#193 Onverwachte aanval

Brrr Levina, ik ga vanavond de deur niet meer uit! Geen voorgeprogrammeerd nummer is dat een geheimnummer, een nummer dat je niet kan lezen op je telefoon? Die schorre stem doet 't em! Terwijl ik naar buiten liep om naar de buren te gaan die in de tuin om de vuurkorf stonden, pakte ook iemand mij bij de schouder. Begrijp ik goed dat hier lieve verkouden Vic de hp bij de schouder greep? Spannend, ik wil graag horen dat de hp hier zonder kleerscheuren uitkomt, maar of ik daarin gelijk krijg... Fijne avond.

lekker geheimzinnig sfeertje dat ik zou willen vasthouden door verder te lezen

Het woord buurtbarbecue plaatst een beeld in mijn hoofd en de locatie lijkt daardoor dichtbij, ik zie dan voor me dat er te veel mensen in de directe omgeving zijn voor deze situatie. Misschien kun je nog iets meer aangeven dat niemand haar kan zien? Bijvoorbeeld dat ze haar donkere voor/achtertuin in stapt en weinig kan zien of zo iets. Verder vind ik het wel spannend hoor en eng, die telefoontjes, ieuw, goed beschreven!

Levina, ... ik raakte even de draad kwijt. Vic hoort niet meer bij het aardse en later heeft-ie een hese stem. Je beschrijft een herinnering en dan zitten we weer in het griezelige vandaag. Leuk gedaan.

Het woord buurtbarbecue plaatst een beeld in mijn hoofd en de locatie lijkt daardoor dichtbij, ik zie dan voor me dat er te veel mensen in de directe omgeving zijn voor deze situatie. Misschien kun je nog iets meer aangeven dat niemand haar kan zien? Bijvoorbeeld dat ze haar donkere voor/achtertuin in stapt en weinig kan zien of zo iets. Verder vind ik het wel spannend hoor en eng, die telefoontjes, ieuw, goed beschreven!

Hi i-Kat, ik snap je. Ik had eerst staan buurtbarbecue op het speelplaatsje. Het speelplaatsje dat ik in gedachten heb, ligt zodanig dat je eerst door een donker pad moet en dan is het een open plein. Of je moet helemaal omlopen. Ik ga kijken hoe ik dat ga oplossen.

Jakkes, ik neem voortaan een knuppel mee als ik een kortere route neem. "Gelukkig toen Vic die mij met een hese stem van verkoudheid geruststelde." Misschien kun je schrijven. "Gelukkig was het toen Vic die mij met een hese stem van verkoudheid geruststelde." Hoe gaat dit aflopen?

Geraak ik ook de draad kwijt. Wie zegt Zo, je bent dus thuis en hangt drie maal op, waarop je naar de vuurkorf gaat waar verkouden Vic je geruststelt? Neem op, weet dat als je ook maar iets laat doorschemeren wat zich hier afspeelt, je het zal moeten bekopen. Kan deze strakker? Dreiging gaat uit van barsheid en kortheid, niet van volzinnen. Neem op. Als je ook maar iets laat doorschemeren, zal je het bekopen. Of ze zich daaraan zal houden is natuurlijk de cliffhanger! :unibrow:

Bij de Overtoom in Amsterdam-Zuid is een steegje waardoorheen in zeer vroeger tijden de kalveren naar een koeboot werden gedreven voor de verkoop. In dat Kalversteegje bevond zich in en na de oorlog een blinde stoelenmatter. Als jongetje experimenteerde ik met zijn gehoor door te proberen geruisloos langs hem heen te lopen zonder te worden opgemerkt. Het is me niet een keer gelukt. Aan de Overtoom woonde een vriendje waar ik nooit mocht spelen als het donker werd. Ik moest dan door het donkere Vondelpark en door het Kalversteegje. Daar kon mij alles overkomen wat in de Dick Bos-boekjes stond. Donkere steegjes - heerlijk voor verhalen. Levina: ga maar vast dromen over een griezelverhaal.

Wat een enge vent! Ik krijg er de kriebels van. Goed gedaan. Toen je begon over de donkere bivakmuts, moest ik even denken. Ik kon hem niet direct aan de 'engerd' linken. Misschien dit in de eerste alinea al beschrijven, dit zou het voor mij nog spannender maken om verder te lezen.

Spannend verhaal, Levina. Ik ga nooit meer naar de buurtbarbeque toe. Dat zoiets zich kan afspelen in je eigen buurt.

:thumbsup: Spannende cliffhanger, hoewel je me halverwege kwijt bent. Is Vic wel of niet ter aardse? Je zou het dichter op de HP kunnen schrijven waardoor het nog spannender wordt. Kruip in haar: wat voelt ze/ ziet ze/ hoort ze. Dan kan je woorden als -plots, -als etc. vermijden. Bijv. Ik neem de korte weg naar de buurtbarbecue. Langzaam wennen mijn ogen aan het donker. Voetstappen klinken hol in de brandgang. Nog een bocht en ik ben er. Vrolijke stemmen vanaf de speelplaats nemen toe. Een hand op mijn schouder. Een fluisterstem sist mij toe... Je rustige vertelstem nu verklapt aan mij als lezer dat het goed komt, maar is dat zo? :unibrow:

Nu verander ik even snel een zin. Ik maak ervan: Mijn ogen moeten nog wennen aan het duister en ik spreek mezelf moed in. Mijn hart bonkt als ik een hand op mijn schouder voel.

'Mijn ogen moeten nog wennen aan het duister, ik spreek mezelf moed in.' Die vind ik wel goed en passend, want de tweede alinea eindigt met de mededeling dat je bang bent in het donker. Deze echter 'Mijn hart bonkt als ik een hand op mijn schouder voel' vind ik minder. Je hart klopt of bonst al in normale toestand. Mijn hart slaat sneller of ik spring op of ik schrik (? ... Als je nu de zin omdraait: Een hand op mijn schouder doet me opspringen, doet mijn hart sneller slaan (? Zo kan je soms te veel 'als' vermijden.

Brrrrrrrr Levina, je eerste alinea vind ik heel dreigend. Vooral het feit dat deze man het speciaal op haar gemunt heeft. Haar kent en haar heeft opgewacht. Ik krijg er de kriebels van...

Je hebt al enorm veel feedback gekregen, en ik vind het een goed verhaal, waarvan ik graag wil weten hoe het afloopt! Het lijkt rechtstreeks uit een nachtmerrie te komen... Ik heb er eigenlijk niets over te zeggen, graag gelezen!