Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#201: Vermist

Wekelijkse schrijfopdracht #201: Vermist “Uw man heeft deze posters waarschijnlijk vannacht opgehangen?” Ik knik. “Waarom bent u niet gelijk naar de politie gekomen?” Ik haal mijn schouders op. “Wij zijn er altijd om te helpen.” Ik knik. Slik. Voel de hand van de agent op mijn schouder. “Rustig maar, mevrouw. Wilt u misschien een gla – oh, sorry.” Ik laat mijn hoofd in mijn handen zakken. “Ah, daar is mijn collega. Zo te zien heeft hij uw man kunnen lokaliseren.” Ik voel Henks hand op mijn been, leg de mijne erop. Hij vangt mijn trillen. “Meneer, collega's hebben uw vermist-posters vannochtend gevonden en zijn direct aan de slag gegaan. We hebben al enkele tips binnen, die op het moment nagetrokken worden. U zult begrijpen dat uw vrouw momenteel niet in staat is om vragen te beantwoorden. Kunt u mij precies vertellen wat er gebeurd is?” “Ja. Nee. Ik weet het niet. Ik moest laat werken en toen ik thuiskwam, toen ik thuiskwam-” “En hoe laat was dat?” “Rond half twaalf, moet dat geweest zijn.” “Juist. Rond half twaalf.” “Ze lag al te slapen. Toen ik naast haar kroop, zag ik het. Het moet in haar slaap gebeurd zijn. Ze had niet zo rustig liggen slapen, als ze het zelf geweten had.” Ik knik. “Het moet een indringer geweest zijn.” “Kunt u ons precies vertellen wat u zag?” "Het raam stond wijd open." Ik had het slechts op een kier gedaan. "En uw vrouw, wat zag u aan haar?" “Nou, eh… nou ja, dát.” “Kunt u voor het rapport iets specifieker zijn?” “Haar ogen, mond, neus. Alles. Alles hebben ze meegenomen. Haar hele gezicht mist.”

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bijzonder graag gelezen. Zeker de dubbele betekenis dat de echtgenote niet in staat is vragen te beantwoorden. Chapeau.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een verrassende, maar lugubere wending. Hoe kom je op zoiets?

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Lisette, machtig mooi, je houdt mij als lezer tot het laatste in je greep! Originele insteek met bijzondere ontknoping. Ik heb weer genoten!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties! @Edith: puur de formulering in de opdracht; vermist posters met je gezicht erop, deed mij gelijk denken aan een vermist gezicht. Heb inmiddels gezien dat ik niet de enige ben met die kronkel in mijn hoofd ...

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijvenmaar, wat een geweldig verhaal! Je werkt prima naar de ontknoping toe zonder vooraf iets prijs te geven. Knap gedaan! 'Hij vangt mijn trillen' vind ik mooi. En arme vrouw; ik hoop dat ze haar gezicht snel weer terugvinden!

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Verrassend verhaal. Tot de laatste zin hou je mijn aandacht vast. Ik zag dat vermiste gezicht niet aankomen.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een beetje horror op het einde, I love it. Van mij hoeft een verhaal niet alleen maar leuk en romantisch te zijn. Een beetje afwisseling vind ik wel leuk. Mooi hoe je naar het einde toegewerkt hebt. Ik las het verhaal gemakkelijk door, een vlotte schrijfstijl dus. Ik heb het met plezier gelezen :)

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
schrijvenmaar: goed geschreven bij hand op been was ik het even kwijt, werd snel duidelijk sterk einde