# # 203 - Inbraak

Wekelijkse schrijfopdracht # 203 - Inbraak Mieke rijdt in volle vaart naar huis, heerlijk zo’n e-bike. Fijn inkopen gedaan in de stad. Luca blijft over op school, nu heeft zij de hele middag voor zich alleen, kan zij rustig de kast in de slaapkamer schoonmaken en opnieuw inrichten. Neuriënd zet ze haar fiets in de schuur, neemt de tas uit haar fietstas, loopt naar de keuken ... Wat is dat? De keukendeur staat open, hoe kan dat? Haar gedachten vliegen naar haar studerende kinderen en naar haar man, Joost zal toch geen ongeluk gehad hebben. Hij is voor enkele dagen naar het buitenland; angst vliegt haar naar de keel. Ze stapt de keuken binnen, ziet het stroopwafelblikje en een pakje sprits op tafel liggen, met enkele bananen en wat appels. In de huiskamer liggen haar sieraden, de nieuwe hairstyler, een fles eau-de-toilette en een stapeltje nieuwe boeken op tafel. Zo ook haar tablet. Boven aan de trap klinkt gekreun, net of er iemand gekneveld is en er wordt geschopt. Ze rent naar boven en ziet daar Luca vastgebonden aan de zoldertrap: ‘Mama- a!’ ‘Och god, mijn kind’. Verward kijkt zij om zich heen, en ziet twee boeven met bivakmutsen stokstijf staan. Dan krijgt ze een ingeving, het zal toch niet waar zijn? Een tijdje geleden … Sirenes van een politieauto dringen tot haar door en het geroffel op de trap van haar buurvrouw. ‘Mieke, Mieke wat is er aan de hand. Ik hoorde zulke angstaanjagende geluiden: heb meteen 112 gebeld, de politie komt er nu aan, hoor!’ De misdadigers weten zich nu helermaal geen raad. Mieke pakt ze snel bij hun kladden, duwt ze in de werkkast en draait de sleutel om. Dan bevrijdt ze Luca. ‘Mama, we spelen alleen maar een spelletje, doe niet zo dom!' Dat laatste had hij niet moeten zeggen; ze wordt razend: ‘Zijn jullie betoeterd om iedereen zo de stuipen op het lijf te jagen!’ ‘Ja, maar mam onze meester is ziek en er is geen andere om les te geven.’ De politie arriveert. ‘Wat hoor ik daar?’ bast de oudste en met een knikje naar Mieke, ‘mevrouw, laat die twee boeven uit de kast maar vrij. Zij gaan alle drie met ons mee naar de arrestantenwagen, dan zal ik ze eens een lesje leren.’