#228 Sam de panda

Hij lag weer languit op de bank, de luie flikker. Waarom had Freek hem ook in huis gehaald? Krijg je alleen gezeik van, waren de woorden van zijn moeder. Zoals altijd luisterde Freek niet naar zijn moeder, vooral niet als ze aan de tweede fles Ouzo was begonnen. ‘Sam, ga je ook nog eens iets nuttigs doen vandaag?’ Een half aangevreten bamboestok werd hem voor de voeten gegooid. Sam stootte enkele klagende kreten uit. Zijn buik hing ongegeneerd over de versleten Adidas trainingsbroek. ‘Je bent echt niet aardig vandaag, Sam.’ Sam negeerde hem volledig en zapte met de afstandsbediening, totdat er een herhaling van Geer en Goor op de tv verscheen. Bij de eerste dertig seconde schaterde hij al van het lachen. Freek werd vuurrood en rukte de afstandsbediening uit zijn handen. Sam was aangeslagen, maar wees eveneens naar de klok en waarschuwde hem voor de tijd. Het was al 8.40 uur. Freek was de tijd vergeten en zag dat hij al tien minuten te laat was voor zijn werk. ‘Shit!’ hij wierp de afstandsbediening terug op Sam’s schoot en trok zijn schoenen aan. Zonder gedag te zeggen rende hij naar buiten en werd geconfronteerd met flinke vorst. Twaalf en één scheldwoorden verlieten zijn mond. Terwijl hij in de auto tevergeefs zocht naar een krabber, nam hij een cd van Justin Bieber. Hoe die er ooit terecht is gekomen... Freek vroor zowaar zijn vingers ervan af. Sam stond gemoedelijk, kauwend achter het raam te kijken en zwaaide naar buiten. Freek negeerde hem. ‘De chef gaat me vermoorden.’ schreeuwde Freek uit. Het was ondertussen al de derde keer dat hij te laat was. Gelukkig was de snelweg vrij en bevond zich haast geen ander verkeer op de weg. Om tot rust te komen zette hij de radio aan. ‘Dit is het file bericht van 6.00 uur.’ Freek knipperde met zijn ogen en keek voor het eerst naar de klok in de auto, die ook 6.00 uur aangaf. ‘Verdomme!’ riep hij luidkeels en nam de eerste afslag en keerde terug. Furieus stapte hij uit de auto, de voordeur stond open. Bij binnenkomst zag hij dat de tv met alle kabels uit de muur was gerukt. Sam had geen briefje achtergelaten. Dat was Freeks schuld, hij had hem eerst leren stofzuigen in plaats van lezen en schrijven.