#227 De dichter

Spreken is zilver, zwijgen is goud. Als ik jou was zou ik er ondraaglijk van maken. Graag gelezen.

Dankjewel John voor je reactie. Ik verbeter het woord gelijk.

Speurend je tekst gelezen, ik voel de stemming in je verhaal. Hier denk ik dat: in een zee van licht., toch in een zee van, de betekenis van bijv naamw zit. Ik lees je graag weer na de schrijfcoach. Ik wens je een inspirerend 2019.

Ook deze tekst vind ik niet erg goed aansluiten bij de geformuleerde schrijfopdracht. De opdracht was bedoeld als oefening in het beschrijven van een omgeving zonder daarbij hoofdzakelijk de toevlucht te nemen tot adjectieven. Het ging hier dus juist niet noodzakelijkerwijs om een afgerond verhaaltje compleet met plot of al dan niet verrassende ontknoping. Maar ‘simpelweg’ om een geslaagde beschrijving van een omgeving. Inhoudelijk vind ik het een mooi stukje. Er is ook een goede afwisseling tussen lange en korte zinnen. Ik vind wel dat je woordkeus weinig verrassend is. Het leest een beetje alsof je overal de eerste formulering hebt gekozen die bij je opkwam en dan wordt het een beetje een aaneenschakeling van clichés. Zoiets heb ik niet bij alle inzendingen gezegd, maar eigenlijk is dat tot nu toe wel een beetje mijn algemene gevoel. Het draagt ook bij aan mijn indruk dat al die stukjes best door een en dezelfde persoon geschreven hadden kunnen zijn. Ik raad je dus aan wat meer naar je eigen 'stem' te zoeken. Een voorbeeldje: er is natuurlijk op zich niks mis met een zin als 'Iedereen houdt zijn adem in', maar het is wel erg dertien in een dozijn. Maak daar eens wat anders van, bijvoorbeeld 'Iedereen wacht zolang mogelijk met ademhalen.' Maar dat is nu dus natuurlijk mijn 'stem', het gaat om die van jou. Ik hoop dat een beetje overkomt wat ik ermee wil zeggen. Nu hoef je niet meteen alles 'afwijkend' te maken. Het gaat altijd om de totale balans. Dan nu wat taaltechnische punten: 'Het publiek checkt het nummer van zijn kaartje met de nummers van de stoelen.' --> 'iets checken met' is geen correct Nederlands. Beter zou bijvoorbeeld zijn 'checken aan de hand van' of 'vergelijken met'. Ook is 'zijn' hier geen goed gekozen verwijzingswoord. Nu staat er feitelijk dat het publiek in zijn geheel één kaartje heeft. 'men vertelt elkaar hoe bijzonder deze dichter is' --> Dit kan op zich prima, als je het ook echt zo bedoelt. Mij lijkt het waarschijnlijker dat ze elkaar vertellen hoe bijzonder ze de dichter VINDEN, aangezien men zich waarschijnlijk wel in een groep gelijkgezinden weet. Maar met 'zijn' kan het dus wel, alleen heb ik dan wel een beetje het gevoel dat er heel wat autisten tussen zitten, die niet kunnen inschatten dat de andere aanwezigen ook al wel weten dat die dichter bijzonder is. 'Dan dimt het zaallicht' --> 'dimmen' is een overgankelijk werkwoord. Dat betekent dat er een onderwerp en en lijdend voorwerp nodig zijn. Maar misschien heet de lichttechnicus Dan? :) Grapje, want dat zou dan weer problemen opleveren met de rest van de zin... 'Het is net of hij zijn keel schraapt en dan…' --> Hoe klinkt dat, als het net is of iemand zijn keel schraapt? Bedoel je misschien iets van 'Hij lijkt op het punt te staan zijn keel te schrapen'? 'Ze waren er van overtuigd dat...' ---> 'Ze waren ervan overtuigd dat...' 'ervan' moet dus aan elkaar. Dit is altijd lastig. Een heel nuttige lijst met werkwoorden in combinatie met 'er' en een voorzetsel is hier te vinden: https://onzetaal.nl/taaladvies/er-voorzetsel-werk… (dit is een van de webpagina's die ik zelf het vaakst raadpleeg!) 'Zijn stem alleen al, boog de woorden van het papier in de juiste vorm voor ieders oor.' --> Dit is m.i. in potentie die mooiste zin van je stukje. Maar er moet nog wel een beetje aan worden gesleuteld. Je kunt er twee kanten mee op: ofwel zijn het eigenlijk twee zinnen ('Zijn stem alleen al!' en 'Zijn stem boog...') ofwel bedoel je dat zijn stem de woorden boog, maar dat er ook nog een of meer andere 'instrumenten'' zijn die de woorden bogen. In het tweede geval moet de komma weg. In het eerste geval moet je op zijn minst het onderwerp na de komma herhalen. 'Het publiek raakt in verwarring. Op het moment dat zij denken...' --> Ik begrijp dat 'zij' naar 'het publiek' verwijst, maar het is nu eenmaal een meervoudswoord en moet dus ook naar een meervoudswoord verwijzen. Je kunt in plaats van 'Het publiek' bijvoorbeeld 'De mensen in het publiek' schrijven. Ook vind ik 'publiek' overigens een vrij onpersoonlijk woord, dat weinig kleur geeft aan je tekst. Dus ik zou het zeker minder vaak gebruiken en zoeken naar alternatieven die meer sfeer opleveren. 'Op het moment dat zij denken dat hij aanstalten maakt om...' .--> Ik vind dit een onnodig zware constructie, met twee keer 'dat' vlak na elkaar. Het is te rechtvaardigen door te zeggen dat je daarmee spanning opbouwt, wat wel bij de inhoud van de zin past, maar mijn voorkeur heeft het niet. Waarom niet gewoon 'Als hij (eindelijk) aanstalten lijkt te maken om...'? ‘Het rijmt niet, het klopt niet,...' ..> Het is wel grappig om 'rijmen' hier in de betekenis van 'kloppen' te gebruiken, terwijl de context natuurlijk eigenlijk die van het declameren van gedichten is. Maar ik denk dat het beter werkt als je de twee werkwoorden van plaats verwisselt: 'Het klopt niet, het rijmt niet'. Dan zit de lezer met 'kloppen' semantisch al op het goede spoor, zonder dat de knipoog naar het rijmen van gedichten verloren gaat. '...komen in het gedrang met elkaar in gevecht.' ..> de vaste combinatie is 'met elkaar in gevecht RAKEN' (niet 'komen') 'De man van het licht zet de zaal ineens in een zee van licht.' --> Als je het hebt over een 'zee van licht' is het een beetje een gemiste kans om niet iets van 'laten baden in licht' erin te verwerken. Tee keer het woord 'licht' in de zin vind ik overigens ook niet zo mooi. 'Een jongen van hooguit twaalf, klimt op het podium' --> De komma moet weg. Wt wel zou kunnen: 'Een jongen, hooguit twaalf, klimt op het podium.' Er ontbreekt een vraagteken aan het eind van de laatste zin.

Marie dank voor je reactie en jij ook een creatief en vooral gezond 2019.

Katja, reuze bedankt voor je reactie en je uitvoerige feedback. Daar kan ik wat mee en ga ik ook mee aan de slag.

Ik weet niet of het echt de bedoeling is, maar ik stuur hier toch nog even mijn aangepaste versie in en ben er zelf redelijk tevreden over. :-). . De zaal loopt vol. De mensen vergelijken het nummer van hun kaartje met de nummers van de stoelen. Sommigen die al zitten moeten weer opstaan. De man van het licht heeft plaatsgenomen en richt de spots op het spreekgestoelte. Het publiek is vol verwachting en men vertelt aan elkaar hoe bijzonder ze deze dichter vinden. ‘Zijn gedichten geven kracht, verwarmen, hebben diepte en zijn onze spiegels.’ Het zaallicht dimt op het moment dat de dichter het podium op komt. Een minutenlang applaus klinkt door de zaal. Hij legt zijn bundel op het spreekgestoelte, neemt een slokje water en kijkt de zaal in. Het is doodstil, er zijn zelfs mensen die hun tranen niet kunnen bedwingen. De spanning is bijna ondraaglijk voor ze. Hij kucht achter zijn hand, schraapt zijn keel en dan… ‘De mens.’ Iedereen houdt zijn adem in, want er moet nog meer komen. Zijn ogen houden het publiek vast en zijn mond blijft gesloten. Ze waren ervan overtuigd dat de zin nog niet af was. Niemand kon zijn gedichten zo goed declameren als hijzelf. Zijn stem alleen al boog de woorden van het papier in de juiste vorm voor ieders oor. Maar hij blijft zwijgen. Zijn bewonderaars raken in verwarring. Op het moment dat zij denken te zien, dat hij ook nog aanstalten maakt om het podium te verlaten, verliezen zij zichzelf. ‘Het klopt niet, het rijmt niet, daar hebben we niet voor betaald, hij heeft ons bedrogen. Mensen staan op om naar het podium te gaan, maar komen in het gedrang en raken met elkaar in gevecht. Slaan, schoppen en schelden elkaar de huid vol. Door een simpele handeling van de technicus baadt de zaal ineens in een zee van licht. Het werkt verhelderend. Een jongen van hooguit twaalf klimt op het podium en geeft zijn kaartje aan de dichter. ‘Mag ik een handtekening van u?’

Thea mooie verbetering, het leest veel prettiger nu :thumbsup: Fijne avond.

Marie dank voor je duim.

Hoi Thea, mooi en boeiend verhaal. Deze dichter, was hij er ooit een van SOL? Zou me niets verbazen! :D Graag gelezen!

Ton dankjewel voor je reactie. Ik had er bij het schrijven niet aan gedacht, maar het zou zo maar kunnen dat het een dichter van SOL is. :nod: