Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#230 douche

Ik buig mijn hoofd en open mijn ogen. De hete stralen slaan in mijn nek en glijden over mijn buik. Met mijn blik volg ik een druppel langs mijn kuit, enkel, voet. De douchebak in. Schuim dobbert op het putje. Met mijn grote teen vis ik een pluk haar opzij. Misschien had ik het mis. Ik hoor niets meer. Niets dan het water om me heen. Ik sluit mijn ogen en til mijn hoofd naar achteren. Het water kietelt mijn haargrens. Toch wel. Daar is het weer. Ik staar voor me uit naar de beslagen douchewand. Onmiskenbaar. Voetstappen. In de slaapkamer. Mijn adem stokt. Stemmen. Stom blijf ik staren, niets aan mij wil bewegen. De woorden kan ik niet verstaan, de woede erin wel. Ik adem diep in. Een tel voor de werkelijkheid weet ik exact wat er gaat gebeuren. De deur vliegt open. "Mamaaa," roepen ze tegelijkertijd, elk verwijtend op de ander wijzend.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hahaha stiekem toch een beetje ‘your worst nightmare’ ;). Mooi ook hoe er een soort van moeiheid uit de tekst straalt. Als tl dan toch iets van feedback moet verzinnen, twijfel ik een beetje over de zin ‘meer dan één, dus.’ Het voelt een beetje anders qua stijl, maar om nou te zeggen dat het niet past is overdreven. Vandaar de twijfel. Erg goed geschreven!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar, … een vertederend verhaal. Eerst spannend en toen de ontspanning - het zijn je kinderen. Heel leuk.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties! Annette: je hebt gelijk wat betreft de 'meer dan een, dus' hij staat daar niet mooi. Ook fijn te lezen dat de vermoeidheid goed overkomt, dat was mijn voornaamste doel deze tekst.