#208 Typefoutje

Wie had het in zijn gekke hoofd gehaald om een PR208, een elite gevechtsmachine, op een basisschool in te zetten? “We zouden Ralph toch updaten?” siste ik tussen opeengeklemde kaken tegen Mike, de directeur. “Typefoutje…” fluisterde hij De glanzend grijze robot in volle gevechtsuitrusting tilde net twee leerlingen op. “Overtreding van kledingreglementen. Onmiddellijke verwijdering van specimenen” de zware mechanische stem galmde door de gymzaal. “Laat die jongens onmiddellijk los! Wat denk je…” een schril gefluit overstemde Mikes protest en onverwachts vloog hij door de lucht tegen de muur, een schroeiplek vormde op zijn borstkas. “Code D9, obstakel geneutraliseerd”, uit het rechteroog van de PR208 kwam een klein rookpluimpje. Zijn romp roteerde op zijn onderlichaam en met de twee jongens nog onder zijn armen liep hij naar de uitgang, het mechanische geklik van zijn benen in een angstaanjagend tempo echoënd door de gang, binnen twee tellen was hij zonder de kinderen terug. Terwijl ik met de andere leraren de leerlingen probeerden te kalmeren klonk uit het lokaal naast ons hetzelfde schrille gefluit. De PR208 draaide net zijn laserogen richting het geluid toen er bakstenen uit de muur knalden en er een groot gat ontstond. In de stofwolk stond een man. “Het is conciërge-bot Ralph!”, riep een meisje, anderen begonnen te juichen. De PR208’s ogen lichtte rood op, de wapens van zijn rug draaide naar voren. “Kom mee!” ik duwde de kinderen gehaast achter de dikke matten onder de tribunes, hopend dat dit genoeg beschutting gaf. Ralph rende door de kogelregen naar de PR208. In een soepele beweging zat hij op de, nu onbeschermde, rug van de robot en trok er een handvol kabels uit. De grond dreunde toen de PR208 op de grond viel. Heel even was het stil, toen renden we allemaal juichend op Ralph af. Die had nog lang geen update nodig!