#197 Open en bloot

Hoi Levina, uit het leven gegrepen, begrijp ik. Prima verhaal met een happy end. En dat laatste doet mij altijd goed! En je schrijft het alsof je het naast mij bij een bakkie koffie (of iets koelers) zit te vertellen, goed gedaan!

Hallo Levina, ... leuk, leuk. Alleen de een na laatste alinea begrijp ik niet. 'De nieuwe bedrijfskleding voor de winter is binnen gekomen.Trek het jasje en de rok aan. De blouse is nu geen gezicht.' Wat is er mis met die blouse? Kan de blouse niet zonder jasje? Of bedoelde zij dat de blouse die je op dat moment droeg door de hitte ontoonbaar was geworden? (Het kan ook zijn dat mijn bed me nu roept.)

Eind goed, al goed? Nee. Daar is je verhaal veel te opwindend voor. Dat dient niet gesust te worden met een deksel op te pan. Dit moest escaleren. Het gezelschap had volledig van zijn stuk gebracht moeten worden door deze verhitte vrouw. Maar, voor wie was het cadeau?

Levina, ... dankjewel. Na het lezen van je antwoord dacht ik: oh, wacht even en het kwartje viel. :nod: :thumbsup:

Weer een heerlijk verhaal in jouw fijne stijl! Sweet-zweet systeem vind ik een geweldige vondst. Neem je ons ook nog eens mee naar Atlanta? Ben benieuwd!

Waar jij ook heen gaat, wij gaan met je mee, in wet T-shirt of knoopjes tot bovenin. Heerlijke stijl.

Ja maar ja maar...wie is dan die vriendin en wat doet ze in dit verhaal en wat zit er in dit cadeau?

Levina: je titel en openingszin is open en bloot, nu trek je het rolluik met 300 woorden naar beneden

Levina: leuke reactie ik heb nog een anekdote in deze observatielijn: Met een heleboel wildgroei tussen ons in was in het zomerzonnetje een pittig vrouwtje willens en wetens in het zicht van ons kantoor op haar balkon drie hoog de luierwas aan het ophangen. Het was onmiskenbaar dat zij borstvoeding gaf, want na korte tijd verdwenen te zijn ging zij met de baby buiten zitten. Het is dat het gebouw goed onderheid was, ware het een cruiseschip geweest dan waren we gekanteld.

Levina: we deden vroeger in de auto het associatiespel mijn vader begon dan met: Ik denk aan... een sinaasappel en dan zei de volgende: als ik aan een sinaasappel denk, denk ik aan een banaan als ik aan een banaan denk, denk ik aan een aap als ik aan een aap denk, denk ik aan Artis enz

Onderhoudend verhaal en leuk geschreven, Levina. Veel plezier aan gehad.

Knap geschreven Levina en grappig ook. Ik zag je daar al staan, op het einde. Ik heb zo op mijn werk ooit eens een krappe rok gescheurd bij het opgaan van een trap. Ik had een scheur achteraan die tot aan mijn onderbroek reikte (of toch bijna) Mijn collega's kwamen niet meer bij. Gelukkig had een vriendelijke collega naaigerei mee en heeft ze de scheur dicht genaaid :) Het einde van je verhaal: ik had de vrouw op het einde binnen laten gaan in de zaal, zonder waarschuwing van haar collega, zodat ze daar opeens met haar natte doorkijkkleren voor een publiek stond... Maar dat is mijn eigen slecht zelf dat nu boven komt he ;)

Leuke opening, beginnend met een vraag, wat heen en weer 'gekeuvel' en dan in die derde alinea, 'Laat ik het uit de doeken doen,' past mooi bij die hitte waarin je het liefst zoveel mogelijk uit trekt. Je schrijft in een luchtige eigen stijl, die ik prettig vind lezen. En juist die verwachting van dat licht erotische, wat vervolgens niet uitkomt spreekt mij aan. Je zet de lezer heel elegant - misschien onbewust?- eventjes op het verkeerde been,

Hallo Levina, Wat een grappige en tegelijk vervelende ervaring. Fijn beschreven, prettig leesbaar. Hulde aan Michelle; zo'n collega kun je beter hebben dan één die meesmuilend naar je kijkt of één die met een twinkeling in zijn ogen meldt dat je wel in de prijzen valt bij de contest, wat hem betreft :\\ De in je verhaal verborgen verwijzing naar het cadeautje (reactie #6 en #7) ontgaat me helaas nog. Kun je de sluier nog een tipje meer oplichten of hul je je verder in stilzwijgen? :(