Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#207 Uit het oog..

 17 augustus 2018 - 12:14
Merel Typisch, denk ik als ik stipt om vijf uur het kantoor van Bart binnen loop, ook nu heeft hij niet eens het fatsoen om me aan te kijken. Met zijn ogen strak op zijn beeldscherm gericht, gebaart hij me plaats te nemen, terwijl hij ondertussen met dat kenmerkende gebaar zijn krullen naar achteren strijkt. Kort geleden vond ik dat nog zo aantrekkelijk, nu irriteert het me mateloos. "Merel" Bart schraapt zijn keel, "ik heb goed nieuws. Vanaf volgende maand werk je op onze vestiging in Amsterdam." Mijn hart zakt drie etages en jaagt het rood naar mijn jukbeenderen. "Wat?" stamel ik. "Ja" Bart kijkt me aan alsof hij de wereld aan mijn voeten legt, "geweldig toch?! Eindelijk een plek waar je je talenten optimaal kan inzetten." "Maar...ik wil hier helemaal niet weg." Op zoek naar steun omklemmen mijn handen de stoelleuning. "Geloof me Merel, dit is echt het beste zo. Je gaat het er vast geweldig vinden." Barts blik schiet van mij naar de grote foto op zijn bureau. Zijn prachtige vrouw en bloedjes van kinderen kijken in aanbidding naar hem op. Zien zij echt niet met wat voor een eikel ze samenleven? Mijn lijf siddert en als een steen uit een katapult veer ik op. Ik stamp machteloos met mijn voeten op de grond. "Hoe weet jij nou wat ik geweldig vind! Je praat nooit met me, komt niet opdagen bij onze besprekingen; je kijkt me niet eens aan! Amsterdam," ik spuug het woord uit, "ik haat die stad!" En terwijl de tranen mijn zicht vertroebelen storm ik zijn kantoor uit. Bart Merel slaat met zo'n klap de deur achter zich dicht, dat de foto van Jacqueline en de kinderen omvalt. Typisch, denk ik, en zet de lijst voorzichtig weer recht. "Ze haat Amsterdam..nou echt niet" mompel ik voor me uit. Ik veeg het zweet uit mijn handpalmen en klik driemaal met mijn muis. Het beeldscherm tovert de Facebook pagina van Merel tevoorschijn. Somber staar ik naar de foto die ik zo goed ken. Vanaf het Rembrandtplein kijkt het meisje dat mijn bloed sneller doet stromen me lachend aan, haar vingers maken het 'peace' teken . "Het is echt beter zo" fluister ik haar toe. Ik geloof het alleen zelf nog niet.

Profile picture for user Karinska
Karinska

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 augustus 2018 - 14:15
Sneu voor Merel. Of niet? Wat als haar conclusie dat hij een eikel is juist is? Wat als hij haar, door zijn beslissing, onbewust nog veel meer hartenpijn bespaart? "Mijn lijf siddert en als een steen uit een katapult veer op" Ik vermoed dat hier een woordje 'ik' ontbreekt na 'veer'. "Mijn lijf siddert" vind ik wat minder passend/aanspreken. Dat kan echter aan mij liggen want ik heb direct een beeld van een sidderaal voor me. Misschien iets van: "Inwendig versteen ik maar toch veer ik als een steen..." etc :? Leuk verhaal en met plezier gelezen!

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 augustus 2018 - 15:17
Dank Karinska voor je reactie en opmerkingen! 'Ik' heb ik toegevoegd. Met het sidderen wil ik de ingehouden woede verbeelden die een uitweg zoekt. Tja, wat is het beste voor beiden? Soms weet je hoofd het prima te vertellen, maar fluistert het hart wat anders ;). Nancy bedankt voor het lezen!

Geen afbeelding
PeterFD

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 augustus 2018 - 15:25
Chantal: met plezier gelezen jammer dat Bart door de beperking van het aantal woorden niet echt tevoorschijn komt, dat heb je al gauw met twee perspectieven

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 augustus 2018 - 16:43
Chantal, leuk die twee perspectieven. Ik dacht zelf nog even hoe het zou zijn als je de twee hp's zou afwisselen per alinea? Graag gelezen. Groet Connie

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 augustus 2018 - 22:18
Hoi Chantal, mooie invulling van de opdracht, met een romantische inslag. De tijd zal leren of dit ook werkt voor Bart. Waarschijnlijk wel voor Jacqueline ... :) NB Barts' ==> zonder '

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 augustus 2018 - 8:26
Connie, dank voor je reactie! Om en om had ook ik even in gedachten, maar leek me uiteindelijk voor mijn korte tekst iets te onrustig. Peter, je hebt gelijk. Woorden te kort om 2 personages echt goed neer te zetten. Toch wilde ik heel graag twee kanten van het verhaal laten zien en heb Merel iets meer ruimte gegeven dan Bart. Frances en Harper, dank voor jullie fijne reactie! Ton, leuk dat je komt lezen en bedankt voor de correctie! Aangepast! Ook ik ben benieuwd of Bart zijn verlangen kan blijven weerstaan. Afstand maakt verlangen soms alleen maar groter. .

Geen afbeelding
Levina Levja

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 augustus 2018 - 10:40
Mooi hoe je mysterieus in het midden laat of er nu lijfelijk contact is geweest tussen Merel en Bart of Bart verliefd geworden is op het Facebookprofiel van Merel en wel/niet verder wil dan een digitaal denkbeeld. Er speelt zich nu van alles af in mijn hoofd. Overigens bijzonder dat we op best wel eenzelfde moment min of meer dezelfde gedachten hadden en dat hebben verhaald in ieder een eigen stukje.

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 augustus 2018 - 10:12
Levina, dank voor je leuke reactie! Mooi hè die synchronisiteit (is dat wel een woord?). Ik denk dat we even op dezelfde golflengte zaten :). John bedankt voor het lezen en je fijne commentaar!

Geen afbeelding
Meiga

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 augustus 2018 - 20:47
Chantal, dit kan zo niet, dit vraagt om een vervolg. Mijn fantasie slaat helemaal op hol nu. Wordt het ooit nog wat tussen die twee? Toe, vertel het me. Je raadt het al, van mij had je rustig over die 300 woorden mogen gaan. :)

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 augustus 2018 - 16:40
ken dat ik je tekst zeer aandachtig moest lezen, begreep eerst niet Merel en Bart boven de alinea. Maar dat zal ongetwijfeld aan mij liggen. Als je de eerste alinea niet in de ik-vorm maar Merel laat vertellen en de laatste alinea via Bart, zou ik het direct begrepen hebben. De dialoog zou naar mijn mening prima zo kunnen blijven. Het is natuurlijk jouw tekst en mijn (bescheiden) mening. Nu ik het begrijp, vind ik het een erg sterke tekst, waarin Bart een beslissing neemt om zijn relatie te redden. Heel erg mooi beschreven. Ik heb ervan genoten. Fijne dag.

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 augustus 2018 - 21:55
Meiga, dank voor je reactie! Ik ben ook zo benieuwd hoe het verder gaat ;). Wat is sterker; hoofd of hart? Ik vrees dat er hoe dan ook tranen zullen vloeien... Marie, dank voor je commentaar. Ik heb weleens boeken gelezen waarin vanuit verschillende perspectieven werd verteld. Wie er op dat moment vertelde werd aangegeven door de naam van die persoon, die boven aan de tekst stond. Dit uitgangspunt heb ik in mijn tekst gebruikt. Het eerste stukje wordt door Merel verteld; het tweede gedeelte door Bart. Soms lijkt een idee voor jezelf heel helder, maar het is goed te beseffen dat dit dus niet direct ook voor de lezer geldt. Fijne avond!

Geen afbeelding
Stella M.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 augustus 2018 - 21:56
Origineel en heel fijn om te lezen vanuit twee perspectieven. Als ik bij Bart aankom vraag ik me af of 'mompel ik' en 'fluister ik haar toe (mezelf, want zij is er niet)' hier niet in dezelfde categorie vallen als 'denk ik' wanneer het gaat om het al dan niet plaatsen van aanhalingstekens. Ik heb het gevoel dat de aanhalingstekens hier weggelaten zouden kunnen worden, maar kan dat taaltechnisch niet onderbouwen. Dus daar heb je even niets aan.