#247 Typisch Thomas

‘Thomas, het gaat beginnen,’ roept zuslief Babette als de introtune klinkt. Waarschijnlijk zal ze ongevraagd de grote naturel chipszak hebben geopend en de Pepsi erbij gepakt. Mijn hoofd staat even niet naar Fort Alpha als ik het word bestand open. Toch fijn dat pa en ma die nieuwe Pentium hebben aangeschaft. De tekst is rommelig, lijkt nergens op. Gisteren nog bij Nederlands moesten we zo’n soort brief schrijven, toen was hij iets beter. ‘Bijna voldoende’ volgens meneer Mennema, wat uit zijn mond nog redelijk positief is. Milou zal dit wel niks vinden. Ze zal me waarschijnlijk uitlachen en van de brief een propje maken, om deze vervolgens met kracht tegen mijn hoofd te gooien. Of wellicht tegen het hoofd van Mennema, roepend ‘kijk meester hier een voorbeeld van hoe het niet moet’. * Ik weet niet eens waarom ik dit zoek. Nog steeds maak ik mezelf wijs dat dit in het kader van een of andere verbouwing is. Misschien zit ik wel in een crisis of zo dat ik nu zo erg met mijn jeugdherinneringen bezig ben. De kruipruimte is kleiner dan ik me herinnerde. Overal ligt stof, in de hoek zit een groot spinnenweb met een aardig grote huisspin erin. Tot mijn eigen verbazing doet dit me niet eens zoveel, als ik het mahoniehouten kistje zie. Het kistje met de brieven. Wanneer ik het open realiseer ik me weer dat ik me ook nog de rapporten van 6VWO had bewaard. Daaronder liggen de brieven, met helemaal onderop de brief die me het meeste is bijgebleven; Hilversum, 23 mei 1997 Lieve Milou, Je zal me wel raar vinden dat ik nog een brief stuur. Ik weet dat jij inmiddels al aan emails doet en smsjes. Volgens pap zit er meer kracht achter een nog echte handgeschreven brief. Daarin zou je je beter kunnen uiten of zo. Misschien heeft hij gelijk, dus ik doe het maar zo. Niet dat ik echt goed kan schrijven, dat weet je ook nog wel van het opstelletje dat zo de mist in ging. Maar ik wil je wat zeggen, iets wat ik misschien niet tijdens de les durfde te doen. Volgens mij kunnen Jeffrey en jij het wel goed met elkaar vinden, dus ik stuur het jou. Volgens mij weet je wel dat ik hem graag mag. Al die tijd al, het hele schooljaar al. Constant denk ik aan hem. Maar ik durf het hem niet te zeggen. Kan jij dat voor me doen? Echt sorry dat ik je hiermee opzadel. Maar je zou me er echt een plezier mee doen. Die Pokemon-agenda die je zo graag wil? Je krijgt hem, echt. Please, Milou. Je bent mijn beste vriendin. Lieve groetjes, Thomas Typisch Thomas om het te proberen, terwijl hij ook wel wist dat Jeffrey niet op jongens viel. Toch kan ik me een zoen tussen de twee herinneren. Daarna vertrok Thomas voor een studie in Cambridge. Het enige wat ik nog van hem hoorde waren vage geruchten dat hij na zijn studie naar Utrecht verhuisde. En nog wazigere geruchten dat hij de dag nadat dit wettelijk was toegestaan met een knappe advocaat zou zijn getrouwd. Het zou me niets verbazen. Misschien is het tijd voor een zoekactie. Om een of andere reden herinner ik me zijn achternaam nog. Raar dat ik dat soort details onthoud, bedenk ik, wanneer ik zijn volledige naam google. Direct stuit ik al op details die niet voor mijn ogen bestemd lijken te zijn...