Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#247 Brief uit het kistje

Londen, 7 september 1940 Lieve Adelaide. Ik schrijf deze brief tijdens den inval van den Duitsch. Het leven is hier in een ware hel veranderd. Excuus voor mijn woordkeuze, maar dit is waarom ik je zo dringend wensch te schrijven. Ik hoop en verlang je te zien. Maar als ik voel hoe het hier tekeer gaat, koester ik weinig hoop. Mijn gedachten gaan terug naar vorig zomer, 12 augustus 1939, de geboorte van onze eerstgeborene Pieter. Wat was jij moedig, lieve meid van me. Temidden van de hitte die nazomer ging jij dapper door. Ik, de grote bangerik, probeerde je bij te staan. Gelukkig mocht ik van de dokter aan jouw zijde zijn. Jij streed en wat heb je mij gelukkig gemaakt met een stamhouder! We kunnen het niet meer vertellen aan mijn ouders echter, wat zouden ze trots op je geweest zijn, zoveel is zeker. Diepe dankbaarheid is in mijn hart en geest voor alles wat ik van jou en je ouders heb mogen ontvangen. Ik hoop nog zoveel voor jullie te kunnen betekenen. Als ik het hier zie met de volledig het zicht belemmerende stofwolken en de adem afsnijdende brandlucht, dan wordt het me weemoedig om het hart. Niemand die hulp biedt. Ikzelf kan niet weg bij de schoorsteen, het zou de veiligste plek zijn in ons huis. Ik beloof je dat ik zal overleven, zodat we samen onze zoon zullen zien opgroeien tot een waardig man. Onze trouwe hond ligt aan mijn voeten. Hector jankt af en toe zachtjes, zijn oren liggen plat in zijn nek. Liefste Adelaide, ik kijk in zijn hondenogen, wat moet ik met hem doen in deze barre tijden? Vergeef me dat ik zo egoïstisch ben mijn situatie met je te delen. Iedere inslag gaat gepaard met helse fluittonen, doet de aarde schudden en steeds vallen grote brokstukken links en rechts naast ons. Kunnen ze dan niets heel laten… . Kan er niemand ingrijpen? Waar zijn de hoge Heren van het beleid? Oorlog mijn lief, wie heeft dat ooit uitgevonden. Het zal terug te voeren zijn op het aardse paradijs. Adelaide begrijp me goed, nooit of te nimmer zal ik jou vergelijken met Eva. Als we elkaar niet meer mogen ontmoeten: wees moedig, zoals ik je ken. Vertel onze zoon van deze wrede oorlog en leer hem nooit een conflict met geweld op te lossen. Als hij naar jouw aardt zal hij beminnelijk, opgetogen en vreedzaam zijn. Laat hem de best mogelijke opleiding volgen, zodat hij kan bereiken hetgeen hij wenscht. Laat hem vooral naar jou omkijken mijn lief. Mijn liefste voor eeuwig de jouwe, Thomas.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi Marie! Was het woord "wensch" met opzet zo geschreven, oud Hollands, of een typefout? Als het met opzet was, had je van mij meer van dat soort woorden mogen gebruiken.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Of hoe een brief een testament kan worden. Mijn grootmoeder woonde in Ieper. Zij zat met 10 familieleden in de kelder toen hun huis in vlammen opging na een bombardement met fosforbommen. Zij heeft het kunnen navertellen omdat haar vader uit voorzorg een enorme voorraad water in de kelder had opgeslagen. Ik kan me de gruwel die ze doormaakte bijna niet voorstellen. Toch heeft ze me dat verhaal altijd met een serene kalmte verteld die me heel erg aan de stijl van je brief doet denken. Dat maakt je verhaal voor mij heel authentiek. Ik ben het wel eens met Fief. Ik heb nog een aantal brieven van mijn familie uit die tijd en daar kwamen veel meer oude woorden als wensch in voor, zoals Eenige oogenblikken later viel den Duitsch Yper binnen. Enkele extra woorden in oude spelling (zoals Duitschers of den Duitsch in plaats van Duitser) zouden welkom zijn, maar ik zou daar niet in overdrijven omdat het de leesbaarheid vermindert. Den heedendaagschen leezer zal wel begrijpen dat het een evocatie is van een oude brief.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag lieve mw.Marie, Wat een aangrijpende brief. Heel mooi. Mijn ouderlijk huis en de drukkerij van mijn vader in Rotterdam zijn destijds ook gebombardeerd en nog steeds ervaar ik soms de grote gevolgen daarvan. Het heeft zijn weerslag op de volgende generaties. Geen eigendommen meer. Financiëel en emotioneel aan de grond. Daar denken veel mensen te weinig aan. De zogenaamde ver-van-mijn-bed-show! Wij hadden een kleine Franse buldog en de Duitse soldaten hebben hem expres overreden terwijl het dier onschuldig in de goot liep te snuffelen. Oorlog is het grootste onheil dat de mensheid overkomt en het slechtste in de mens bovenhaalt. En het wil maar niet stoppen... Het is goed om dit item onder de aandacht te brengen. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi Marie! Was het woord "wensch" met opzet zo geschreven, oud Hollands, of een typefout? Als het met opzet was, had je van mij meer van dat soort woorden mogen gebruiken.
Dank je Fief. Ja met opzet wensch. Om de reden die Bruno noemt heb ik er niet teveel ingestopt. Maar ik ga er wel eentje van hem overnemen :D Fijn zonnig weekend.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Of hoe een brief een testament kan worden. Mijn grootmoeder woonde in Ieper. Zij zat met 10 familieleden in de kelder toen hun huis in vlammen opging na een bombardement met fosforbommen. Zij heeft het kunnen navertellen omdat haar vader uit voorzorg een enorme voorraad water in de kelder had opgeslagen. Ik kan me de gruwel die ze doormaakte bijna niet voorstellen. Toch heeft ze me dat verhaal altijd met een serene kalmte verteld die me heel erg aan de stijl van je brief doet denken. Dat maakt je verhaal voor mij heel authentiek. Ik ben het wel eens met Fief. Ik heb nog een aantal brieven van mijn familie uit die tijd en daar kwamen veel meer oude woorden als wensch in voor, zoals Eenige oogenblikken later viel den Duitsch Yper binnen. Enkele extra woorden in oude spelling (zoals Duitschers of den Duitsch in plaats van Duitser) zouden welkom zijn, maar ik zou daar niet in overdrijven omdat het de leesbaarheid vermindert. Den heedendaagschen leezer zal wel begrijpen dat het een evocatie is van een oude brief.
Bruno wat een aangrijpend verhaal van je grootouders. Oorlog is en blijft verschrikkelijk en nog veel erger. Dank voor je aanwijzingen van Duitsers, die ga ik graag overnemen in mijn tekst. helaas hebben wij niet van deze brieven in ons bezit uit die tijd, maar ik had meer onderzoek moeten doen :o Vanwege de leesbaarheid heb ik het niet overdreven, dit nav een reactie van coach Katja. Fijn zonnig weekend.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marie: mooie brief. En weer een verhaal met een hond erin. :thumbsup: :) (Heb je er zelf een? #dtv)
Hoi Nele. Fijn dat je mijn brief kan waarderen, je maakt me weer blij met je duim! Nele, zeker heb ik een honden, eentje is net overleden, nu hebben we er weer een. Ik kan niet zonder dieren om me heen :nod: Fijn zonnig weekend.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag lieve mw.Marie, Wat een aangrijpende brief. Heel mooi. Mijn ouderlijk huis en de drukkerij van mijn vader in Rotterdam zijn destijds ook gebombardeerd en nog steeds ervaar ik soms de grote gevolgen daarvan. Het heeft zijn weerslag op de volgende generaties. Geen eigendommen meer. Financiëel en emotioneel aan de grond. Daar denken veel mensen te weinig aan. De zogenaamde ver-van-mijn-bed-show! Wij hadden een kleine Franse buldog en de Duitse soldaten hebben hem expres overreden terwijl het dier onschuldig in de goot liep te snuffelen. Oorlog is het grootste onheil dat de mensheid overkomt en het slechtste in de mens bovenhaalt. En het wil maar niet stoppen... Het is goed om dit item onder de aandacht te brengen. :thumbsup:
Lieve Marijcke, je verhaal doet me denken aan het liedje van Borsato, naar ik meen, de oorlog zit in jou en dan is er een beeld van een kindje met zo'n onuitsprekelijke pijn in zijn oogjes. Vreselijk wat er in mensen bovenkomt. Ik heb later mensen in Duitsland leren kennen, die gekgenoeg hetzelfde verdriet en onrust kennen. Ze wilden helemaal niet, maar het moest of het was het einde van hun leven. Fijn dat je zo positief kan zijn over mijn verhaal om dit onderwerp te lezen. Ik heb nog een brief in het kistje gevonden, mss post ik het nog... :o Ik hoop dat je een heel fijn en zonnig weekend mag beleven :nod: :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marie, Je hebt een hele intieme sfeer geschapen in deze brief. Ik zat mee met Thomas in de schouw en voelde het denderen van de bommen links en rechts. Dankbaar voor het gezelschap van een levend wezen in de vorm van zijn hond en tegelijkertijd een soort wanhoop over wat hij daar mee aan moet in deze situatie. Prachtig hoe Thomas zijn geliefde vrouw eert en hoe hij zijn wensen voor hun kind kenbaar maakt. Hoe dierbaar wordt zo'n brief wanneer iemand sterft op het strijdveld? Onbeschrijflijk dierbaar denk ik. Ik las dat er best wat gezegd is over het gebruik van Oud-Hollandse woorden. Er zijn eigenlijk twee mogelijkheden; of je doet het wel, en dan ben je consequent (en vooral ook, correct), of je doet niet. Maar de consequentie is wel belangrijk. Dat betekent dat je zo'n brief zoveel mogelijk waarheidsgetrouw in het taalgebruik van die tijd zet. En dat is geen sinecure om correct uit te voeren. Een kort verhaal in briefvorm leent zich er wel goed voor. Maar het vraagt een hoop research. Ervan uitgaande dat je het Oud-Hollands niet vloeiend beheerst ;). Dank je wel voor je verhaal. Ik vond het prachtig. Groeten, Ingeborg

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marie, Je hebt een hele intieme sfeer geschapen in deze brief. Ik zat mee met Thomas in de schouw en voelde het denderen van de bommen links en rechts. Dankbaar voor het gezelschap van een levend wezen in de vorm van zijn hond en tegelijkertijd een soort wanhoop over wat hij daar mee aan moet in deze situatie. Prachtig hoe Thomas zijn geliefde vrouw eert en hoe hij zijn wensen voor hun kind kenbaar maakt. Hoe dierbaar wordt zo'n brief wanneer iemand sterft op het strijdveld? Onbeschrijflijk dierbaar denk ik. Ik las dat er best wat gezegd is over het gebruik van Oud-Hollandse woorden. Er zijn eigenlijk twee mogelijkheden; of je doet het wel, en dan ben je consequent (en vooral ook, correct), of je doet niet. Maar de consequentie is wel belangrijk. Dat betekent dat je zo'n brief zoveel mogelijk waarheidsgetrouw in het taalgebruik van die tijd zet. En dat is geen sinecure om correct uit te voeren. Een kort verhaal in briefvorm leent zich er wel goed voor. Maar het vraagt een hoop research. Ervan uitgaande dat je het Oud-Hollands niet vloeiend beheerst ;). Dank je wel voor je verhaal. Ik vond het prachtig. Groeten, Ingeborg
Dankjewel Ingeborg, wat een fijne reactie van jou met zulke mooie complimenten. Je vrolijkt mijn zondagavond op! Ook dank voor het gebruik van de 'oude' woorden. Mn dat consequente vergt idd onderzoek. Ik ben gaan googlen en zag dat in 1934 de Nederlandse taal aangepast is: artikel in HP/de Tijd : Precies 82 jaar geleden veranderde het Nederlands(ch) voorgoed dd 1-9-2016 Ook is er hier op SOL een taaladviesvraag over teksten uit 1900. Weer veel bijgeleerd door je commentaar. Dus eigenlijk moet ik van wensch wens maken :D Nogmaals hartelijk dank en fijne avond.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo mw.Marie, ... je maakt me stil door jouw brief. Heel mooi geschreven. :nod: :thumbsup:
Dank voor je fijne reactie Riny en voor je heerlijke compliment en duim :o Je doet me bijna blozen! Fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mw.Marie, Het zou zomaar één van de duizenden brieven kunnen zijn die in de oorlogstijd zijn geschreven. Je hebt een aangrijpende brief geschreven, het verhaal raakte mij. Ik heb een boek gelezen, De Joodse bruid. Iemand vroeg aan de schrijfster waarom er weer een boek over de oorlog moest komen. Ze zei dat er niet genoeg over geschreven kan worden. Ik ben het helemaal met haar eens. Ik heb je brief graag gelezen :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mw.Marie, Het zou zomaar één van de duizenden brieven kunnen zijn die in de oorlogstijd zijn geschreven. Je hebt een aangrijpende brief geschreven, het verhaal raakte mij. Ik heb een boek gelezen, De Joodse bruid. Iemand vroeg aan de schrijfster waarom er weer een boek over de oorlog moest komen. Ze zei dat er niet genoeg over geschreven kan worden. Ik ben het helemaal met haar eens. Ik heb je brief graag gelezen :thumbsup:
Anke dank voor je fijne reactie, idd vergeten moeten we niet, vergeven heb ik geleerd van een Afrikaanse vrouw, die haar vijand vergaf om zelf weer verder te kunnen in haar leven. Ik ben daar nog steeds stil van... Jij hebt zelf ook een brief geschreven deze keer, die ik ook zeer kan waarderen. Je duim maakt me blij. Ik wens je een fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mw.Marie, Het zou zomaar één van de duizenden brieven kunnen zijn die in de oorlogstijd zijn geschreven. Je hebt een aangrijpende brief geschreven, het verhaal raakte mij. Ik heb een boek gelezen, De Joodse bruid. Iemand vroeg aan de schrijfster waarom er weer een boek over de oorlog moest komen. Ze zei dat er niet genoeg over geschreven kan worden. Ik ben het helemaal met haar eens. Ik heb je brief graag gelezen :thumbsup:
Anke dank voor je fijne reactie, idd vergeten moeten we niet, vergeven heb ik geleerd van een Afrikaanse vrouw, die haar vijand vergaf om zelf weer verder te kunnen in haar leven. Ik ben daar nog steeds stil van... Jij hebt zelf ook een brief geschreven deze keer, die ik ook zeer kan waarderen. Je duim maakt me blij. Ik wens je een fijne avond.
:thumbsup: ;)