Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#188 Droomtijd

De zo goed als dode oude man droomde over zijn toekomst. Niet-zijn in een universele ambiance, hopeloos genieten van ontmoeten. Zijn droomtijd werd verstoord door pietluttigheden: het elastiek van het zuurstofmasker dat knelde om zijn nek, het gesis van de zuurstof die hem gijzelde, het gesjor van handen aan zijn lijf. Telkens wisselde hij de droomtijd in voor de realiteit. Maar nooit voor lang. De zo goed als dode oude man droomde over zijn jeugd. Palingen die hij aan een vislijn uit de bagger trok. Zilveren alvers die schitterden in het zonlicht wanneer ze het wateroppervlak doorkliefden. De geur van gras, jasmijn en kamille. En de droom van meisjes die daar doorheen liepen. De zo goed als dode oude man dacht aan zijn leven, aan waar het geluk hem had gevonden. Delen, dacht de oude, is het enige dat telt. Kameraden, vrienden, vriendschap: meer had je niet nodig. De vonk van samensmeltende zielen, het was alsof hij het weer kon voelen. Een buitenstaander had kunnen zien dat er een glimlach schuil ging, achter dat plastic zuurstofkapje, maar er stond geen buitenstaander aan zijn bed. De zo goed als dode oude man voelde hoe iets zijn been schudde. Hij opende één oog, en sloot die weer. ‘Och, had ik maar wat meer gewerkt,’ klonk het gesmoord vanachter het zuurstofmasker. ‘Hij ijlt,’ sprak zijn vrouw. ‘Wie zegt nou zoiets op zijn sterfbed.’

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sterk, knap verhaal, in de structuur die je koos, met die herhaling in je alinea's, en in je omschrijvingen. En ook nog met humor, in die laatste alinea. Een tip; ik struikelde over de woorden 'Zalig' en 'Hopeloos.' Woorden die van alles oproepen en kunnen betekenen, en me hierdoor onnodig afleiden van je 'klein' geschreven verhaal. ('Zoete' zou ik weglaten bij 'palingen' en 'hard' of 'plastic' bij zuurstofkapje - of allebei, maar dat is ook een kwestie van smaak.)

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt Lizette, het was opzet om het droomverhaal met zoete woorden wat bloemig te maken maar het is inderdaad wat doorgeschoten, ik zal er wat in snoeien.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
inderdaad lekker dromerig geschreven, maar dan wel met een wonderlijke wekker aan het eind, net voordat het echt te zoet dreigt te worden

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een mooi verhaal over de 'grote stap'. Ik vind de partner aan het eind een beetje de betovering doorbreken van je verhaal. Ook de bijna dode man zijn tekst valt voor mij een beetje uit het niets. Dat is persoonlijk hoor. Heel sterk hoe je de herhaling geeft van de bijna dode man. Ik wilde deze week de verhalen niet lezen vanwege het thema, maar ben blij jouw verhaal gelezen te hebben. Ben op je website op visite geweest. Prachtige verhalen die heel veel zeggen, graag gelezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor je complimenten mw.Marie. Dat de betovering doorbroken wordt is de bedoeling. Dat de herhalingen van 'de dode man' niet storen vind ik wel verassend, aangezien dat 4x gebeurt in dit korte verhaal. Leuk dat je mijn website hebt ontdekt, ik post af en toe een nieuw verhaal

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik kom toch nog even langs. ;) Intrigerend is je verhaal, mooie beelden beschreven maar voor mij zeer frustrerend want de clou vat ik niet: had de man zijn dromen wel gerealiseerd meegemaakt als hij harder had gewerkt? Hoe dan? Grrr... :\\

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May en Levina, bedankt voor de reacties. May: de man heeft zijn droom maar ten dele gerealiseerd. Hij heeft geluk gevonden, hij heeft ziel en zaligheid kunnen delen maar: zijn vrouw denkt dat hij ijlt terwijl hij bloedserieus is.