Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#217 Lang gekoesterde droom!

De dag kan niet mooier beginnen, het zonnetje schijnt en we zijn vandaag allebei vrij. Vanmiddag gaat het eindelijk gebeuren ik krijg een wit katje. Maar waarom heb ik dan een onbehagen gevoel? Ik wilde vroeger al zo’n wit katje, maar kreeg het nooit. ‘Er rust een vloek op witte katten in onze familie, ’zei mijn moeder steevast. ‘Natuurlijk mam,’ lachten wij smakelijk. Hoeveel ik ook zeurde ze ging nooit overstag. Toen we gingen samenwonen, kwam het ter spraken, mijn moeder was ten einde raad. ‘Alsjeblieft doe het niet,’ jammerde ze. We werkten toen beide fulltime en besloten het niet te doen. Maar nu onze kleine geboren is, ben ik meer thuis, dus nu is het moment. Lotte kirt het uit. ‘Wij gaan straks een lief vriendinnetje voor jou halen klein honneponnetje, ‘liefkoos ik haar. Ik ben zo gelukkig met mijn gezinnetje en straks een mooi wit katje erbij. Toch blijf ik me onrustig voelen. Ik schrik op van de telefoon, mijn moeder. ‘Alsjeblieft Sanne doe het niet die kat.’ ‘Mam maak je niet druk, het is echt een lief beestje.’ ‘Het gaat mis.’ Panikeert ze. Als we s’ middags met het katje aan het spelen zijn ben ik de paniek aanval van mijn moeder weer vergeten. Ik breng Lotte naar bed en zit in de bank als mijn moeder ineens voor het raam staat te zwaaien. Ik open de deur. ‘Waar is dat beest?’ ‘Eh … in zijn mandje denk ik.’ Waar we ook kijken, nergens komt het katje tevoorschijn. In een vlaag van paniek ren ik naar boven en gooi het kamertje van Lotte open. Het witte katje rent langs mijn benen de kamer uit. Ik zwijmel, ik wankel, ik … alles wordt zwart. Als ik bijkom kijk ik naar het verminkte levenloze lichaampje van Lotte.

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou nou...dat is wel een heel agressief katje...heel gruwelijk, maar ook wel heel vaag. Het is natuurlijk subjectief van mij, maar misschien kunnen er iets meer verbanden in? Iets concreets uit het verleden benoemen waardoor die moeder zo getraumatiseerd is geraakt? Dat het meisje het niet zou redden wist ik al toen benadrukt werd hoe gelukkig hoofdpersoon was met haar gezinnetje. Die zinsnede kan er ook zo uit, omdat het al uit het voorgaande blijkt. Verder zit er een mooi tempo in je verhaal. Knap gedaan in zo weinig woorden.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik sluit me aan bij bovenstaand commentaar, lekker tempo, ik zie het ook voor me. Kleine puntje nog: het is "ter sprake" (die haalt spellingscontrole er niet uit :p). Ik zag me overigens, nog voor me aangezien het zo bruut is, dat ze naar beneden rent en moeder daar ook in een plas bloed ziet liggen :lol:. Of boven opeens denkt "oh nee, moeder!". Maar ik denk dat dat wat too much is hoor, maar leuk verhaal!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou nou...dat is wel een heel agressief katje...heel gruwelijk, maar ook wel heel vaag. Het is natuurlijk subjectief van mij, maar misschien kunnen er iets meer verbanden in? Iets concreets uit het verleden benoemen waardoor die moeder zo getraumatiseerd is geraakt? Dat het meisje het niet zou redden wist ik al toen benadrukt werd hoe gelukkig hoofdpersoon was met haar gezinnetje. Die zinsnede kan er ook zo uit, omdat het al uit het voorgaande blijkt. Verder zit er een mooi tempo in je verhaal. Knap gedaan in zo weinig woorden.
Haha dat vind ik best knap van jou, toen ik het verhaal begon wist ik dat zelf nog niet. Maar dat is mijn manier van schrijven, dank je voor je feedback ik ga er nog eens aandachtig naar kijken.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik sluit me aan bij bovenstaand commentaar, lekker tempo, ik zie het ook voor me. Kleine puntje nog: het is "ter sprake" (die haalt spellingscontrole er niet uit :p). Ik zag me overigens, nog voor me aangezien het zo bruut is, dat ze naar beneden rent en moeder daar ook in een plas bloed ziet liggen :lol:. Of boven opeens denkt "oh nee, moeder!". Maar ik denk dat dat wat too much is hoor, maar leuk verhaal!
Dankje ik pas het meteen aan. Ja het verhaal kan nog wel wat kanten op! Misschien probeer ik het nog wel!

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Gruwelijk verhaal maar onlogisch. Waar komt agressiviteit opeens vandaan. Denk verder aan je schrijfstijl. Onbehagelijk (onbehagen) Kiert het uit?? Verder graag gelezen.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Lucie oe krijg je het bedacht. In de laatste alinea komt de spanning naar voren. Mee eens met bovenstaande reacties.dat de witte kat mij als lezer geen angst inboezemt. een zwarte dan weer wel. Gruwelijk is je verhaal wel aan het einde. Graag gelezen. Idd een aantal dingetjes, die mij opvallen: ‘Er rust een vloek op witte katten in onze familie.’ Zei mijn moeder steevast. ‘Er rust een vloek op witte katten in onze familie,’ zei mijn moeder steevast. ‘Natuurlijk mam,’ lachte wij smakelijk. lachten of lachte ik We werkte: werkten Lotte kiert het uit. kirt ‘Wij gaan straks een lief vriendinnetje voor jou halen klein honneponnetje.’ Liefkoos ik haar. ‘Wij gaan straks een lief vriendinnetje voor jou halen klein honneponnetje,’ liefkoos ik haar. of strijk ik over haar hoofdje bijv. ‘alsjeblieft Sanne doe het niet, die kat.’ 'Alsjeblieft ‘Het gaat mis.’ Panikeert ze. ‘Het gaat mis,’ is haar paniekerige reactie. Succes, fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gruwelijk verhaal maar onlogisch. Waar komt agressiviteit opeens vandaan. Denk verder aan je schrijfstijl. Onbehagelijk (onbehagen) Kiert het uit?? Verder graag gelezen.
Haha ja ik moest diep gaan om zo’n schattig wit katje zwart te maken ;-) En ik moet inderdaad soms opletten dat ik dingen niet schrijf zoals ik het in dialect zeg, ik heb het aangepast.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lucie oe krijg je het bedacht. In de laatste alinea komt de spanning naar voren. Mee eens met bovenstaande reacties.dat de witte kat mij als lezer geen angst inboezemt. een zwarte dan weer wel. Gruwelijk is je verhaal wel aan het einde. Graag gelezen. Idd een aantal dingetjes, die mij opvallen: ‘Er rust een vloek op witte katten in onze familie.’ Zei mijn moeder steevast. ‘Er rust een vloek op witte katten in onze familie,’ zei mijn moeder steevast. ‘Natuurlijk mam,’ lachte wij smakelijk. lachten of lachte ik We werkte: werkten Lotte kiert het uit. kirt ‘Wij gaan straks een lief vriendinnetje voor jou halen klein honneponnetje.’ Liefkoos ik haar. ‘Wij gaan straks een lief vriendinnetje voor jou halen klein honneponnetje,’ liefkoos ik haar. of strijk ik over haar hoofdje bijv. ‘alsjeblieft Sanne doe het niet, die kat.’ 'Alsjeblieft ‘Het gaat mis.’ Panikeert ze. ‘Het gaat mis,’ is haar paniekerige reactie. Succes, fijne avond.
Dankje voor de feedback ik heb het een en ander aangepast.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt je goed aan de opdracht gehouden en de spanning komt uit de reactie van de moeder, maar ze blijft maar hetzelfde herhalen en dat is een beetje saai en voorspelbaar na de eerste keer, hoewel het wel een ritme geeft. Wat je ook goed doet is aangeven hoe de hp zich voelt in reactie op het gedrag van de moeder. Het verhaal heeft een bepaalde intieme sfeer. Ik denk dat daar jouw kracht ligt. Panikeert en liefkoost zijn afstandscheppers in dialogen. Ze vertellen hoe je de dialoog moet lezen. De lezer wil dat liever voor zich zien in een beeld en zelf invullen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je hebt je goed aan de opdracht gehouden en de spanning komt uit de reactie van de moeder, maar ze blijft maar hetzelfde herhalen en dat is een beetje saai en voorspelbaar na de eerste keer, hoewel het wel een ritme geeft. Wat je ook goed doet is aangeven hoe de hp zich voelt in reactie op het gedrag van de moeder. Het verhaal heeft een bepaalde intieme sfeer. Ik denk dat daar jouw kracht ligt. Panikeert en liefkoost zijn afstandscheppers in dialogen. Ze vertellen hoe je de dialoog moet lezen. De lezer wil dat liever voor zich zien in een beeld en zelf invullen.
Hartelijk dank Odile, ik ga daar in het vervolg zeker op letten tijdens de dialoog.