#215 - Anticlimax

Dat is met recht een anticlimax! Ik denk dat velen herinneringen aan vakantieliefdes hebben bij de geur van kokos. gr. Nynke

Tsja..spannend, hoor. Zijn het je eigen handen.Maar waarom smijt je de douche gel weg? Frustratie?

@May Laysen, Titel zeer goed gekozen. :-) Sensuele beschrijving die eindigt met de prozaïsche badkamertegels. Het zichzelf droogschuren met een handdoek en het wegsmijten van de douchegel izijn veelzeggende beelden die de fantasie van de lezer prikkelen. De beginzin vind ik wat prozaïsch, deze klinkt als een mededeling. Is het een idee de geur meer concreet te omschrijven en de douchegel daar al te introduceren? Opm. de badkamermeubel > het badkamermeubel

Dat dus, wat de schrijfcoach zegt. En voor het sensuele mag je het wat mij betreft langzamer -en daarmee de spanning- opbouwen tot het crescendo.

Hoi May Laysen,

Ik heb zojuist het verhaal van John Doe gelezen. Ik moest even acclimatiseren.

Jouw verhaal is weer van een hele andere categorie. Voor mij was het met een erotisch tintje. Het is net hoe de gemoedstoestand is denk ik... ;) 

Met veel plezier gelezen!

Ja, May, geuren zijn erotiserend. Ik heb het idee dat dieren dat meer in de smiezen hebben dan wij, mensen. Het had van mij best nog wat heter gemogen, aan de andere kant geeft het juist goed het frustrerende weer dat het zonder minnaar is.

May, die anti-climax, het terugkeren naar de eenzaamheid, heb je heel goed weergegeven. Het schuren van de handdoek, de ontnuchterende badkamertegels; heel beeldend.

Haha. Ruikt de douchegel naar kokos? Duidelijk een verkeerde geur gekozen. Kort maar krachtig geschreven. Je spert je ogen of sper je je ogen open? Misschien: sluit ik mijn ogen? En daarna: Als ik tegen de harde kille, muur leun, sper ik mijn ogen open en herken... Maakt niet uit. Je hebt je punt gemaakt.

Mooi beeld May, de een leest er een erotisch verhaal in, de ander wegkwijnen in eenzaamheid en de pijn van het gemis. Ik hoor bij de laatste categorie, hoewel je met de eerste zinnen een prikkelend beeld neerzet. Chapeau!

May, ook ik lees de pijn van het gemis, in weinig woorden heel duidelijk neergezet. Boeiend zoals de lezers hun eigen invulling geven, heel knap gedaan! Fijne avond

Hoi May Laysen,

Ik heb zojuist het verhaal van John Doe gelezen. Ik moest even acclimatiseren.

Jouw verhaal is weer van een hele andere categorie. Voor mij was het met een erotisch tintje. Het is net hoe de gemoedstoestand is denk ik... ;) 

Met veel plezier gelezen!

May, … kort maar prachtig daardoor krachtig met een schreeuw die we niet horen. Wat een verdriet.

May Laysen, '... sper ik mijn ogen.' Prima gebruik van het werkwoord. En een sterke scène naar mijn smaak. Er is geen echte bevrediging, omdat het gemis sterker is. Mooi verbeeld met: 'Ik herken mijn badkamertegels en puf tegen de harde, kille muur uit. Resoluut draai ik de kraan dicht, smijt de douchegel onderin het badkamermeubel en schuur mezelf droog met een handdoek.' Tipje: die 1e zin legt nu de nadruk op de harde, kille muur. Dat is min of meer een herhaling en je kunt je afvragen of die muur op dat moment wel kil is vanwege het warme water/stoom. Je kunt ook het accent meer leggen op het uitpuffen. Ik herken de badkamertegels en tegen de (harde) muur puf ik uit. (Lezers onthouden de laatste woorden v/e zin het best) De 2e zin is mooi in de handeling, vooral het 'schuur mezelf'!