#218 Isla de las Munecas

Het meisje was begraven en de pop die bij haar had gedreven, kreeg een plekje in een boom. Don Julian Santana wilde enkel zijn eenzame bestaan op het eiland voortzetten. Hij werd gekweld door dromen die nacht en in de ochtend lagen er stapels poppen. Hij wist het. Koortsachtig sneed hij ogen uit, trok aan ledematen en gaf elke pop een plek. Tot ook hij in de rivier dreef, waar de eerste pop lachend op hem neer keek. Het eiland kreeg voor altijd de naam Isla de las Munecas , het eiland van de poppen, eeuwig bungelend in de wind.