Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#190 overspel

 19 april 2018 - 22:55
Ik kijk uit het raam en zie absoluut niets bijzonders in de tuin. De kat van de buren wandelt op zijn gemak over de schutting en springt op het dak van de schuur. Ik kijk terug naar de prullenbak. En weer uit het raam. De kat is weg. Het water stroomt als altijd wanneer ik de kraan opendraai. Ik boen hard op mijn handen, en lang. Als ik de slaapkamer weer binnenstap, staat de prullenbak er nog steeds. Ik graai de lakens bij elkaar, stop ze in de wasmachine. Het wasmiddel staat gewoon op zijn plek, de knoppen functioneren normaal. De misselijkheid overvalt me, even is het zwart voor mijn ogen. Met twee handen steun ik op de wasmachine, laat de schokken door mijn lijf trekken. De piep van de machine haalt me van ver terug en ik vraag me af of het wel echt gebeurd is. Zou het heus mogelijk zijn dat ik bij het keren van de matras een halve condoomverpakking op zag dwarrelen en dat ik deze gewoon heb opgepakt en in de prullenbak gegooid, terwijl de kat van de buren over de schutting liep, alsof wij die dingen gebruiken?

19 april 2018 - 23:37
Dat is een doordenker, @schrijvenmaar. Subtiel. En als een donderslag bij heldere hemel. Met de kat als getuige. Je laatste zin loopt niet helemaal. Zal wel aan mij liggen, "als wij die dingen in geen jaren meer gebruikt hebben..." De zin is misschien net iets te lang.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 april 2018 - 23:53
Bedankt voor jullie reacties. @Edith: er stond eerst: "terwijl wij die dingen al jaren niet meer gebruiken." Loopt dat volgens jou beter? (volgt alleen de 'terwijl' niet mooi op de 'terwijl' van de kat, dus moet ik nog even denken over de definitieve formulering) of zit het probleem voor jou ergens anders in?

20 april 2018 - 0:01
Zo'n probleem is het niet hoor. Maar een "oplossing" zou misschien zijn de zin op te splitsen in twee delen: Zou het heus mogelijk zijn dat ik bij het keren van de matras een halve condoomverpakking op zag dwarrelen en ik deze gewoon heb opgepakt en in de prullenbak gegooid? En dat terwijl de kat van de buren over de schutting liep en wij die dingen al in geen jaren meer gebruikt hebben? Maar misschien krijg je nog andere suggesties. Vond het mooi zoals je het overspel middenin de gewone dagelijkse routine gooit (de was, de at van de buren etc.) Heel verrassend.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2018 - 0:09
dank voor je uitleg; ik vind zelf het splitsen niet zo mooi, maar weet dat ik mijn zinnen soms net iets te lang maak ... Misschien moet de kat sneuvelen, maar hij voegt wel e.e.a toe ... Ik slaap er nog een nachtje over.

Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2018 - 8:58
Nee nee. Ho. Stop all the clocks. Een kat sloop door je verhaal en sprong van een schutting. Do not kill the cat. I repeat: do not kill the cat. De kat is essentieel. Wat is trouwens mis met 'als wij die dingen al jaren niet meer gebruiken'? Fijn geschreven, mooi ingetogen, maar toch alomvattend verdriet.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 april 2018 - 9:51
schrijvenmaar, Ja, de kat maakt het rond. Prima stuk. Goed opgebouwd. Het bedrog schuilt altijd in alledaagsheid - het laten slingeren vd condooms is verhaaltechnisch nodig en illustreert tegelijk de overmoed van de gebruiker. De laatste zin klopt wel maar loopt niet lekker vanwege de ontkenning op het eind, vind ik. zo zou het ook kunnen: 'Zou het heus mogelijk zijn ... gewoon heb opgepakt ... alsof wij die dingen gewend zijn te gebruiken?

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 april 2018 - 13:41
Het verdriet sijpelt hier subtiel door het alledaagse heen. Mooi gedaan! Een condoomverpakking die opdwarrelt, dat klinkt mij alleen wat gek in de oren. Volgens mij is zo'n verpakking te zwaar om te dwarrelen.

Profile picture for user May Laysen
May Laysen

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 april 2018 - 21:17
Mooie scene m.n. de kat die een goede rol heeft. :thumbsup: Ik kreeg een beeld van een halve verpakking met condooms die rond dwarrelden om haar heen maar ik moet gewoon goed lezen. :o Om haar te helpen: Hoe lang is het geleden dat ze het matras keerde? ;)

Geen afbeelding
gs

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 april 2018 - 22:13
Heel goed :thumbsup:

23 april 2018 - 13:34
Dag @schrijvenmaar, ben ik weer even. Goed, dat je de kat er niet uitgeschreven hebt, want dan had je één van de belangrijkste elementen geschrapt. Die kat is onmisbaar. Naar mijn idee loopt die laatste zin nog steeds niet. Bovendien heb je nu "al jaren niet" weggelaten. En dat is toch van belang... Dus, ik heb (mee) zitten puzzelen : Is het heus mogelijk geweest (of zou het heus mogelijk zijn), dat ik bij het keren van de matras een halve condoomverpakking op zag dwarrelen en ik deze gewoon heb opgepakt en in de prullenbak gegooid, terwijl de kat van de buren over de schutting liep en wij die dingen al in geen jaren meer gebruiken? Ben benieuwd hoe jij -en de anderen- hier tegen over staan? Groeten.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 april 2018 - 13:59
De setting en de sfeer subliem beschreven zoals jij dat zo heerlijk nuchter kan. Het dwarrelen van een halve verpakking deed ook wat vreemds in mijn verbeelding maar als ik er langer over nadenk snap ik het wel. Het is de helft van het papiertje toch, en niet het ding zelf?

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 april 2018 - 23:49
Bedankt voor jullie reacties. Wellicht laat ik haar de verpakking (idd van een individueel comdoom natuurlijk, niet een doosje, May :D ) gewoon vinden. Al denk ik dat ze als je het matras een flinke zwieper weet te geven best dwarrelen kunnen, het is niet nodig. @Edith, bedankt voor het puzzelen. De zin "alsof wij die dingen gebruiken" geeft toch duidelijk aan dat ze dat niet doen, dus ik geloof niet dat het dan werkelijk uitmaakt hoe lang niet. Daar staat tegenover dat ik de eerste versie zelf ook niet als moeizaam had ervaren ... Het veranderen van 'als' in 'en' zoals je voorstelt, zou wat mij betreft ook kunnen. Het is een minimaal verschil, wat voor mij persoonlijk niet veel uitmaakt, geloof ik.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 april 2018 - 15:15
Schrijvenmaar, ... wat een prachtig door verdriet omfloerst verhaal. Je eerste alinea is al geweldig, met de zwarte kat in de hoofdrol, :thumbsup:

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 24 april 2018 - 23:34
Erg mooi beschreven, schrijvenmaar, vooral de sleur van het leven van de HP die zo op de automatische piloot lijkt te functioneren dat het haar bijna was ontgaan. Erg knap. :thumbsup:

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 april 2018 - 22:55
Riny en Bart ook bedankt voor jullie reacties grappig dat je de kat zwart noemt ... ik ga toch de laatste zin weer terugveranderen, denk ik - lees nu toch een beetje dat de kat loopt alsof wij condooms gebruiken :confused:

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 april 2018 - 23:45
Schrijvenmaar, ... daar heb je weer zoiets. Jij schrijft over de kat van de buren ... . Ik lees dat en zie jouw verhaal voor me met mijn ogen die ook regelmatig de kat van de buren zie: een zwarte! :rolleyes:

Geen afbeelding
PeterFD

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 april 2018 - 1:28
dit is echt schrijven, niets bijzonders te melden, met de kat als icoon voor het voorspelbare totdat de matras wordt gekeerd, en daar heb ik de reeds gemelde verwondering bij dat dat best een flinke poos geleden kan zijn geweest, waardoor het overspel in een ander perspectief komt te staan, weglaten maakt het denk ik sterker blijft de prachtige verteltrant