#217 Zyga
Zyga
‘Ja, hij neemt op volgens mij. Hallo Youtube, ik ga deze video opnemen, want ik ben bang. Hopelijk is er iemand die mij kan helpen. Blijf uit mijn buurt Zyga! Ik ga het vertellen!’
‘Ik was vier. De buurman kwam bij ons aan de deur met de druppende jutezak in zijn hand. Hij was gekleed in zijn werkoveral. Hij maakte er verder niet veel woorden aan vuil, zoals het een boer uit Kokoszkowy betaamt. Hij vertelde dat mijn vader direct achter de zak was aangedoken. Zijn hand was nog boven de woeste rivier uitgekomen om de zak op de oever te leggen, maar daarna was hij voorgoed verdwenen. De buurman vertelde het zonder emotie. Hij dacht niet dat we de dader ooit zouden vinden. Na het nieuws gebracht te hebben, liet de buurman de zak achter op onze deurmat.
Mijn moeder bleef versteend staan. Zij bleef naar onze oprit staren, ook toen de buurman al weg was, alsof mijn vader zó nog terug kon komen. Ik snapte het niet helemaal. Ik trok aan haar broek, maar er was geen reactie. “Papa?” vroeg ik, en ik pakte de zak op. Het waren de lichaampjes van vijf witte kittens. Ik zag een paar blauwe tongetjes.
Ik was bang, maar niet bang genoeg. Ik bleef kijken. Toen zag ik Zyga. Een zwart bolletje onder haar dode zusjes. Ze schudde met haar hoofdje en kroop uit de zak, tegen mij aan. Ze rook naar de rivier.'
Mijn moeder leek Zyga pas te zien na de gedenkingsdienst. Angstig gebood ze me om haar weg te doen. Ik weigerde. Het werd een strijd, die ik leek te verliezen. Ik zei dat ik niet nóg meer kwijt wilde raken. Ik won. Ik wou dat ik verloren had.’
‘De eerste keer dat het gebeurde was ik zes. Ik had een Krówki gestolen bij de kruidenier. Met het snoepje nog in mijn mond kwam ik thuis. Zyga, normaal mijn directe metgezel, was nergens te vinden. Uiteindelijk trof ik haar aan onder de bank. Haar groene ogen gloeiden in de schaduw. Ik zag toen het eerste witte plekje, midden op haar rug.’
‘Eén kant van mijn vader herinner ik mij levendig. Hij kon zó boos worden. Als hij zag dat de buurman zijn paard sloeg, of wanneer iemand een zieke koe was aangesmeerd, of zelfs wanneer iemand achteloos een lege broodzak op straat gooide. Hij kon zo schreeuwen. Zijn vuist balde dan hard, totdat zijn knokkels wit wegtrokken.’
"De wereld is verdorven, córeczka."
‘De tweede keer was toen ik had gevochten op het schoolplein. Het was niet eens mijn schuld geweest, maar haar rechterpootje had een witte kleur. Ik heb haar buiten gezet, maar ze kwam weer naar binnen. Ik durfde het niet aan mijn moeder te vertellen.
Sindsdien, ik hou het al jaren vol, maar ik ben ook maar een mens! Beetje bij beetje verandert ze. Ik heb zelfs een keer geschreeuwd, dat het oneerlijk is, dat iedereen zo is. Toen verkleurde haar staart.’
‘Is er iemand die mij kan helpen? Mijn moeder wil er niets van weten. “Laat me met rust” roept ze als ik erover begin. Maar ik ben bang! Er is nu alleen nog dat zwarte puntje bij haar oor. Ze is zo gemeen tegen me geworden. Ze blaast alleen nog maar.’
‘Nee, ga weg Zyga. Ik wil je niet meer. Ik ga het op internet zetten! Weg jij!’
‘Oh, sorry, ik wilde je niet schoppen. Ik ... Zyga. Je oor! Het is ... Ik ...’
Mooi. De vader gevonden en
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Hadeke schreef: Mooi. De
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Origineel verhaal en
Lid sinds
6 jaar 1 maandRol
Je hebt de spanning goed
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Bianca de Vrind-Zegers
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Originele insteek. De
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Origineel het maagdelijke
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
John Doe schreef: Originele
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Mooi verhaal, Karel. Hoe de
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Hoi Karel, er zit een mooie,
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Zeer originele invulling door
Lid sinds
7 jaarRol
edwinchantalenquinten
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Willemina schreef: Mooi
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Het is nu inderdaad
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Willemina schreef: Het is nu
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Ha Karel, Door de titel Zyga
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Levina Levja schreef: Ha
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Een kunstwerk dit. Het is
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Schrijfcoach Odile Schmidt
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Hallo Karel, … dat wit worden
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Riny schreef: Hallo Karel, …
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Karel, … eens zal het kwartje
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol