in driedelig zwart pak, witte blouse en zwarte lak schoenen hij heeft een Belgisch accent. lang donker haar stak naar achter in paardenstaart en blauwe ogen.

Dat zijn wel bijzonder veel bijvoeglijke naamwoorden in een opdracht waarbij expliciet gevraagd wordt geen (of toch zo weinig mogelijk) bijvoeglijke naamwoorden te gebruiken.

Oh Luci, wat een verhaal schrijf je hier. Jammer dat de hp het briefje niet schrijft in de Vito. Doet me een beetje denken aan 'Silence of the lambs'. De mooie tunnel, verdwijn er maar niet echt in, anders lees ik je niet meer en dat zou ik echt jammer vinden. Fijne dag

Hoi Lucia, het einde doet vermoeden dat HP na een ongeval of klap op het hoofd wordt afgevoerd en komt te overlijden. Bij de laatste zin krijg ik de indruk dat HP dit niet eens zo erg vindt. Dus ik blijf wat in verwarring achter.

Hallo Lucia, Voordat ik je tekst door de mangel ga halen wil ik even bij je checken of jij daar überhaupt wel op zit te wachten. Misschien heb je mijn feedback op een of meer anderen al gelezen en anders is het misschien handig als je daar even een blik op werpt. Ik heb zojuist te horen gekregen dat er hier ook 'deelnemers' zijn die graag gewoon in een paar minuten wat in elkaar flansen en daar verder niet al te moeilijk over willen doen. Mocht jij ook tot die categorie behoren, kan ik natuurlijk beter afzien van mijn gebruikelijke martelpraktijken. Ik hoor het wel van je!

Hoi Lucia, Ja sorry. Ik had het zo geschreven nadat een andere deelnemer mij had laten weten dat ik deze opdrachten volgens hem te serieus neem en dat sommige mensen hier gewoon een stukje neergooien dat ze in een paar minuten in elkaar hebben geflanst (zoals hij dus). En dat mijn uitgebreide analyse dan een beetje overkill is. Ik hoop dat jij inmiddels ook naar wat feedback van mij op andere inzending hebt gekeken, dan weet je min of meer wat je te wachten staat. want je tekst is wel behoorlijk voor verbetering vatbaar :) Ik kom er dus nog inhoudelijk op terug (morgen waarschijnlijk(.

Daar ben ik dan weer. Het is me nog steeds niet duidelijk of je inmiddels al wat mijn feedback op andere teksten heb gelezen. Der ergernis die uit mijn eerdere woorden sprak had dus te maken met het feit dat ik er net daarvoor door een andere deelnemer op was gewezen dat mijn feedback hier te veel van het goede was, in ieder geval voor zijn tekst, omdat hij er niet zoveel moeite in had gestoken en de moeite die ik dan in mijn feedback steek daarmee niet echt in verhouding staat. die scheve verhouding is naar mijn gevoel ook bij jouw tekst van toepassing. Hij leest alsof je hem na het schrijven niet op zijn minst een keer zelf hebt teruggelezen. En dan zullen veel van de dingen die ik nu ga zeggen,wel dingen zijn die je zelf ook al wel spontaan zou hebben aangepast, als je het zelf nog eens had gelezen. Maar goed, we gaan het zien. Er er zullen vast ook dingen tussen zitten die je zelf niet zou hebben opgemerkt. Een van de grote problemen in je tekst betreft het gebruik van leestekens. Je hebt je tekst inmiddels als enigszins aangepast, wat natuurlijk ook betekent dat je er inmiddels in ieder geval ook opnieuw naar hebt gekeken, wat in ieder geval prima is. Maar je rijgt zinnen nog veel te vaak aan elkaar met komma's en soms zonder enig verbindingselement, zoals (ook nog in de inmiddels aangepaste versie) hier: ' Kenmerken: in pak, witte blouse en lak schoenen hij praat Belgisch.' 'Hij praat Belgisch' zou toch echt een aparte, nieuwe zin moeten zijn. Ook hier begin je zomaar een nieuwe zin zonder de vorige op een of andere manier 'af te ronden': '... in de kamer waar ik ben is rechts een tunnel met licht (***hier dus***) zoiets moois heb ik nog nooit gezien...' Als dat een gewoonte van je is, zou ik die zeker proberen af te leren. Al te vaak een komma in plaats van een punt is ook niet goed. Je kutn dat af en toe doen, bijvoorbeeld als je de tekst iets gejaagds wilt geven (wat hier op zich wel van toepassing kan zijn), maar alles met mate. Verder is 'lakschoenen' één woord en moet het dus aan elkaar geschreven worden (laat het niet aan elkaar schrijven van samenstellingen maar aan Engelstaligen over. Als je niet precies weet hoe dat zit: bij een combinatie van een bijvoeglijk naamwoord en een zelfstandig naamwoord gebruik je een spatie, bij twee of meer zelfstandig naamwoorden schrijf je de woorden aan elkaar (er zijn uitzonderingen, maar daar vallen eenvoudige combinaties als 'lakschoenen' echt niet onder). De meeste zelfstandig naamwoorden zijn de- of het-woorden, en bijvoeglijk naamwoorden zijn dat niet, die 'zeggen iets over' het zelfstandig naamwoord waar ze bij staan. Een (al iets lastiger voorbeeld) 'groenbak' schrijf je aan elkaar want het is 'de bak' voor 'het groen' 'groen' kan echt ook een bijvoeglijk naamwoord zijn, zoals in 'een groene bak' (ofwel: de bak is groen, 'groen' is een eigenschap van de bak). Ik hoop dat dit je bij dit soort kwesties helpt en als je denkt: tjonge, zoiets hoef je echt niet uit te leggen, des te beter. Dan houden we het op een typfoutje. Diezelfde zin kent overigens nog een probleem: niemand spreekt 'Belgisch'. je kunt Vlaams praten, of Nederlands met een Belgisch (of Vlaams, enz.) accent, maar Belgisch is geen taal (en ook geen dialect. Niet alle Belgen zijn immers Nederlandstalig. Nog een paar dingen (ik ga je tekst niet helemaal uitpluizen): 'Paniek maakt meester van me.' --> hier ontbreekt na 'maakt' het woord 'zich'. Dat zou je bij het nalezen zelf ook moeten opvallen, als moedertaalspreker. De uitdrukking is 'ZICH meester maken van iets'. 'Haar stak naar achter in paardenstaart.' --> Ik denk dat 'stak' een typfout is en dat je 'strak' bedoelde. Zo niet, dan is er een ander probleem: dan schakel je opeens (eenmalig) over naar een verleden tijd, en moet er 'steekt' staan in plaats van 'stak'. Als je 'strak' bedoelt, heb je vervolgens een onvolledige zin (zonder werkwoord), wat wel kan, maar ik zou er geen telegramstijl van maken door ook nog eens de lid- en of voornaamwoorden weg te laten. Dus liever wel 'zijn/het haar' en 'een paardenstaart'. '...en zei dat hij bijna thuis was. Ik vermoed België, ik zag een bord met 30 kilometer Brussel.' De lezer begrijpt wel wat je bedoelt, maar je maakt het hem of haar niet makkelijk. Echt kloppen doet het allemaal niet: 'Ik vermoed België' is een antwoord op een vraag die helemaal niet is gesteld. Beter zou bijvoorbeeld zijn: 'Ik vermoed dus dat we in België zijn.' (dat extra woordje 'dus' geeft de lezer extra steun, het verbindt de zin met de informatie die net daarvoor is gegeven. Ook 'een bord met 30 kilometer Brussel' is veel te kort door de bocht. Beter: 'een bord met de tekst 'Brussel 30 km'. Ik hoop dat je daar de toegevoegde waarde van inziet.