Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 206 Het cadeau

9 augustus 2018 - 17:06
Cadeautje... Anna liep haar huis uit, autosleutels in de hand. Ze had een nauwsluitend mantelpakje aan, hoge hakken en haar lange blonde haar in een staart samengebonden. Onderweg naar haar auto wierpen mannelijke voorbijgangers bewonderende blikken. Ze glimlachte hautain. In de auto opende ze haar telefoon en zocht het adres op waar ze haar afspraak had. Ze floot zachtjes. Het was een adres in een buurt waar alleen miljonairs woonden. Volgens de instructies belde ze het nummer wat ze had gekregen. Haar hartslag versnelde toen er werd opgenomen. 'U spreekt met Anna Stanton, ik ben nu onderweg.' Er klonk een afgemeten stem.' Prima. Ik zal mijnheer en mevrouw zeggen dat u onderweg bent.' De verbinding werd verbroken en Anna haar mondhoeken krulden zich in een tevreden glimlach. Dit kon wel eens een heel goed betaalde avond worden. Ze gaf gas en voegde zich in het verkeer. Toch zat één ding haar dwars. De man had gezegd dat hij mijnheer én mevrouw op de hoogte zou stellen. Onder het rijden inspecteerde ze snel haar make up en knikte tevreden. Ze was er klaar voor. Haar adem stokte toen ze parkeerde voor de deur van het landhuis. Zo'n mooi huis had ze nog nooit gezien. De deur ging open en een man liep haar tegemoet. 'Miss Stanton?' Ze knikte zenuwachtig. Hij had een brede borstkas en glad achterover gekamd haar. Op zijn gezicht speelde een glimlach.' Loopt u maar mee.' Hij liep ontspannen voor haar uit door gangen en kamers totdat ze in een smaakvol ingerichte ruimte kwam. Discreet trok hij zich terug. Op een bank lagen een man en een vrouw. De vrouw had lang zwart haar en haar hoofd lag bij de man op schoot. Afwezig streek de grote hand van de man over haar lange lokken. Anna voelde de blik van de vrouw op haar rusten. Ze was knap, lang en droeg een rode nauwsluitende jurk. Soepel als een tijger kwam ze overeind en liep op Anna af. Haar ogen gleden onderzoekend over haar lichaam. 'Gaat u zitten, Miss Stanton, dan zal ik u vertellen waarom u hier bent,'zei de man. Anna sloeg haar benen over elkaar en glimlachte nerveus. Dit ging anders dan ze had verwacht. Meestal trokken ze de kleren al van haar lijf zodra ze binnen was. ' Dit is Lia, mijn vrouw, Ze is jarig geweest en dit jaar vroeg ze me een heel speciaal cadeau.' Lia keek haar met een intense blik aan.'Ik wil mijn cadeau uitpakken.' Met glinsterende ogen keek ze naar de man die knikte. Anna besefte wat de bedoeling was.'Ik heb het nog nooit gedaan met een vrouw,'zei ze schor. 'En is dat een probleem, Miss Stanton?' De handen van Lia gleden snel langs haar lichaam en binnen een paar minuten stond Anna naakt voor haar. 'Veel plezier, liefje,' zei de man. Lia trok Anna mee de kamer uit, achter hun viel de deur in het slot.

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 augustus 2018 - 23:28
Origineel gevonden John. Wel jammer dat we niet te weten komen of Anna het even opwindend vindt als de jarige en haar partner.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2018 - 0:45
Het begin laat niet veel aan de verbeelding over en dan blijk je ineens op de hak te zijn gezet! Origineel om de dames het spel te laten spelen, maar is er een reden waarom ze bij de man weggaan? Ook ik vind het verhaal mooi opgebouwd en ben nieuwsgierig naar wat er achter die deuren plaatsvindt. En wat gaat de man doen? Is er ergens toevallig een dubbele muur met gaten voor zijn ogen? ;) Als feedback zou ik je mee willen geven er op te letten de aanhalingstekens (en bijbehorende spaties ed) goed te zetten. Het kan persoonlijk zijn, maar dat vind ik prettig voor de leesbaarheid. :)

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2018 - 22:47
Je laat me met zorgvuldig opgebouwde spanning achter. Ik zou het nog spannender vinden wanneer dit alles in de tegenwoordige tijd gebeurde.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 augustus 2018 - 23:15
Na bestuderen van het verschil tussen proza en poëzie kom ik tot de conclusie dat dit proza is. Neemt niet weg dat het zorgvuldig is opgebouwd en het om een vervolg vraagt. Ligt het aan mij of staat Anna nog wat verassingen te wachten? :ninja:

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 augustus 2018 - 13:03
Heerlijk een pittig verhaal tussen alle poëzie. Verrassend, vooral ook het open einde. Maakt het extra prikkelend. Ik raakte wel even in de war dat Lia Anna ook Miss Stanton noemt. Ik dacht even dat de butler toch weer in de kamer was gekomen. Misschien is het om aan te geven dat Anna betaald wordt voor de liefde?

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 augustus 2018 - 15:45
Allemaal bedankt voor jullie reacties. Natuurlijk kan ik goed begrijpen dat iedereen wil weten wat er verder gaat gebeuren achter de gesloten deuren,maar als ik dat ga schrijven ,denk ik dat ik van het SOL formum word geknikkerd , dus toch maar niet. Anna zal goed worden betaald voor haar diensten en Lia heeft het cadeau wat ze wilde. Iedereen blij...nog even dit. Het is inderdaad proza en geen poezie want dat ligt mij niet. Maar gezien de reacties hoop ik dat de geachte redactie de hand over het hart strijkt. Wie weet....fingers crossed.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 augustus 2018 - 18:07
Wat het ook is: proza, prozagedicht of anders (wie zei ook alweer: 'what's in a name?' ;)) : licht erotisch is het wel. Spannend ook. Goed gedaan John!