Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#199 Op liefdespad

 21 juni 2018 - 2:36
Ik hoorde een echtpaar over Groningen praten dat het daar zo rustig was. Nu is het in Drenthe ook niet druk, maar ik wil wel eens een vrouwtje in een ander gebied liefhebben. Of daar wolvinnen zijn weet ik niet. Dat is een kwestie van onderzoek. Teruggaan kan altijd nog. Via sluipwegen kom ik op een boomrijk pad. Ik zie verscheidene wandelaars die hun hond uitlaten. Gelukkig zijn ze allemaal aangelijnd. Voordat ze mij in de gaten krijgen verschuil ik me achter de bomen. Als het pad weer hondenvrij is kom ik tevoorschijn. Ik zie een vrouw met bruin haar lopen en besluit haar de schrik van haar leven te bezorgen. Tenslotte verwacht men dat van wolven. Ik moet het imago wel in standhouden. Ze knielt nota bene voor me. Zal ze katholiek zijn? Ik besnuffel haar maar de bekende geur, die mij normaal prikkelt, ontbreekt. Daarom beslis ik om terug te gaan. Wat heeft mij bezield om naar een omgeving te gaan waar niets te beleven is? Mijn vrouwtje zal me wel missen en mij verwijten dat mijn machogedrag me nog eens de das omdoet. Pfff. Hoe vind ik de weg terug? Was ik maar in mijn eigen territorium gebleven.

Geen afbeelding
PeterFD

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 juni 2018 - 4:00
Tja: sluit mooi aan op je vorige verhaal even als redacteur lezen, bijv.: Tenslotte staat een wolf staat daar om bekend. Ik besnuffel haar maar de bekende geur, die mij maar normaal prikkelt, ontbreekt. je verhaal doet mij denken aan: Vader gaat op stap van Toon Hermans

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 22 juni 2018 - 0:40
Haha. Daar heb ik niet aan gedacht. Ik verander het. Eerlijk gezegd weet ik niet wat je bedoelt met de zin die begint met: Ik besnuffel haar ... Inmiddels heb ik het gezien. Bedankt.

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 juni 2018 - 12:45
Tja, je vorige verhaal van de andere kant belicht. Ik moest lachen toen de wolf zich afvroeg of de knielende dame katholiek was. Een absurde gedachte voor een wolf, maar het werkte enorm op mijn verbeelding (en lachspieren). Ik hoop dat die macho zijn weg snel terugvindt ;)

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 23 juni 2018 - 2:12
Ik hoop het ook, omdat hij liefde nodig heeft. Wolven kunnen zo dom doen. Alsof het ergens anders beter is.

Geen afbeelding
Levina Levja

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 juni 2018 - 11:12
Eg leuk vanuit het perspectief van de wolf en toch wel menselijke trekjes. Grote grijns om: 'Maar ik wil wel eens een vrouwtje in een ander gebied liefhebben.'

Geen afbeelding
Janko Ekkel

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 juni 2018 - 21:03
Wat een wolf denkt weten we niet. Zullen we ook nooit weten. Maar, de opdracht is om vanuit het perspectief van een wolf te schrijven en dan is er een enorme vrijheid in het neerzetten van die gedachten. Een wolf krijgt dan een menselijk karakter, met gedachten die inherent zijn aan ... Waarom je schrijft dat de vrouw bruin haar heeft begrijp ik in dit verhaal niet zo goed. Een jonge vrouw zou leuker zijn? Een non zou in dit geval ook wel passen :-)

Geen afbeelding
karinD

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 juni 2018 - 10:24
Ik heb je vorige verhaal niet gelezen dus ik begrijp de verwijzingen van de anderen niet maar ik vind het een leuk verhaal. Er zit humor in.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 juni 2018 - 22:01
Tja, weer goed beschreven, heb er een duidelijk beeld bij, nu uit het perspectief van de wolf. Ik herken jou met je bruine haar en je laatste zin doet me denken aan het liedje: 'Was ik maar bij moeder thuis gebleven.' Kortom gelachen en dus goed geschreven. Fijne avond.