Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#235, De Kemmelberg, 28-02-2039

28 februari 2019 - 21:25
We zijn nog allemaal in leven. Vandaag kwam er een nieuw een leven bij. Mijn eerste kleinkind. Weer een reden temeer om door te gaan. Ik ben zo trots op Camille, haar vriend, hun zoon. Twintig jaar geleden had ik nooit vermoed dat ik de vroedvrouw van mijn eigen dochter zou worden. Ik herinner me hoe mensen me uitlachten toen ik hen zei dat ik er rekening mee hield dat onze Westhoek zou komen te overstromen. Ik weet ook niet of ik het toen wel echt zelf geloofde. Die mensen zijn er misschien niet meer. Of ze wonen ook op een bootje zoals wij. Opvallend dat de welgestelden van toen nu allemaal in de Ardennen huizen. Hadden die daar dan allemaal een buitenverblijf? Tst, tst. Nee, dagboek: ik klaag niet. Ik zou niet weten waarom. De toekomst lacht ons toe. De pootaardappelen in mijn bloempotten vertonen beloftevolle kiemen. En binnenkort kunnen we dit waterleven vaarwel zeggen. Morgen varen we naar Parijs. Daar kunnen we overstappen op een groter vaartuig richting Limousin. Mijn kleinzoon zal leren stappen op de begane grond.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 februari 2019 - 21:48
Ik ben zo blij dat de klimaatjongeren eindelijk de aandacht krijgen die ze verdienen. Wie zich niet bekommert om de toekomst heeft geen spreekrecht. (Zo vind ik... :rolleyes: )

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 maart 2019 - 9:45
Mooi gebracht deze tekst, het voortgaan van het leven: geboorte kleinzoon. Dat is de drang die mensen blijven houden, ondanks de overstromingen. Mss worden we wat meer Afrikaans, dat zal ons allemaal samen brengen. Wie weet. :nod: En zorg voor de ander is ook altijd zorg voor de toekomst. Kleinigheidje: - te meer aanelkaar of des te meer. - deze zinnen lezen wat inconsequent voor mij: Ik ben zo trots op haar. Op mijn dochter, haar vriend, hun zoon. Twintig jaar geleden had ik nooit vermoed dat ik de vroedvrouw van mijn eigen dochter zou worden. Als je de derde zin als tweede neemt en dan als derde zin mss: Ook (fier) op haar vriend, hun zoon. Tenslotte Vlamingen hebben zo 'n prachtige woordkeuze. :thumbsup: Prachtig gebruik van begane grond in je laatste zin. Dubbelzinnig als begaanbare grond. Kortom heel graag gelezen Nele en ik wens je een fijne dag.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 maart 2019 - 17:40
N.D.D. … wat een leuke invulling van de opdracht. De welgestelden in de Ardennen - het zou zomaar een uitdrukking kunnen worden.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 maart 2019 - 23:52
Het tweede verhaal dat ik lees, en het tweede Vlaamse klimaatverhaal. :) Terecht. 't Is daar bij jullie wel allemaal begonnen. Ik houd van je pootaardappelen in pot.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 maart 2019 - 23:52
Doet me een beetje denken aan een situatie als in de serie 'als de dijken breken', maar dan als volledige nieuwe wereld in plaats van een tijdelijke overstroming. [quote: N.D.D.]Vandaag kwam er opnieuw een leven bij.[/quote] Hoezo opnieuw? Doordat je een zin later vertelt dat het kind een kleinkind is, weet de lezer al dat het gaat om een 'opnieuw'. Ook omdat je in de zin daarna zegt: "'Weer' een reden..." is 'opnieuw' wat overbodig. Graag gelezen!