reis! Een suggestie; 'Ik kletter op mijn bed,' haalde me uit het verhaal, want hoe 'kletter' je, als zacht lichaam? Dan zie ik een harnas voor me, of iets dergelijks, en dat paste niet helemaal bij de context;-) Mss kun je hier een ander woord voor vinden.
Dank voor deze mooie complimenten! Het kletteren grijpt terug naar de val van de vulkaan, dat zal er niet zachtjes aan toe gaan. Ik begrijp je struikelpunt en denk aan 'ploffen', maar dat vind ik dan weer wat te sprookjesachtig ... Ik slaap er nog een nachtje over een raadpleeg de synoniemenwebsite.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
We vallen bijna letterlijk met de hoofdpersoon het verhaal binnen. Mooi begin. Eens met bovenstaande reacties.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Stella, … wat een prachtig verhaal. Ah ja, die hitte; ik beleef het mee. Wat een uitbarsting. :nod: :thumbsup: