Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#242 - Vanuit een ander perspectief

Schrijfopdracht #242 – Vanuit een ander perspectief Het is lente en het ritme van de dag is weer begonnen. De eerste bus rijdt hem voorbij. Jammer, denkt de heer Abri, het is altijd fijn om mensen te verwelkomen, zeker zij die met vakantie gaan. Het buitenland is niet ver meer; eerst met de bus naar het station en dan op naar Schiphol Airport. Het wachten op de bus is nog een huiselijk feestje. ‘Hebben jullie werkelijk alles?’ vraagt de een. ‘Toe zeur nou niet zo, alles is dik in orde’ zegt de ander. ‘Mama, mogen we op Schiphol een ijsje?’ Als meneer Abri had kunnen glimlachen zou hij dat nu gedaan hebben; het was slechts een herinnering, het is nog lang geen grote vakantie. Weer rijdt er een bus voorbij, maar dat deert niet; er komen er nog wel meer, het is nog vroeg. Een groepje scholieren nadert. Wat vreemd, meestal gaan zij op de fiets, maar nu babbel de babbel - het is niet te verstaan wat zij zeggen. Een grote vuilniswagen van de gemeente die gezegend is met het lot om de vuilcontainers die langs de kant van de weg staan, met hun specifieke geluid te ledigen, passeert hen. Zij kijken nu op hun mobieltje alsof ze zo de bus uit de lucht kunnen plukken. Een paar oudere dames komen aangewandeld. Meneer Abri is blij met zijn schone ‘ik’. Hij is pas gewassen en glimt aan alle kanten, ook heeft hij een nieuwe kleurrijke poster in zijn vitrine gekregen. Die zijn altijd het prettigst, fleurt de boel zo op wanneer een reiziger te laat arriveert en moet wachten op de volgende bus. Gelukkig is het afvalbakje weer hersteld. Op een avond laat merkte hij dat de bodem als een losse plaat naar beneden bungelde met alle narigheid van dien. Afzichtelijk zoiets. Als meneer Abri een neus had gehad zou-ie hem opgetrokken hebben. Een paar dames met boodschappenwagentjes komen aangelopen; hij kent ze wel – deze gaan naar de wekelijkse markt in de stad. Ze blijven al pratend staan wachten, totdat de een tegen de ander zegt: 'Ik ga liever even zitten’ – ‘Nou ik niet, het trekt zo op.’ 'Ja, dat weet ik, maar ik moet kiezen tussen de twee B’s: de benen of de billen, mijn rug speelt weer een beetje op en de dag duurt nog lang.’ Meneer Abri voelt zich gelukkig worden, hij heeft zijn diensten weer kunnen bewijzen, gewoon door er te zijn.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi gekozen perspectief Riny, meteen helder voor mij. Je laatste zin geeft de Abri een echt menselijk tintje. Als ik er in sta te wachten weet ik door jouw verhaal dat een Abri een echte ziel heeft. En houdt van opgeruimd en fleurig :D Ik vind het een goed verhaal Riny, zo leuk te merken hoe je met sprongen voorruit gaat :thumbsup: Fijne avond.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Origineel perspectief Riny om van een object een personage te maken. En je leeft zo echt met de Abri mee. Laatste zin vind ik goed gekozen, perfecte samenvatting van je verhaaltje.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, ik voel echt sympathie voor meneer Abri. Zoals hij goedmoedig met onze dagelijkse beslommeringen meeleeft . Dat heb je heel overtuigend neergezet. Chapeau!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi gekozen perspectief Riny, meteen helder voor mij. Je laatste zin geeft de Abri een echt menselijk tintje. Als ik er in sta te wachten weet ik door jouw verhaal dat een Abri een echte ziel heeft. En houdt van opgeruimd en fleurig :D Ik vind het een goed verhaal Riny, zo leuk te merken hoe je met sprongen voorruit gaat :thumbsup: Fijne avond.
Dag mw.Marie, … je laat me blozen :o :o . Deze opdracht werd voor mij, dankzij Odile, een avontuur. Toen nam ik maar een willekeurig hokje in gedachten en ging fantaseren. Nou ja, fantaseren. Ik maak nog wel eens gebruik van een bus. Dank voor je fijne reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Origineel perspectief Riny om van een object een personage te maken. En je leeft zo echt met de Abri mee. Laatste zin vind ik goed gekozen, perfecte samenvatting van je verhaaltje.
Hallo Virtuosuo, … dank voor je complimenterende reactie. Daar ben ik blij mee . Het was voor mij ook een verrassing. Het kwam gewoon uit mijn vingers.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, ik voel echt sympathie voor meneer Abri. Zoals hij goedmoedig met onze dagelijkse beslommeringen meeleeft . Dat heb je heel overtuigend neergezet. Chapeau!
Hi Chantal, … dank voor je meevoelen met meneer Abri. Ja, als zo'n meneer Abri eens alles kon verstaan en begrijpen. Ik heb het ook met plezier geschreven. Het kwam heerlijk spontaan opborrelen, dankzij Odile.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Graag gelezen en ik krijg weer zin om de bus te nemen en daar wat te gaan schrijven. Misschien ga ik straks voor ik boodschappen doe mezelf op een kop koffie in het café trakteren en verder werken aan mijn langer verhaal. Ik ben het met anderen eens dat je een sympathieke meneer Abri hebt neergezet. Je zou hem ook nog een conflict kunnen geven al vind ik dat lastig bij een stilstaand Abri. Misschien dat hij zelf eens de bus in wil?

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
(@Schrijfcoach Odile: hihi, bij jou laatste suggestie krijg ik ineens een heel raar verhaal te zien... Waar de buschauffeur alleen maar voorwerpen wil meenemen in plaats van mensen. Misschien omdat hij al te veel wanbetalers en agressie heeft moeten ervaren. )

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag schrijfcoach Odile, … dank voor je reactie. Het was een leuke opdracht. Je bracht me aan het fantaseren. Na enig nadenken koos ik voor het bushokje; het werd vanzelf meneer Abri. Het is jammer dat hij ook hij niet eens in de bus kan stappen - zoals jij voorstelt - helaas, hij is nu eenmaal met handen en voeten gebonden :D Maar, wie weet!