#240 Droom lekker verder Thomas

virtuosuo,

De grond onder mijn voeten is vertrouwd, maar voelt niet zo aan. Met een hoofd die aanvoelt alsof er een betonplaat op is gelegd, zoek ik naar het liftknopje. ‘Das een toeval, ook de hort op geweest jongen?’, klinkt een vertrouwde stem.

niet zo aan - suggestie: vreemd; een hoofd die - een hoofd dat. (ezelsbug naar een heT woord verwijs je met daT; naar een De woord met Die) die vertrouwde stem is Menno, je kunt hem gelijk noemen. dit leest net iets soepeler: De grond onder mijn voeten is vertrouwd, maar voelt vreemd. Met een hoofd dat aanvoelt alsof er een betonplaat op is gelegd, zoek ik naar het liftknopje. ‘Das een toeval, ook de hort op geweest, jongen?’ vraagt menno. (Wat mij betreft is 'met een hoofd als beton, zoek ik naar het knopje' voldoende)

De ogen van mijn invloedrijke buurman staan inderdaad wat slaperig. Maar vergeet niet dat deze gigant zijn overwinningsspeech na de verkiezingen met bravoure voltooide, na slechts drie uurtjes slaap.

dit is wat ver weg van het ik-perspectief. Schrijf het vanuit Thomas. In de rest van het stuk pas je het beter toe. (De Einstein kan ik niet plaatsen - Menno is toch een politicus, iets wat Einstein weigerde.)

Heerlijk te lezen Vituoso, de wanhoop lees ik uit je tekst. Je laat me meevoelen, dus goed geschreven. Van JanP mooie anwijzingen gekregen, heb ik niets aan toe te voegen. Houd je stijl vast en polijsten maar. Veel succes en fijne dag.

Hoi, Ik sluit me aan bij het voorgaande. Verder zou het best wat heftiger mogen van mij. Je begint duidelijk met die kater en zo. Daarna mag er wel wat meer gebeuren: woede, frustratie, allerlei gedachten. Misschien iets stouts onder invloed van de alcohol? Verder goed neergezet.

JanP heeft je al goede tips gegeven. Veel valt er niet meer te zeggen denk ik. Het wordt snel mieren*** voor mijn gevoel. Misschien kun je ons iets dichter in de belevingswereld van de hp trekken.

Met een hoofd die aanvoelt alsof er een betonplaat op is gelegd

Ik kom er moeilijk doorheen. Probeer het eens zonder aanvoelen en opleggen. Ik vind het lekker gestileerd. Gr Michael

Ik vind het nogal een verwarrende tekst.Ik word als lezer in het gevoel van dronkenschap meegetrokken, wat een aardig effect is. Maar mede daardoor wordt het ook lastig goed op een rijtje te krijgen wie nu wie is, wat de locatie is en wat de omstandigheden precies zijn. En voor iemand die straalbezopen is, weet Thomas zijn gedachten wel onwaarschijnlijk zorgvuldig te formuleren. Dat staat wat mij betreft een beetje te sterk in contrast met wat hij zegt, . Dan nog wat specifieke puntjes: ‘De grond onder mijn voeten is vertrouwd, maar voelt niet zo aan.’ -> ‘vertrouwd’ vind ik echt een woord dat juist betrekking heeft op (aan)voelen). Ik zou daarom eerder bijvoorbeeld van maken: '…is me bekend, maar voeltt momenteel niet vertrouwd’. Even later gebruik je trouwens opnieuw het woord ‘vertrouwd€’ en die herhaling is niet zo mooi. ‘een hoofd die’ is al ter sprake gekomen en sla ik maar over (SMH). ‘Das een toeval’ -> Misschien kan dat wel in Belgisch Nederlands (hoewel ik niet eens weet of je inderdaad ook een Belg bent, Virtuoso), maar voor mij hoort dat lidwoord daar beslist niet tussen te staan (en sowieso moet het da’s zijn, met een apostrof ertussen dus). Wat mij betreft is de meest natuurlijke optie hier ‘Wat een toeval!’. De komma na de vraag dient in verband met de aanwezigheid van het vraagteken te worden weggelaten. Voor die hele dialoog geldt dat hij prettiger zou lezen als bij een of twee zinnetjes even werd gespecificeerd wie aan het woord is. ‘Al mijn argumenten die ik hem in het vier pagina’s tellende Word bestand had verstuurd zijn tot stand gekomen onder sterke cappucchino.’ -> In plaats van ‘al mijn argumenten’ liever bijvoorbeeld ‘Mijn argumenten, die ik allemaal…’ of gewoon ‘Alle argumenten'’. ‘argumenten versturen’ doet overigens nogal vreemd aan (en niet op een manier die leuk aansluit bij het feit dat het gedachten van een dronkaard betreft). In combinatie met het meewerkend voorwerk 'hem' zou het om te beginnen 'gestuurd' in plaats van 'verstuurd' moeten zijn, maar dan nog lijkt het me logischer om het te hebben over het versturen van het Word-bestand (met koppelstreepje)in plaats van de argumenten. O en het is ‘cappuccino’: ttwee p's (check!), dan twee c’s” (check), maar geen enkele h. Met een naam als Virtuoso moet je ‘cappuccino’ natuurlijk wel goed spellen :) ‘Mijn hoofd verlangt nu iets te veel naar het waterbed…’ -> Ik zie in de teksten van veel mensen vaak onlogisch gebruikt van lidwoorden. Dat geldt ook hier: 'het waterbed'? Bij mij rijst dan direct de vraag: welk waterbed, is dat soms al eerder genoemd? Nee dus. Daarom liever bijvoorbeeld 'mijn/ons waterbed’. ‘het waterbed’ zou bijvoorbeeld zin hebben als het werd gevolgd door ‘dat ik vorige week eindelijk heb kunnen kopen’. ‘De ogen van mijn invloedrijke buurman staan inderdaad wat slaperig.’ -> Mooi gedaan. Met dat ‘inderdaad’ las je deze zin netjes vast aan de vorige. En dat ‘invloedrijke’ geeft relevante informatie zonder meteen té nadrukkelijk uitleggerig te worden. ‘Maar vergeet niet dat deze gigant zijn overwinningsspeech na de verkiezingen met bravoure voltooide, na slechts drie uurtjes slaap.’ -> ik vind dit een beetje een vreemd specifiek zinnetje. ‘de verkiezingen’? opnieuw zo’n lidwoorddingetje: welke verkiezingen? ‘overwinningsspeech voltooide’ klinkt alsof het over het schrijven ervan gaat, hoewel ik stiekem vermoed dat in deze tekst eerder het uitspreken ervan wordt bedoeld. ‘Menno staart obsessief’ -> perspectiefdingetje: er is geen alwetende verteller en Thomas kan niet weten of dat staren obsessief is of niet. Het zou hooguit kunnen met iets als 'wekt de indruk' of 'lijkt' erbij. ‘Je idee voor een speelpark met een kinderpizzeria is aardig’ -> komt een beetje gekunsteld over: overduidelijk vooral bedoeld om informatie aan de lezer over te brengen. ‘…wat langzamer aan ons voorbij te schieten’ -> ik zou hier liever bijvoorbeeld ‘glijden’ in plaats van ‘schieten’ zien. In het werkwoord ‘schieten’ zit gewoon nog steeds wel enorm veel, te veel, vaart. ‘Zijn blik zakt af naar zijn elegante Rolex.’ -> hier zit dat ‘elegante me dwars. Het is een Rolex. ‘nuf said. ‘Hij heeft alle tochten al voltooid, die ik nog af moet leggen.’ -> tochten voltooien, tochten afleggen…ik vind het niet zulke lekkere combi’s. Liever bijvoorbeeld ‘hij heeft alle tochten al achter de rug die ik nog te gaan heb. En er hoort geen komma voor 'die'. Zie https://taaladvies.net/taal/advies/vraag/459/komm…

virtuosuo,

De grond onder mijn voeten is vertrouwd, maar voelt niet zo aan. Met een hoofd die aanvoelt alsof er een betonplaat op is gelegd, zoek ik naar het liftknopje. ‘Das een toeval, ook de hort op geweest jongen?’, klinkt een vertrouwde stem.

niet zo aan - suggestie: vreemd; een hoofd die - een hoofd dat. (ezelsbug naar een heT woord verwijs je met daT; naar een De woord met Die) die vertrouwde stem is Menno, je kunt hem gelijk noemen. dit leest net iets soepeler: De grond onder mijn voeten is vertrouwd, maar voelt vreemd. Met een hoofd dat aanvoelt alsof er een betonplaat op is gelegd, zoek ik naar het liftknopje. ‘Das een toeval, ook de hort op geweest, jongen?’ vraagt menno. (Wat mij betreft is 'met een hoofd als beton, zoek ik naar het knopje' voldoende)

De ogen van mijn invloedrijke buurman staan inderdaad wat slaperig. Maar vergeet niet dat deze gigant zijn overwinningsspeech na de verkiezingen met bravoure voltooide, na slechts drie uurtjes slaap.

dit is wat ver weg van het ik-perspectief. Schrijf het vanuit Thomas. In de rest van het stuk pas je het beter toe. (De Einstein kan ik niet plaatsen - Menno is toch een politicus, iets wat Einstein weigerde.)

Dank voor de feedback. Ik heb een aantal aanpassingen gedaan, zitten wat slordigheden in. Die zin over de gigant heb ik ook even veranderd. Einstein heb ik bewust laten staan. Uiteraard klopt het wat je zegt, maar ik weet niet of Thomas in zijn beschonken toestand dit kan weten. Hij gebruikt hier gewoon de eerste term voor slimmerik die in hem opkomt, aangezien zijn hersens niet helemaal op volledige kracht werken.

Ik vind het nogal een verwarrende tekst.Ik word als lezer in het gevoel van dronkenschap meegetrokken, wat een aardig effect is. Maar mede daardoor wordt het ook lastig goed op een rijtje te krijgen wie nu wie is, wat de locatie is en wat de omstandigheden precies zijn. En voor iemand die straalbezopen is, weet Thomas zijn gedachten wel onwaarschijnlijk zorgvuldig te formuleren. Dat staat wat mij betreft een beetje te sterk in contrast met wat hij zegt, . Dan nog wat specifieke puntjes: ‘De grond onder mijn voeten is vertrouwd, maar voelt niet zo aan.’ -> ‘vertrouwd’ vind ik echt een woord dat juist betrekking heeft op (aan)voelen). Ik zou daarom eerder bijvoorbeeld van maken: '…is me bekend, maar voeltt momenteel niet vertrouwd’. Even later gebruik je trouwens opnieuw het woord ‘vertrouwd€’ en die herhaling is niet zo mooi. ‘een hoofd die’ is al ter sprake gekomen en sla ik maar over (SMH). ‘Das een toeval’ -> Misschien kan dat wel in Belgisch Nederlands (hoewel ik niet eens weet of je inderdaad ook een Belg bent, Virtuoso), maar voor mij hoort dat lidwoord daar beslist niet tussen te staan (en sowieso moet het da’s zijn, met een apostrof ertussen dus). Wat mij betreft is de meest natuurlijke optie hier ‘Wat een toeval!’. De komma na de vraag dient in verband met de aanwezigheid van het vraagteken te worden weggelaten. Voor die hele dialoog geldt dat hij prettiger zou lezen als bij een of twee zinnetjes even werd gespecificeerd wie aan het woord is. ‘Al mijn argumenten die ik hem in het vier pagina’s tellende Word bestand had verstuurd zijn tot stand gekomen onder sterke cappucchino.’ -> In plaats van ‘al mijn argumenten’ liever bijvoorbeeld ‘Mijn argumenten, die ik allemaal…’ of gewoon ‘Alle argumenten'’. ‘argumenten versturen’ doet overigens nogal vreemd aan (en niet op een manier die leuk aansluit bij het feit dat het gedachten van een dronkaard betreft). In combinatie met het meewerkend voorwerk 'hem' zou het om te beginnen 'gestuurd' in plaats van 'verstuurd' moeten zijn, maar dan nog lijkt het me logischer om het te hebben over het versturen van het Word-bestand (met koppelstreepje)in plaats van de argumenten. O en het is ‘cappuccino’: ttwee p's (check!), dan twee c’s” (check), maar geen enkele h. Met een naam als Virtuoso moet je ‘cappuccino’ natuurlijk wel goed spellen :) ‘Mijn hoofd verlangt nu iets te veel naar het waterbed…’ -> Ik zie in de teksten van veel mensen vaak onlogisch gebruikt van lidwoorden. Dat geldt ook hier: 'het waterbed'? Bij mij rijst dan direct de vraag: welk waterbed, is dat soms al eerder genoemd? Nee dus. Daarom liever bijvoorbeeld 'mijn/ons waterbed’. ‘het waterbed’ zou bijvoorbeeld zin hebben als het werd gevolgd door ‘dat ik vorige week eindelijk heb kunnen kopen’. ‘De ogen van mijn invloedrijke buurman staan inderdaad wat slaperig.’ -> Mooi gedaan. Met dat ‘inderdaad’ las je deze zin netjes vast aan de vorige. En dat ‘invloedrijke’ geeft relevante informatie zonder meteen té nadrukkelijk uitleggerig te worden. ‘Maar vergeet niet dat deze gigant zijn overwinningsspeech na de verkiezingen met bravoure voltooide, na slechts drie uurtjes slaap.’ -> ik vind dit een beetje een vreemd specifiek zinnetje. ‘de verkiezingen’? opnieuw zo’n lidwoorddingetje: welke verkiezingen? ‘overwinningsspeech voltooide’ klinkt alsof het over het schrijven ervan gaat, hoewel ik stiekem vermoed dat in deze tekst eerder het uitspreken ervan wordt bedoeld. ‘Menno staart obsessief’ -> perspectiefdingetje: er is geen alwetende verteller en Thomas kan niet weten of dat staren obsessief is of niet. Het zou hooguit kunnen met iets als 'wekt de indruk' of 'lijkt' erbij. ‘Je idee voor een speelpark met een kinderpizzeria is aardig’ -> komt een beetje gekunsteld over: overduidelijk vooral bedoeld om informatie aan de lezer over te brengen. ‘…wat langzamer aan ons voorbij te schieten’ -> ik zou hier liever bijvoorbeeld ‘glijden’ in plaats van ‘schieten’ zien. In het werkwoord ‘schieten’ zit gewoon nog steeds wel enorm veel, te veel, vaart. ‘Zijn blik zakt af naar zijn elegante Rolex.’ -> hier zit dat ‘elegante me dwars. Het is een Rolex. ‘nuf said. ‘Hij heeft alle tochten al voltooid, die ik nog af moet leggen.’ -> tochten voltooien, tochten afleggen…ik vind het niet zulke lekkere combi’s. Liever bijvoorbeeld ‘hij heeft alle tochten al achter de rug die ik nog te gaan heb. En er hoort geen komma voor 'die'. Zie https://taaladvies.net/taal/advies/vraag/459/komm…

Dank voor de feedback. Ik heb een aantal zaken ook aangepast, staan wat slordigheden in. Cappucchino is inderdaad heel stom, had zelfs van te voren nog even gecheck hoe je dit moest spellen, en nog verkeerd gedaan. Ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt dat ik wel een aantal dingen heb laten staan, omdat ik het wel een eigen tekst wil houden. Verder kan ik me voorstellen dat het verwarrend is, maar is het niet heel lastig om in een driehonderd woorden tellend stuk de hele locatie uitgebreid te omschrijven? Dit leek me ook niet passend gezien bij de setting.