Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#213 Kwakkelen

‘Nog eentje dan. Morgenochtend moeten we om acht uur bij de huisarts zijn.’ ‘Een dubbele wodka-jus voor mij.’ De ober zet een glas voor me neer, Walter krijgt zijn decafé. ‘Straks word je weer ziek’, zegt hij. ‘Ik kan wel wat hebben hoor. Vergat je hoe ik je vanmorgen verwende? Ik trek me van zo’n abces niets aan. Het gaat allemaal in een teug naar binnen. Ik ben trouwens benieuwd wat de huisarts daarvan zegt.’ ‘Ik denk niet dat we het daarover hoeven te hebben.’ ‘Jawel, ik wil gewoon van mijn eczeem af. Volgens mij ben ik allergisch voor jou. Dat kan, dat je voor iemand allergisch bent. Als ik je moeder zie reageert mijn lichaam door om wodka te vragen. Of bier. Maar dan wel veel bier. Een kratje of zo. En ze heeft nooit wat in huis, de frigide heilige theemuts. Volgens mij loopt ze de hele dag met een vergiet op haar hoofd.’ ‘Sophie. Laat mijn moeder hierbuiten.’ ‘Nee!’ Ik geef de barman, die dreigend met een doekje voor mijn neus staat, de boze blik. Walter drinkt zijn decafé. Hij vraagt om een extra koekje. Hij haalt het bloed onder mijn nagels vandaan met zijn moederskindjesgedrag, maar ik hou van hem. ‘Kom es hier met die sleetse lendenen van je, schatje’ fluister ik. Spetters groeien op zijn brilglazen. ‘Sophie, je spuugt.’ Mijn slisstoornis steekt de kop op, ik ben moe. De barman veegt neurotisch mijn stukje bar schoon. Ik neem een slok van mijn drankje en spuug het direct uit. ‘Dit is geen verse jus. Gatverdamme!’ Walter pakt een theedoek vanachter de bar en helpt de barman met schoonmaken. ‘Kom lieverd, thuis hebben we twee kilo perssinaasappels liggen. Ik maak een verse jus voor je.’ ‘Vooruit dan, eerst even naar het toilet. Die blaasontsteking is strontvervelend.’

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik werd geïnspireerd door 'Liefde' van Gerrit Komrij: Ze liggen op elkaar, schurft op eczeem. Je hoort de schilfers knappen. Roos stuift op. Hun schedels glimmen als een diadeem. Ze liefkoost teder zijn gezwollen krop. Zijn pink verdwijnt in een abces van bloed. Ze kronkelt. Uit haar mond springt slijm. Een blaas Ontploft. Zijn krop wordt blauwer. Hij vat moed. Hij rolt haar op haar rug. Hij is de baas. Dan gaan zijn sleetse lendenen tekeer. Het is een machtig knarsen. Het gesop Van kwijl in etter kent geen einde meer Zij kotst. Gods wonder in een notedop.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever
Leuke inspiratie heb je gekozen: dat gedicht van (Gerrit ipv Gerard?) Komrij. Heerlijk dat je die sleetse lendenen in je verhaal verwerkt hebt.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ John Doe: Dankjewel! @ Frank Noë: Ach wat een domme vergissing, ik heb het meteen veranderd. Die sleetse lendenen vind ik zo mooi, daar kom ik nooit meer vanaf denk ik. Net als 'priaap', die heb ik dan weer aan jullie te danken :).

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Stella, een bijzondere scene met en bijzonder stel. Hoe Stella-iaans, ik heb weer genoten. Je schuwt niets, maar dan ook helemaal niets. And I love it! :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella de spetters vliegen ervan af. Inclusief abces, eczeem, de niet-verse jus en de blaasontsteking. Heel leuk gevonden. Fijne avond

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Stella, een bijzondere scene met en bijzonder stel. Hoe Stella-iaans, ik heb weer genoten. Je schuwt niets, maar dan ook helemaal niets. :thumbsup:
Of ik er helemaal van hou? Voor mij persoonlijk missen de personages iets waardoor ik hen sympathiek kan vinden. Maar dat is misschien juist de bedoeling?

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Ton Badhemd en Mw. Marie: Wat een leuke reacties, ik word er blij van! @ N.D.D.: Met duidelijke sympathieke karaktertrekken heb ik me hier niet beziggehouden. In de basis is iedereen lief, soms moet je flink tussen de regels door lezen om dat te ontdekken.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ook hier een dikke vette like! Die neuroot van een barkeeper :lol: Knap hoe je Komrij hebt weten te verwerken in deze opdracht.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Komrij, altijd pluspunten. :-) Originele manier van inspiratie opdoen. De zin: ' Als ik je moeder zie reageert mijn lichaam door om wodka te vragen.' komt op mij wat krom over, alsof er een of meerdere woorden missen. Misschien een gevoelskwestie.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Haha.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Mechtilde, Anetteke en Livina Levja: Dank voor de reacties en het lezen! @ Hadeke: Ik herken het gevoel, wat voor de een volkomen natuurlijk leest, hapert voor de ander. Ik laat het hier zoals het er staat want kan er zelf geen hapering in vinden. Dank voor je reactie. @ Tja: Men kan maar beter teveel lachen dan te weinig :)

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella, het is nog niet DE Walter? Want ondanks alle viezigheid heeft dit verhaal toch echt iets liefs. Hoe je dat voor elkaar gekregen hebt? Ik vind het knap. Het zullen die sleetse lendenen wel zijn ;).

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Stella, Ik kon niet slapen en dacht ik ga even "sollen". Nu zal het slapen nog minder lukken met dat sleetse lendenengedoe. En spuug op brillenglazen. Maar allez, vooruit, ik heb weer een heleboel geleerd deze nacht. :) Ik vind die Komrij maar niks, hoor. Onsmakelijk.Mooie rijm dat wel maar zeer onsmakelijk. Ik kan niet schrijven: graag gelezen, ik word te oud, denk ik en heb andere ideeën van Liefde. Maar als dat jouw bedoeling was om een onsmakelijke barscène te schrijven, is de opdracht dus wel geslaagd. :o

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh Stella, … dit verhaal is bar vies, maar je hebt het 't 'm geflikt met sleetse lendenen, en abces en spuug op de brillenglazen. Je moet er maar aan kunnen beginnen. Goed gedaan maar wel bar vies.