Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#215

Gehaast ren ik samen met onze dochter Jasmijn de trap op, op weg naar het zaaltje waar op dat zelfde moment balletles begint. “Sneller Jasmijn, dan zijn we nog net op tijd.” “Mama, ik moet heel erg plassen.” “Echt? Snel dan, dan zijn we maar te laat.” Als Jasmijn op het toilet zit, blijkt dat een grote boodschap in de wachtrij staat, ze neemt haar tijd. Als ze klaar is zeg ik, “Snel even de handjes wassen Jasmijn.” Kijkend op mijn klokje sta ik te wachten tot onze kleine spruit eindelijk naar haar balletles kan gaan. Ineens komt een geur van citroen mijn neusvleugels binnen, het is een combinatie van groene zeep en citroen, het komt van het ovale zeepblok aan de wandhouder op de muur. De geur brengt mij direct terug naar mijn kindertijd, terug naar de kleuterschool. Daar was zo’n zelfde zeepdispenser. Deze geur geeft mij beelden maar ook andere geuren. Ik zie mezelf als klein meisje in het kleuterlokaal staan met grote bussen plakkaatverf in felle gele rode, groene en blauwe kleuren de specifieke geuren die daarbij horen komen naar boven. Gelijk komt het ritueel van bakjes en kwasten schoonmaken met cif mijn geheugen binnen, de combinatie van deze twee gaven mij toen al een vertrouwd onbezorgd gevoel. Tevreden kijk ik naar het handen wassen van Jasmijn, zij zal later waarschijnlijk hetzelfde vertrouwde onbezorgde gevoel ervaren als ik. Haar herinnering zal terug gaan naar balletles.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lucia, Een heerlijk verhaal, lichtvoetig en blij van toon. Een moeder die zich weer kind voelt en de geuren van haar jeugd opnieuw beleeft. Een moeder die je elk kind zou toewensen. Met plezier gelezen. Een paar kleine opmerkingen: Balletles is één woord Eenmaal klaar, zeg ik > als ze klaar is, zeg ik (anders kan het ook op de ik-figuur slaan :-) Zeepdispenser één woord ‘maar ook andere geuren’ iets te compact > maar roept ook herinneringen op aan andere geuren Plakkaatverf één woord

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, wij komen ook altijd te laat bij balletles, maar dat is omdat ik die knot er nooit ingdraaid krijg.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooie combinatie van het heden en de herinnering, Lucia. Het straalt rust uit en genieten van het leven zoals het komt, mooi. gr. Nynke

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk, ik zie zo allerlei sporten voor me, wat een gedoe om op tijd te komen. Realistisch en heerlijk licht verhaal. Graag gelezen.