#239 Aan de Amsterdamse grachten

Ik had dat gevoel vroeger ook als ik de torens van Ieper in het vlakke landschap zag verschijnen, maar op al mijn reizen zijn mijn ogen open gegaan. Ik zou nooit meer in Ieper kunnen wonen, denk ik: de "rond de kerktoren" mentaliteit en de kneuterigheid valt me zwaar. Ik woon voor het grootste deel van het jaar in België, maar ik voel me het meeste thuis in Californië (je merkt aan mijn inzending dat ik mij ontheemd voel in mijn eigen land). Toch kan ik nog soms melancholisch worden als ik iemand een lang vergeten West-Vlaams woord hoor gebruiken. Ik merk dat andere West-Vlamingen dat ook hebben. Toen ik onlangs het woord "schorteblauw" gebruikte tijdens een netwerklunch, werden twee mensen aan tafel helemaal week: "Oef, dat brengt ons terug naar onze kindertijd," zeiden ze, "dat woord hebben we al sinds onze kindertijd niet meer gehoord." En die Amsterdamse grachten: dat lied ken ik nog van toen ik in het Sint-Maartens jeugdkoor zat in Ieper. Dat stond zelfs in België op ons vaste repertoire.

"wat al niet" is een beetje een anticlimax. Had er wat lichtjes 's avonds op het plein tegenaan gegooid! Gewoon, voor de structuur. Dat tilt de mijmering dan net naar een hoger plan.

Ik had dat gevoel vroeger ook als ik de torens van Ieper in het vlakke landschap zag verschijnen, maar op al mijn reizen zijn mijn ogen open gegaan. Ik zou nooit meer in Ieper kunnen wonen, denk ik: de "rond de kerktoren" mentaliteit en de kneuterigheid valt me zwaar. Ik woon voor het grootste deel van het jaar in België, maar ik voel me het meeste thuis in Californië (je merkt aan mijn inzending dat ik mij ontheemd voel in mijn eigen land). Toch kan ik nog soms melancholisch worden als ik iemand een lang vergeten West-Vlaams woord hoor gebruiken. Ik merk dat andere West-Vlamingen dat ook hebben. Toen ik onlangs het woord "schorteblauw" gebruikte tijdens een netwerklunch, werden twee mensen aan tafel helemaal week: "Oef, dat brengt ons terug naar onze kindertijd," zeiden ze, "dat woord hebben we al sinds onze kindertijd niet meer gehoord." En die Amsterdamse grachten: dat lied ken ik nog van toen ik in het Sint-Maartens jeugdkoor zat in Ieper. Dat stond zelfs in België op ons vaste repertoire.

Fijn dat je het herkent dit gevoel. Dank voor je reactie en ik wens je voor strakjes een fijne avond.

Ha Marie, Als Rotterdamse kan ik soms heimwee naar Amsterdam hebben. Daar grandioze jaren mogen beleven. Gelukkig maar een goed uur van mij vandaan en als ik de grachten weer wil zien, geef ik me er graag aan over. Het lied hoor en zing ik graag. Ik heb een keertje Harry Slinger van Drukwerk dit nummer horen zingen op een rondvaartboot. Te gek. Je einde vind ik wat abrupt. Misschien door het aantal woorden? Hartelijke groet.

"wat al niet" is een beetje een anticlimax. Had er wat lichtjes 's avonds op het plein tegenaan gegooid! Gewoon, voor de structuur. Dat tilt de mijmering dan net naar een hoger plan.

Mooi beeld de lichtjes op het Leidseplein :D . 'Wat al niet' is bewust gekozen, omdat ik vind dat we in Nederland eigenlijk zo'n beetje alles hebben en ook bereikbaar is voor velen. Dat realiseer je je dan ook als je over onze landsgrens gaat. Dank voor je reactie en ik wens je alvast een fijne avond.

Mooi actueel thema met een goed gekozen invalshoek. Een paar dingetjes: "Ik was voor mijn werk" Ik raak hier in de wat over de tijd waarover het gaat. Was dit ook gisteren of was het jaren geleden? De tijdsprong is niet helemaal duidelijk voor mij. Het was me ook niet meteen duidelijk dat je voor langere tijd weg was voor je werk, daardoor kwam ik in eerste instantie niet goed in de geschetste emotie van heimwee. "Maar toch" Ik worstel zelf vaak met deze combinatie van woorden die qua betekenis in elkaars vaarwater zitten. Hier kan één van beide volgens mij wel weg. "Dan gaan" Hier ga je ineens naar de tegenwoordige tijd. Is dat de bedoeling? Is het dan ook geen idee om het verhaal in de tegenwoordige tijd te laten beginnen? Dus niet gisteren, maar gewoon vandaag? Dan zijn de verschillende tijden waarover het gaat ook meteen duidelijk. Graag gelezen!

Mooi actueel thema met een goed gekozen invalshoek. Een paar dingetjes: "Ik was voor mijn werk" Ik raak hier in de wat over de tijd waarover het gaat. Was dit ook gisteren of was het jaren geleden? De tijdsprong is niet helemaal duidelijk voor mij. Het was me ook niet meteen duidelijk dat je voor langere tijd weg was voor je werk, daardoor kwam ik in eerste instantie niet goed in de geschetste emotie van heimwee. "Maar toch" Ik worstel zelf vaak met deze combinatie van woorden die qua betekenis in elkaars vaarwater zitten. Hier kan één van beide volgens mij wel weg. "Dan gaan" Hier ga je ineens naar de tegenwoordige tijd. Is dat de bedoeling? Is het dan ook geen idee om het verhaal in de tegenwoordige tijd te laten beginnen? Dus niet gisteren, maar gewoon vandaag? Dan zijn de verschillende tijden waarover het gaat ook meteen duidelijk. Graag gelezen!

Ik heb hieronder het een en ander aangepast. Dank voor je scherpe blik. Dat je toch zelf iedere keer er weer overheen leest, blijft me verbazen. Fijne dag.

#239 Aan de Amsterdamse grachten Gisteren hoorde ik het liedje opnieuw.. Binnen de kortste keren heb ik wéér die brok in mijn keel, net als jaren geleden.Destijds was ik voor mijn werk aan de andere zijde van onze aardbol. Als je ver van huis bent doen vele mensen hun best om jou een fijn gevoel te geven. Zo ook een aantal mensen die dit lied voor mij zongen. In die tijd was het Nederlandse lied beslist niet hip. Maar o de tranen stonden in mijn ogen en mijn keel was dik van verdriet. Meezingen kon ik niet. Maar wat voelde dit als thuis, dat er niet was… Ik geniet van al de mooie dingen, die andere landen zo bijzonder maken. Ik leer van zoveel mensen, zoals zij hun ‘normale’ leven leiden. Ik ontdek dat iedereen hetzelfde wil. In vrede leven en genoeg te eten en drinken hebben. Hun kinderen zien opgroeien, hen een opleiding zien volgen, een leven zien gaan opbouwen. Ondanks alle warmte die je ontvangt, denk ik stiekem aan mijn eigen koude kikkerlandje. Ik ben me bewust dat ik de herinneringen aan ons lieve landje rooskleuriger zie. Boerenkool, hutspot met draadjesvlees, schaatsen, skeeleren waar je maar wilt en het mag overal. Bijna overal ter wereld kun je pindakaas en stroopwafels bestellen. Maar het smaakt nooit zoals thuis. Dan gaan mijn gedachten naar al die ontheemde mensen, die hun land ontvluchten, alles moeten achterlaten. Ik durf het bijna niet te denken: hoe zou het zijn als ik in zo’n situatie ben. Wat een weelde als je weer op Schiphol kan landen, door de douane als een soort welkom en dan recht-toe-recht-aan naar je eigen bed. Alles is nog hetzelfde, je stapt je eigen vertrouwde buurt weer binnen en de volgende dag naar de bakker, je werk en wat voor zoveel landen niet geldt: ongekende vrijheid.

Tilma: wat al niet, heb ik toch afscheid van kunnen nemen! Fijn dat je me laat nadenken.

Je tweede versie vind ik beslist mooier, Marie. Je gedachten komen nu beter naar voren. We dienen inderdaad de vrijheid te koesteren, zelfs te bewaken. Zonnig weekend gewenst.

Je tweede versie vind ik beslist mooier, Marie. Je gedachten komen nu beter naar voren. We dienen inderdaad de vrijheid te koesteren, zelfs te bewaken. Zonnig weekend gewenst.

Levina, mijn excuses dat ik op je eerste reactie hier niet gereageerd heb :o Ik zie het nu ineens staan. Fijn dat je mijn oorspronkelijke gedachten bij het schrijven zo goed begrijpt. Idd vrijheid is voor ons allemaal zo vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Wij hebben allemaal de taak de vrijheid te bewaken en samen levend te houden :thumbsup: Dank voor je fijne woorden voor versie twee. Ik wens jou ook een heel fijn weekend toe 8)

Hoi Marie, mooie overpeinzing, waarin je het gevoel van heimwee goed neerzet. Dat wij de vrijheid hebben om te ontdekken én gewoon weer naar huis terug te keren; daar laat je me over nadenken. Een kleine opmerking : In de eerste twee zinnen gebruik je twee keer het woordje 'weer'. In de tweede zin kan ie volgens mij wel weggelaten worden. Fijn weekend!

Hallo mw.Marie, … en wéér heb je een mooi verhaal geschreven. De herschrijf vond ik ook beter. Leuk is dat toch, een beetje aandacht is nooit weg. Ik heb nog nooit in een ander land 'gewoond' , maar ik kan wel begrijpen wat je met de: Langs de Amsterdamse Grachten, bedoeld. Dat is ook een gevoel van thuis zijn, in Nederland zijn. Het Bevrijdingsconcert is ook zo'n topper. We'll meet again … Ik vind dat heerlijke uitzendingen.

Home is where the heart is. Mooi geschreven, Marie. De identiteit die je meekrijgt van het land waarin je geboren bent zal altijd deel van je blijven. gr. Nynke

Hoi Marie, mooie overpeinzing, waarin je het gevoel van heimwee goed neerzet. Dat wij de vrijheid hebben om te ontdekken én gewoon weer naar huis terug te keren; daar laat je me over nadenken. Een kleine opmerking : In de eerste twee zinnen gebruik je twee keer het woordje 'weer'. In de tweede zin kan ie volgens mij wel weggelaten worden. Fijn weekend!

Dank je Chantal voor je mooie woorden voor mijn tekst, het maakt me zelfs trots, dat ik je tot nadenken kan aanzetten. Twee maal weer nu aangepast, dank je. Ik wens jou ook een fijne zondag toe.

Hallo mw.Marie, … en wéér heb je een mooi verhaal geschreven. De herschrijf vond ik ook beter. Leuk is dat toch, een beetje aandacht is nooit weg. Ik heb nog nooit in een ander land 'gewoond' , maar ik kan wel begrijpen wat je met de: Langs de Amsterdamse Grachten, bedoeld. Dat is ook een gevoel van thuis zijn, in Nederland zijn. Het Bevrijdingsconcert is ook zo'n topper. We'll meet again … Ik vind dat heerlijke uitzendingen.

Riny, dank je wel voor je fijne reactie. Ik heb niet echt 'gewoond' in het buitenland, zelf dacht ik geen heimwee te hebben. Maar met dit liedje klopt dit gevoel toch aan mijn hart. Leuk dat je ook graag kijkt naar het 5-mei concert aan de Amstel, die vrijheid die we vieren op dat moment koester ik zeer. En hoe mooi is het dat we dat iedere dag mogen 'voelen'. Fijne zondag.

Home is where the heart is. Mooi geschreven, Marie. De identiteit die je meekrijgt van het land waarin je geboren bent zal altijd deel van je blijven. gr. Nynke

Wat een prachtige woorden schenk je mij. Dank daarvoor. Fijne zondag.

Hoi! Ik vind 'm ook beter nu! Met plezier gelezen.

Hoi! Ik vind 'm ook beter nu! Met plezier gelezen.

Leuk dat je nog een keer langskomt en ik ben blij met je woorden :thumbsup: . Fijne avond.

Mooi verhaal, je voelt als lezer de heimwee! In het kader van de opdracht had je de 'ik' misschien een immigrant kunnen maken en hem laten stoeien met twee identiteiten: die van zijn/haar vaderland en het land waarin hij/zij woont. Graag gelezen!

Mooi verhaal, je voelt als lezer de heimwee! In het kader van de opdracht had je de 'ik' misschien een immigrant kunnen maken en hem laten stoeien met twee identiteiten: die van zijn/haar vaderland en het land waarin hij/zij woont. Graag gelezen!

Mike dank voor je inspirerende invalshoek van de immigrant. Fijn dat je het een mooi verhaal vindt. Prettige dag.