Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#247 Slopend

'Die schouw moet eruit,' zei de man die ik steeds minder liefhad naarmate mijn buik verder bolde en hij het huis steeds verder onder handen nam. De keuken was de enige plek die enigszins nog heel was. Mijn zwangerschap had een rare uitwerking op hem. Daar was de waanzin in ieder geval zeer zeker mee begonnen. En nu ik ongeveer 8 maanden was, begon de wanhoop ook bij mij toe te slaan. Met welke gek had ik een kind gemaakt? Ik kon Billy zo inschrijven voor 'Help-mij-man-is-opeens-een-klusser-geworden-en-hij haalt-het-niet-door-de-lange-wachtlijsten-van-de-geestelijke-gezondheid'… Ik knikte en zei maar niets. Straks begon hij weer over draken die hun eieren het liefst in schouwen legden en dat we dat niet wilden hebben als de baby kwam. Ik deed heel hard mijn best om mijn nare opmerkingen voor me te houden en in te slikken. Het had toch geen zin. 'Ik ga koffiezetten, schat,' zei ik dan maar. Hij keek me blij aan en gaf me een zoen op mijn neus terwijl ik me omdraaide om de trap te nemen voordat hij weer met de sloophamer zou zwaaien. Vanwaar haalde hij de energie? Waanzin was de enige reden die ik kon bedenken. Zelfs de wieg had hij verbouwd, er was geen zeggen aan geweest. Nu leek het eerder op een rieten vogelkooi in plaats van op een kinderbedje. Superveilig, dat wel. Daar was hij manisch lang mee in de weer geweest. Het was steeds erger geworden. De voorbije weken sliep hij amper. Zijn visioenen over veiligheid namen toe en daarmee verloor hij ook steeds meer binding met de realiteit. Was Billy de enige man die leed aan een prenatale zwangerschapspsychose? Maakte hij te veel oestrogeen of prolactine aan? Ik moest hem bij de dokter krijgen. Nu de schouw, verzuchtte ik toen ik het koffieapparaat aanzette. Wat zal het morgen zijn? Als mijn moeder niet zo ver van me af woonde, was ik al verhuisd. Bezorgd keek ik naar het daverende plafond. Misschien losten mijn zorgen zich vanzelf op als ik maar op dit plekje bleef staan… Op dat moment, bezorgde de baby in mijn buik me een paar stompen. Alsof mijn toekomstig kind me wou berispen voor deze verwerpelijke gedachte. En ik had nog niet eens een naam voor haar. Onwillekeurig onderdrukte ik een snik. Mijn wangen waren al nat. Toen besefte ik dat ik huilde. … Ik vroeg me af waarom het ineens zo stil geworden was. Dat was niets voor hem. Er was misschien iets gebeurd. Had hij met de hamer op zijn handen geklopt? Nee toch. Ik liep naar de trap en ik botste tegen hem op. 'Monica, Monica: ik denk dat ik het gevonden heb!' Hij huppelde op en neer voor mij met een blinkend kistje in zijn handen. Ik werd er duizelig van. 'Eerst koffie,' zei ik. En na een verkwikkende kop, ik fleur er altijd van op, deden we het zilveren sigarenkistje samen open. Er zaten drie polsbandjes in. Eentje met de naam van 'Billy', eentje met 'Monica' en eentje met… 'Mathilde' erop gedrukt… 'Mathilde,' zei ik beverig. 'Het is een mooie naam.' 'Er zit een briefje bij,' antwoordde Billy en hij las het aan me voor: 'Shalom. We komen jullie oppikken bij de eerstvolgende equinox. Gelieve iets aan de bomen in de achtertuin te doen opdat we goed kunnen landen. Shalom.' Billy straalde. En voor het eerst, sinds lange tijd, las ik enige vorm van rust in de ogen van de man die ik toch nog steeds liefhad. En zo kwam het dat de vrede in huis opnieuw bezegeld werd en dat hij een vliegplein maakte van onze achtertuin, precies drie weken voor de geboorte van ons Mathilde. De equinox kwam nooit. Maar dat was ook niet meer nodig. Billy hervond zijn slaappatroon. En het was alsof hij, met iedere boom die hij velde, weer een stukje normaler werd. We hebben het maar bij één kind gehouden.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
(Sorry. Een beetje boven de woordenlimiet...)
Leuk verhaal. Toen mijn vrouw zwanger was van onze eerste kind, had ik nog voor we wisten dat ze überhaupt zwanger was (!) alle symptomen van zwangerschap (de ochtendmisselijkheid was vreselijk). We hebben nooit kunnen verklaren hoe dat kwam. De buurman is wel een beetje een deus ex machina. Ik vroeg me meteen af waarom Monica zelf niet dat briefje geschreven had.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: ik denk dat je gelijk hebt... Ik ga die drie laatste zinnen maar verwijderen... Thnks. :)
Zo blijft het een mysterie waar het briefje vandaan kwam en kan iedere lezer zelf speculeren. Wie weet was het inderdaad het plan van de briefschrijvers om het gezin op te komen pikken bij de equinox, maar kwam er iets tussen. Ik heb voor de "Onder de boom" wedstrijd van schrijverspunt.nl een verhaal geschreven waarbij een briefschrijver niet kwam opdagen: Stamboom.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nele wat goed geschreven en ook je humor: Was Billy de enige man die leed aan een prenatale zwangerschapspsychose? en We hebben het maar bij één kind gehouden. Je beschrijft de geestelijk ziekte heel erg goed, ik kan me er helemaal in inleven. Ik hoop dat je zoiets niet meegemaakt hebt in je eigen leven, want dan is het dieptriest en vergeef me dan de humorzinnen :o . Top verhaal en heel graag gelezen :ontopic: . Ik bleef nergens 'haken' dus perfect. Fijne avond.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: prachtig verhaal, over die stamboom. Ik kreeg kippenvel wanneer ik het las. :thumbsup: :ninja: :thumbsup: Ik wou een reactie onder jouw verhaal plaatsen op die site, maar het lukte me niet. Moet je ervoor ingelogd zijn of zo? @Fief, @Marie: bedankt voor de fijne commentaren. :)

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: prachtig verhaal, over die stamboom. Ik kreeg kippenvel wanneer ik het las. :thumbsup: :ninja: :thumbsup: Ik wou een reactie onder jouw verhaal plaatsen op die site, maar het lukte me niet. Moet je ervoor ingelogd zijn of zo?
Ik zie dat één iemand al een reactie geplaatst heeft, dus het is waarschijnlijk mogelijk als je ingelogd bent. Ik ga het straks zelfs eens proberen door op de reactie te reageren.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: gelukt. :thumbsup: :) Ik denk dat ik ook een boomverhaaltje zal proberen. Het zal het jouwe niet evenaren, want dat was gewoon keigoed, maar gewoon voor de fun om deel te nemen... (Ik ben je trouwens ook gevolgd op Sweek... https://sweek.com/nl/read/73972/1102674648 :p Bedankt voor de info. :thumbsup: :) )

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: gelukt. :thumbsup: :) Ik denk dat ik ook een boomverhaaltje zal proberen.
Geef een seintje als het online staat. Ik ben benieuwd het te lezen. De deadline is wel pas in juli, dus er is nog wat tijd.
Ik ben je trouwens ook gevolgd op Sweek... :p
Gevonden! Ik vind die #Micro wedstrijden wel moeilijk omdat je onder de 250 woorden moet blijven. Ik hergebruik wel bijna altijd een stukje dat ik voor schrijvenonline.org schreef ;-)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: ik heb zojuist een boomverhaal geplaatst. De site zei me dat het verhaal succesvol upgeload was, maar toch zie ik het niet in de lijst bij de anderen verschijnen. Is dit normaal? #dtv

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: ik heb zojuist een boomverhaal geplaatst. De site zei me dat het verhaal succesvol upgeload was, maar toch zie ik het niet in de lijst bij de anderen verschijnen. Is dit normaal? #dtv
Het duurt inderdaad even voor je het ziet; ik denk dat een moderator het eerst bekijkt en dan goedkeurt voor publicatie (kwestie van SPAM of ongewenste boodschappen te vermijden). Ik zie het ook nog niet staan. Ik ga het in het oog houden.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: in ieder geval zeer bedankt voor de tip. :) Het was zeer leuk om te doen. Ik denk dat ik nu nog eerst eens een vrouwenquiller uitprobeer. Doei.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: in ieder geval zeer bedankt voor de tip. :) Het was zeer leuk om te doen. Ik denk dat ik nu nog eerst eens een vrouwenquiller uitprobeer. Doei.
Ik heb daar ook al aan gedacht, maar zijn die nog actief? Alle pagina's over die wedstrijd lijken me stokoud... Mijn eigen eerste bundel heeft ondertussen al vorm gekregen: Oceaanwees. Het is een verzameling verhalen waarmee ik deelnam aan wedstrijden, aangevuld met een aantal inzendingen voor de Wekelijkse Schrijfopdracht; in totaal 23 verhalen in een boekje van 140 pagina's. Ik zal het wel pas in september finaliseren omdat er verhalen in staan die meedoen aan wedstrijden waarvan de uitslag nog niet bekend is (zoals bij voorbeeld het verhaal "Stamboom"). Ik heb net eens nageteld: 11 van de 23 verhalen zijn ooit in één of andere vorm een inzending geweest voor de Wekelijkse Schrijfopdracht. Een paar verhalen heb ik langer gemaakt (zoals "Paradise inferno"); andere heb ik ingekort (zoals "Oceaanwees"). Waar deze schrijfopdrachten al niet kunnen toe leiden ;-)

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi, Het is een talent om humorvol te kunnen schrijven. En dat kan jij. Bij de eerste alinea zat ik al te lachen en dat hield eigenlijk niet meer op. Ik zag het helemaal voor me. Ik begrijp uit de reacties dat je inmiddels het slot iets hebt aangepast. Ik weet niet hoe het was, maar zoals het nu is vind ik het sterk. Het is lekker als de lezer met zo'n kort verhaal zelf nog een paar vragen mag invullen. Het slot is ontnuchterend, en tegelijkertijd denk je als lezer, mmm maar hoe zit het nu met dat briefje...? Een paar verbeterpuntjes waar je misschien iets aan hebt; - Ik zie dat veel schrijvers hier hun verhalen in alinea's presenteren. Toch is dat helemaal niet nodig. Misschien heb je het gevoel dat je zo overzicht creëert. Toch, als je doorschrijft en alleen een nieuwe regel begint bij een dialoog dan wordt het meer één geheel. - Ik zou de dubbele aanhalingstekens " vervangen door enkele '. Dat is tegenwoordig gebruikelijk en maakt de oogopslag van je verhaal rustiger. Probeer het maar eens. - De volgende zin loopt voor mijn gevoel nog niet goed; Daar was hij manisch lang genoeg mee in de weer geweest. Ik denk dat het woordje 'genoeg' eruit mag. Maar verder heel mooi gedaan. Mijn complimenten voor de originele twist. Groeten, Ingeborg

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
N.D.D. … verbazingwekkend leuk verhaal. Zo'n man kan wel een lieverd zijn, maar toch ... :angry: :\\ ;) Toch kwam alles weer goed. :) Met plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@IngeborgNL, @Riny: bedankt voor jullie comments. :) @IngeborgNL: ik heb je verbeterpuntjes ter harte genomen. Thnks.