#213 Foute boel

Als ik naar onze glazen wijs en Koos nog twee van hetzelfde vraag, zie ik Esina bedenkelijk kijken. ‘Zou je dat nou wel doen, Ton? Je hebt er al drie op en we moeten zo naar mijn moeder.‘ ‘Precies, schat, ik moet mezelf moed in drinken.’ Koos zet onze drankjes neer. ‘Dankjewel Koos, je mag blijven, pik!‘ Koos wil een gevat antwoord geven, maar Esina is hem voor: ‘Neem ze maar weer mee, Koos, meneer hier heeft al genoeg gehad.’ Voordat Esina onze drankjes terug kan schuiven, graai ik naar mijn glas en neem een ferme slok. ‘Nee, Koos. Als ik ooit toe was aan een hartversterkertje, is het nu wel. Weet je Koos, Esina is een prachtmeid met alles d’rop en d’ran, ze kan koken als de beste en als man kom ik helemaal niets tekort. Maar die lieve schat van me heb één nadeel: d’r moeder.’ Koos kijkt van mij naar Esina. Ze sist: ‘Houd je in, Ton Badhemd!’ Diep van binnen weet ik dat ik moet oppassen, als Esina me bij mijn voor- en achternaam noemt. Maar ik ben op dreef. ‘Ik? Me inhouden? Puh, deed je moeder dat maar eens. Maar nee hoor, iedere keer weer als we bij haar zijn ben ik de pineut. Het begint al met zo’n natte zoen als we binnenkomen en dat kneepje in mijn kont. De laatste keer zat ze me dronken te voeren en toen jij hapjes klaarmaakte in de keuken zat ze bij me op schoot door mijn haren te woelen. En ze wilde dat ik aan haar borsten zat.’ ‘Gatver, Ton, dat meen je niet! Eh Koos, voor mij nog een witte wijn. Nee, doe maar iets sterkers. Een rum-cola, maar dan fifty-fifty.’ ‘Ja schat, het is echt waar. En de volgende dag toen jij naar je werk was, belde ze mij op. Of ik wilde langskomen, want ze had wel wat ideetjes voor erotische scenes voor in de familieroman die ik aan het schrijven ben. Ze bood aan die met zijn tweetjes uit te werken. En met zwoele stem voegde ze eraan toe dat ze eraan dacht mij in haar testament op te nemen.’ Boven het geroezemoes in de kroeg schreeuwt Esina: ‘Wat een sloerie! Mijn bloedeigen moeder! Die graftak moet potdomme van mijn vent afblijven!‘ In één teug drinkt ze haar glas leeg en staat op. ‘Kom op Ton, dit gaan we nú uit de wereld uit helpen.’ Shit! Dit gaat hartstikke fout! Denk ik met een of ander lulverhaal onder het bezoek aan mijn schoonmoeder uit te komen. Dat dik ik net even te veel aan en nu gelooft Esina echt dat haar moeder op mij geilt. Nou, alles behalve dat! Iedere keer weer moet ik dat gezeur aanhoren dat Esina’s broer een topfunctie heeft bij de bank. En dat die ex van Esina, een tandarts met een dubbele naam, zo’n goede partij zou zijn geweest. En ze vraagt al jaren wanneer nou eens eindelijk mijn boek uitkomt.