Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#194 Vervlogen tijden

(gedichten zijn niet aan me besteed, vergeef me het ritme) Vermoeid en verguisd streden helden, aan de hel gekluisterd hun leed bedolven onder papavers het zonlicht laag, overwinning gestaag ballonnen en parades, het leven verjaard Waar ergens tussen die afhangende, nooit rafelende driekleur schuilen nog herinneringen verbergt zich het verdriet zwijgend en steeds verder weg voor hen die de doden overleven Herwerking Gedoemd tot sterven strandden helden aan de hel gekluisterd, hun leed van slijk doorstroomd met talmende stap herwon de zon zijn plaats, het slagveld getekend door wildgroeiend rood Waar ergens tussen die afhangende, nooit rafelende driekleur schuilen nog herinneringen verbergt zich het verdriet zwijgend en steeds verder weg voor hen die de doden overleven

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Marlie, wat een mooie gedachte, dat zich ergens in de plooien van de vlag nog verdriet zit en herinneringen. Dat is er een om te onthouden! Zelf vind ik de tweede strofe veel beter dan de eerste, en ik vraag me af in hoeverre je de eerste strofe nodig hebt voor het gedicht. Wellicht kun je daar nog iets mee? Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wauw, coach. Zo snel! Ik vond het eerlijk gezegd moeilijk te schrijven, hoewel ook hier in België verwoestingen werden aangericht. Ergens wilde ik contrast tussen wat toen gebeurde en wat daar nu nog van kan overblijven in de jongere generaties. Ik wilde ook iets met die lichtbundel, dat zonlicht op de foto. Ik wilde waarschijnlijk te veel. In het weekend nog wat dat eerste overdenken. Desnoods schrap ik het volledige eerste deel en blijft het een ultrakort gedicht.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het tweede is inderdaad sterk. Toch vind ik in het eerste de papavers zo bij België passen en daardoor geeft het een zeker beeld.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
die papavers kunnen juist eigenlijk niet meer. 'Aan de hel gekluisterd' is te mooi om weg te doen.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik vind de tweede strofe ook sterker. Ik kan niet kiezen tussen eerste strofes. Beide hebben wat.