Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#252 - Het beest

‘Het is een mooi, maar gevaarlijk beest. Het dient met de grootste voorzichtigheid benaderd te worden.’ ‘Maar het is dood.’ ‘Nee hoor, het slaapt alleen maar. Zie hoe het trilt als ik het over de huid streel. De grijze schubben kleuren rood als ik ze aanraak. Het leeft echt, hoor!’ ‘Hoeveel wil je ervoor?’ ‘Dit wezen is enig in zijn soort. Ik heb het zelf gevangen in de bergen en het met gevaar voor mijn eigen leven hierheen gebracht. Ik weet niet eens of ik het wil verkopen.’ ‘Toch heb je een prijs in gedachten.’ 'Wat dacht je van honderdduizend credits?' ‘Dat is belachelijk! Wel goed geprobeerd, moet ik toegeven. Meer dan tienduizend is het niet waard, maar ik bied je er vijftienduizend voor.’ ‘Ik kan het dier onmogelijk voor dat bedrag laten gaan. Ik zou erop verliezen!’ ‘Wat ik je bied, is meer dan het waard is. Het beest neemt de helft van je schuur in. Elke dag verlies je geld gewoon door het hier te herbergen. Laat me je er voor een genereuze prijs van verlossen.’ ‘Ik ben het niet met u eens, edele heer. Veel mensen komen speciaal hiernaartoe om dit unieke specimen te bewonderen. Dit magnifieke beest is uitstekende marketing voor mijn winkel.’ Jim liep om het beest heen, als was hij op zoek naar iets. ‘Voorzichtig nu,’ zei de verkoper, maar Jim negeerde hem. Hij trok hard aan één van de stekels en het beest schoot onmiddellijk wakker. Het hoestte en het proestte; de schuur vulde zich met rook. ‘Dat heeft het nog nooit eerder gedaan!’ schreeuwde de verkoper en hij deinsde verschrikt terug. ‘Maak je maar geen zorgen, het slaapt alweer,’ kalmeerde Jim hem, ‘Wat zal het worden? Verkoop je het of wil je het houden?’ ‘Hoe wilde u betalen?’ Jim diepte een stapeltje plastic kaarten uit zijn binnenzak en legde ze in de handen van de verkoper. ‘Je mag het wisselgeld houden.’ ‘Dank u, edele heer, het is een plezier zaken met u te doen. Hebt u eventueel assistentie nodig om het dier naar uw woning te vervoeren?’ ‘Dat zal niet nodig zijn, maar je wil misschien wel de deuren van je schuur wijd openzetten.’ Jim plantte zijn duim op één van de schubben die de verkoper even voordien gestreeld had. De schub kleurde dit keer niet rood, maar groen. Met een diep gebrom ging de buik open en werden de ingewanden van het beest zichtbaar. Tot grote verbazing van de verkoper, stapte Jim erin, waarna de buik zich weer sloot. Het dier begon opnieuw te hoesten en te proesten. De verkoper haastte zich om de deuren te openen. Hij was maar net op tijd om het gevaarte uit zijn schuur en uit zijn wereld te zien wegvliegen.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bruno, wat een intrigerende dialoog. Ik dacht eerst dat het om een draak ging, maar het bleek uiteindelijk toch een ruimteschip te zijn (alhoewel ik nog even in verwarring werd gebracht door die ingewanden. Ik zag Jim al tussen meters darm zitten :)). Het stukje totaan ".... marketing voor mijn winkel" had voor mij helemaal in dialoog gemogen. De paar beschrijvende zinnen die er tussen staan, halen voor mijn gevoel het ritme uit deze fijne dialoog.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, ik was in eerste instantie ook op het verkeerde been gezet. Ik zag ook een draak in die schuur. Maar een ruimteschip met ingewanden? Daar raakte je me kwijt. Niettemin goed geschreven.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mij raak je er niet mee kwijt hoor. Ik vind het een mooie stap, eerst de suggestie dat het om een draak gaat en dat het uiteindelijk een ruimteschip blijkt, waarbij het niet eens gezegd is dat allebei niet ook zou kunnen. Er schemert een mooie wereld doorheen die zich op het snijvlak van twee verschillende genres bevindt en deze scene zou je je zomaar kunnen voorstellen als de proloog op een episch SF/fantasy verhaal.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Bruno, Ik bewonder je fantasie. Prachtig. Ik heb je inzending verschillende malen moeten lezen en herlezen voor ik mee was, maar toen moest ik ook hartelijk lachen. Dank daarvoor. :o

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bruno, wat een intrigerende dialoog. Ik dacht eerst dat het om een draak ging, maar het bleek uiteindelijk toch een ruimteschip te zijn (alhoewel ik nog even in verwarring werd gebracht door die ingewanden. Ik zag Jim al tussen meters darm zitten :)).
Dat was opzettelijk. Wat die meters darm betreft: heb je de 2004-2009 versie van Battlestar Galactica gezien? De Cylon Raiders zijn ruimteschepen, maar ze zijn ook voor een stuk organisch. Het zou dus best kunnen dat Jim in zijn ruimteschip tussen meters darm zit.
Het stukje totaan ".... marketing voor mijn winkel" had voor mij helemaal in dialoog gemogen. De paar beschrijvende zinnen die er tussen staan, halen voor mijn gevoel het ritme uit deze fijne dialoog.
OK, ik moet toegeven dat het een vorm van luiheid was: welke munteenheid neem ik? Hoe ver uiteen kies ik het gevraagde en het geboden bedrag? Ik heb dat ondertussen opgelost.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maar een ruimteschip met ingewanden? Daar raakte je me kwijt.
Zoals ik in mijn vorige opmerking schreef, dacht ik aan één van de nieuwe Cylon Raiders: The new Raiders are cybernetic in nature: the ship is actually a living creature, with a complex system of organs, veins and biological fluids inside the main body.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er schemert een mooie wereld doorheen die zich op het snijvlak van twee verschillende genres bevindt en deze scene zou je je zomaar kunnen voorstellen als de proloog op een episch SF/fantasy verhaal.
Bedankt voor het compliment! Ik had Battlestar Galactica meets Game of Thrones in gedachten. Misschien schrijf ik wel eens een langer verhaal in deze sfeer.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno, hoe verzin je het weer bijelkaar :D . Ook ik heb vanaf het begin het gevoel dat de koper weet wat hij koopt, bijzonder hoe je dat gegeven erin legt. Het komt, heb ik het gevoel, doordat je in de tweede dialoogregel zegt: 'Maar het is dood.’ Fijne dag

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Bruno, Prachtig geschreven, ik zou erg graag meer van willen lezen. Vroeger keek ik graag naar science fiction films. Het deed mij even denken aan War of the worlds, één van de beste sf films naar mijn mening. Je hebt het heel levendig geschreven, het ruimteschip kan zomaar ergens in een schuur staan. Met veel plezier gelezen, ik wens je een fijn weekend!

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor alle lovende woorden. Ja, Jim weet wat hij koopt. Hij wil gewoon het vliegdier (analogie met rijdier) terug dat zoek geraakt was in de bergen. Hij zou het gewoon op kunnen eisen, maar hij te zeer een gentleman om dat te doen op een planeet waarop hij enkel een bezoeker is.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal. Graag en zeer vlot gelezen. Alleen vind ik het een beetje jammer dat het ineens om een 'ruimteschip' blijkt te gaan. En dan duiken de beelden van transformers bij me op, en dat maakte het voor mij een beetje kapot. Tot voor je het woord 'ruimteschip' liet vallen, had ik een echte draak voor ogen, een soort kangoeroedraak met een speciaal buidelsysteem voor drakenbegeleiders of zo.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Alleen vind ik het een beetje jammer dat het ineens om een 'ruimteschip' blijkt te gaan. En dan duiken de beelden van transformers bij me op, en dat maakte het voor mij een beetje kapot. Tot voor je het woord 'ruimteschip' liet vallen, had ik een echte draak voor ogen, een soort kangoeroedraak met een speciaal buidelsysteem voor drakenbegeleiders of zo.
OK, ik heb het woord ruimteschip vervangen door gevaarte. Dat verwijst naar het woord gevaarlijk in de eerste zijn, maar ook een beetje naar varen.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wil meer! Ik wil meer van Bruno Lowagie! Ik hoop persoonlijk dat Jim toch echt in een beest stapt, dat zou het een hele interessante wereld maken, die zeker het onderzoeken waar is. Graag gelezen!