Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#198 Wat als ik me niet nederig had gedragen?

 16 juni 2018 - 3:01
Met een zucht doe ik de pc uit. Weer een vervolg op mijn verhaal geschreven. Tijd voor een onderbreking. Achter ons huis is een boomrijke laan. Diep snuif ik de heerlijke lucht op. Een en al zuurstof. Ik verstijf als er plots een agressieve herder voor me staat die naar me gromt. Als ik goed kijk zie ik dat het geen hond is maar een wolf. Een wolf? De wolven hadden hun territorium toch in Drenthe? Ik ga op mijn knieën zitten, in de hoop dat hij me niet als vijand ziet. Hij loopt om me heen en ik voel hoe hij mij besnuffelt. Mijn hart slaat op hol. Ik sluit mijn ogen en wacht op de aanval. Als ik na een tijdje geen gesnuif meer hoor, open ik angstig mijn ogen. Ik zie hem op ongeveer vijftig meter voor me. Met trillende benen loop ik zo rustig mogelijk naar huis. Om de paar tellen kijk ik over mijn schouder, maar ik zie hem niet meer. Gelukkig zijn we geen ‘vriendjes’ geworden.

Geen afbeelding
PeterFD

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2018 - 10:27
Tja, het wolvenvrouwtje :) ik zie het voor me in regel drie staat 1x die teveel het is verleidelijk om agressieve herder te schrijven, maar is een nieuwsgierige wolf niet meer voorzichtig, terughoudend? nog even zeuren: domicilie is (geregistreerde) woonstee, als je het over het gebied Drenthe hebt zou ik territorium of domein zeggen je woont in een mooie omgeving, geniet ervan

Geen afbeelding
Levina Levja

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2018 - 10:50
Het feit dat er meer wolven worden gesignaleerd en nu je verhaal, stemt mij tot nadenken. Hoe zou ik reageren als ik oog in oog zou staan met een wolf? Ik ben niet bang voor honden, wel als een hond alleen is. En dan een wolf.

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2018 - 13:48
Niet vluchten maar bevriezen lijkt me hier inderdaad de juiste keuze. Ik vind wolven prachtig en toch zijn ze tegelijkertijd angstaanjagend. Bevriend zijn met een wolf; dat zou toch geweldig zijn?! 'Even later sta ik verstijfd': Ik zou er 'Plots verstijf ik' van maken.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2018 - 14:30
Geen verhaal zoals ik van je gewoon ben, Tja. Er is altijd die oerdrang om te overleven. En in antwoord op je titel, het was vast minder goed afgelopen. Komma na kijk? ... kijk, zie ik .. Domicilie kwam bij mij niet over, Peter heeft het over territorium. 'Als ik na een tijdje niets meer merk'? Merken doe je volgens mij met je ogen. Ze zijn nog gesloten. Mijn gevoel zegt me dat hij niet langer om me heen draait. O.i.d. Vraag ik me af of 'argwanend' nodig is als je over de schouder kijkt ... Edwin&co heeft idd iets met dat 'even later' te vervangen door 'plots'. Moet het ineens wel geschrapt worden. Of 'ik verstijf als er plots/ineens een ...'

Geen afbeelding
Jurrit

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2018 - 16:53
Tja, Leuk en origineel verhaal. Veel is al gezegd. Ik had zelf "Tenslotte zien dieren een rennend mens als bedreiging." geschrapt. Dat had ik zelf willen bedenken.

Geen afbeelding
mw.Marie

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 juni 2018 - 21:59
Tja. Bijzonder verhaal schrijf je. Ik denk dat de hp het juist gedaan heeft, rustig blijven. Verder al veel tips gekregen, niets aan toe te voegen. Spanning weet je goed te creëren, je boek bijna klaar? Je schrijft in een hoog tempo zoveel boeken, knap hoor! Fijn weekend.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 17 juni 2018 - 3:10
Ik heb alles aangepast. Bedankt allemaal. Mijn verhaal is klaar, het is bijna een boek. Waarom moet ik altijd van die idiote verhalen schrijven? Nee, ik ben niet gek. Nog niet. Wel hou ik van gekkigheid. Dat komt dan ook duidelijk in het boek naar voren. Ik kom morgen terug.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 juni 2018 - 14:24
Fijn dat je weer een verhaal af hebt en dat je nog niet door de wolven verscheurd bent, Tja. Ik denk dat ik ook zo ongeveer zou hebben gereageerd, en dat ik met bibberende knieën naar huis zou gaan. Iemand bellen kost te veel tijd, dan is er al een hapje van je genomen. Je had alle emoties die erbij horen nog kunnen uitkauwen, maar ik ben blij dat je het luchtig houdt. Anders zou het een griezelverhaal zijn.

Geen afbeelding
PeterFD

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 juni 2018 - 11:18
Van mij mag je ons voorgaan in griezelland, er zijn er hier genoeg die met je mee willen ik loop wat moeilijk en zou graag zweven tussen vreemde wezens ik heb mijn zakboekje bij me om hun levensverhalen te noteren op naar de schaduwwereld, of de onderwereld, of de wolkenwereld

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 juni 2018 - 11:24
Tja, ... wat koel en beheerst. Daar valt iets van te leren. Mijn benen voelen nog stijf van schrik. Ik was veranderd in een zoutpilaar.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 20 juni 2018 - 3:14
Ik deed me stoerder voor dan ik me voelde, Riny. (Mijn verhaal is binnenkort een boek, wel een idioot boek natuurlijk.)

20 juni 2018 - 14:14
Dat is me de ontmoeting wel geweest. Wat een geluk dat jij niet ben gevlucht. Dan weet ik zo net nog niet of het bij snuffelen was gebleven. Berust dit op fantasie of heb je werkelijk oog in oog gestaan met een wolf, eens ooit? Ik las vandaag de nieuwe opdracht. Sluit mooi aan bij jouw inzending. Een peulenschil voor jou, waarschijnlijk. Toch vind ik het zielig, dat wolven hun grenzen moeten verleggen om aan eten te komen. Dat zal de reden toch wel zijn, denk ik.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 21 juni 2018 - 1:00
Dat denk ik ook. Bij dit verhaal dacht ik aan onze hond. Die is er al jaren niet meer, maar toch denk je nog weleens aan haar. We waren met een gym.club ergens in Gelderland. Een hond moet uitgelaten worden. Terwijl ik met haar wandelde, rukte ze zich van me los en vloog naar een meisje dat rende. Wat ik ook riep, de hond luisterde niet. 'Stil blijven staan,' riep ik naar het geschrokken kind. Gelukkig deed ze dat. Daarna kon ik rustig de riem weer pakken en hem meesleuren. Dieren blijven onvoorspelbaar. Veel mensen trouwens ook.