Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#242 De trein

Een vlak klinkende mannenstem vertelt dat we in Roosendaal kunnen overstappen in de richting van Breda of Antwerpen. Zijn stem mist intonatie, zoals mensen ongeïnteresseerd kunnen vragen hoe het met je gaat. Ze reageren niet, allebei niet. De afgelopen drie kwartier zat ik bij hen in de coupé, schuin voor ze. Een man en een vrouw op weg naar, wie zal het zeggen. Ze zwijgen, de hele tijd al. De manier waarop ze naar elkaar kijken, lijkt te verraden dat het om een stel gaat. Er spreekt weliswaar geen liefde uit, eerder een gedeeld verleden. Dat ze geen broer en zus zijn leid ik af uit haar hand die vaker dan gemiddeld op het been van de man terechtkomt. Het stel blijft zitten, net als ik. Zij schuift heen en weer op haar stoel, waarbij haar t-shirt iets omhoog komt en ik, en anderen, mochten ze met hetzelfde spel bezig zijn, een vetrol vanonder het shirt zie komen. Hij zet zijn pet af, krabt op zijn kale schedel en zet de pet weer op. Dit alles met een blik die niet verandert. Stuurs, serieus, geconcentreerd. Alles is nog mogelijk. Daar is de mannenstem weer. Met iets meer enthousiasme meldt hij dat we in Rotterdam Blaak zijn. Ik rits mijn tas dicht, trek mijn broek omhoog en sta op. Nog eenmaal kruist mijn blik die van het stel. Inmiddels hebben ze een kleine anderhalf uur gezwegen. Ik benijd de vorm van geluk die je met zwijgen kunt bereiken. Ruzies ontstaan niet door liefde, maar in veel gevallen door ongelukkige opmerkingen, die gevoed worden door een emotie die helemaal niet op die plek had moeten zijn. In stilte liefhebben, zij kunnen het. Ik neem me voor haar toe te knikken in het voorbijgaan, als vorm van respect. Pas dan zie ik haar gehoorapparaat.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Martijn deze scene in een trein geef je goed weer. Ik zie het stel zitten, beeldend geschreven. Mooie zin, die veel zegt: Er spreekt weliswaar geen liefde uit, eerder een gedeeld verleden. Kleinigheidje: - schuin voor ze: schuin tegenover hen - deze zin: Pas dan zie ik haar gehoorapparaat. Als het stel al 'op leeftijd' is, kan het gehoorapparaat prima. Als ze jong zijn is het meer uitzonderlijk. Mss dan schrijven: een komma achter respect, dan zie ik haar gehoorapparaat. In mijn gevoel wordt het dan sterker. Graag gelezen en vrolijk Pasen.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een verhaal over invullen voor een ander wat je ziet. De les komt in de laatste regel met het gehoorapparaat. Ik vind het ritme van dit verhaal passend bij het reizen, rustig. Je zoomt ook af en toe in en het is beeldend en observerend geschreven. Goed gedaan!

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie commentaar. @Marie. Ik hoopte dat het duidelijk zou zijn dat het om een vrij jong koppel gaat. Nu ik het teruglees, valt dat er inderdaad lastig uit te halen

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Martijn, … leuk je weer te zien. Wat versta jij onder een vrij jong koppel? Er komt een vetrol vanonder haar shirt en hij krabbelt op zijn kale schedel onder zijn pet. Je mag iemand wel gedag knikken ook al draagt zij of hij een gehoorapparaat. Of mis ik iets? Het gedeelde verleden vind ik een prachtige vondst. Je hebt het goed beschreven, ik zie ze zo in de trein zitten.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny. Tijd geleden inderdaad. Het koppel is zo'n 30 jaar oud. Het idee is dat ze niet met elkaar kunnen praten, omdat zij doof is, waardoor ze geen zinloze ruzies kunnen krijgen.