#189 - Amandelbloesem - Vincent van Gogh

Beste Hedje72, Wat een mooie inzending :nod: Lente, nieuw leven en Vincent van Gogh. Een prachtige combinatie. Vincent was niet de meest luchtige persoon, juist daarom vind ik dit een mooie schets van een vrolijk moment in zijn leven. Je beschrijving van zijn geluksgevoel is voor mij voelbaar. Als ik zo vrij mag zijn: als je hier en daar een witregel doet, leest het fijner!

Erg mooi geschreven! Ik vind de laatste zin ook erg treffend. Een mooie ode aan Vincent :)

Hoi Hedje72, bijzonder goed de sfeer en het gevoel getroffen! Prachtig geschreven! Ben het wel eens met Karinska dat er wat meer wit (nieuwe regel of hele witregel) in mag.

Op mijn rug lig ik op de zachte matras van gras. De weegbree kriebelt in mijn oor en een zwoel briesje streelt langs mijn gezicht. Ik sluit mijn ogen en laat de voorjaarszonnestralen de winterkou uit mijn lichaam verdrijven. In mijn buik dartelen vlinders. Mijn neefje is geboren, Vincent Willem, vernoemd naar mij. ‘We spreken dan ook de wens uit dat hij even vasthoudend en even moedig wordt als jij,’ had mijn broer vanuit Frankrijk geschreven. Het is mooi gezegd, aardig bedoeld. Maar hij spreekt niet de waarheid. Ik ben allesbehalve vasthoudend en moedig te noemen. Kijk mij hier liggen, met een ziekelijk lijf, zonder fatsoenlijke kleren om mij in te vertonen. Ik fluister: ‘Kleine neef, wordt niet zoals je oom. Je verdient beter. Duizendmaal beter.’ Uren blijf ik liggen om de kleine Vincent vanuit mijn diepste wezen, al mijn beste wensen toe te zenden. Als ik mijn ogen open, schitteren daar de witte blaadjes van de ontloken amandelbloesem boven mijn hoofd. Ze steken af tegen de blauwe hemel die intens van kleur is in de schemerende avondlucht. Een nieuw leven is uit moederaarde ontsproten. Ik voel mij gezegend bij de aanschouwing van dit prille bestaan en een immens gevoel van geluk treft mijn ziel. Ogenblikkelijk weet ik wat mij te doen staat. Veel heb ik niet te bieden. Behalve vastleggen wat ik hier, op dit moment zie en ervaar. Voor hem. Dat is wat ik kan, dat is wat ik doe.

Dank voor jullie reacties. Ik heb een aantal nieuwe regels ingevoegd. Echte witregels vond ik te 'hard'.

Ik zie het helemaal voor me. Mooi geschreven.

:thumbsup:

een lief en zoet verhaal, met een beetje een melancholiek randje; dat past bij van Goghs amandelbloesem. wat mij betreft kan er behoorlijk geschrapt worden in de bijvoeglijk naamwoorden (zou iemand denken dat een matras van gras hard is? of een strelend briesje koud?) en gaat het stuk "uren lig ik ... t/m mijn ziel" eigenlijk geheel net over de top, maar dat zal een kwestie van smaak zijn.

Dank voor je reactie Schrijvenmaar. En het is zeker een tikkeltje over de top, maar dat was ook wel de sfeer waarin ik zat en Vincent zag liggen. Geïnspireerd door de brieven die Vincent en zijn broer aan elkaar schreven. Ze wisten van iets kleins iets groots maken door het veel aandacht te geven. Dit is normaalgesproken niet mijn stijl, maar hier wel passend dacht ik.

tja, een zeker gevoel voor drama past zeker wel

Poëtisch, bezielend . Ik denk, dat Van Gogh zich hier wel in zou kunnen vinden.

schrijvenmaar heeft het al gezegd: het zachte en het zwoele kan er uit. Ook vind ik 'moederaarde' niet mooi, zeker niet aan elkaar geschreven. Geen idee of het iets is wat Van Gogh zelf zou gebruiken, maar het past niet in mijn beeld van hem. Dit kan iets persoonlijks zijn. Wat hij daar ligt te doen, vind ik wel uitstekend bij Van Gogh passen. Dat heb je goed bedacht. En tenslotte: schitterend schilderij uitgekozen. De combinatie met de geboorte van het neefje is een goede.

Hedje, hier en daar een tikkeltje ’te’ naar mijn smaak maar de sfeer klopt voor mij. Het perspectief en zijn minderwaardigheidscomplex vind ik erg mooi gevonden, treffend. Mooi gedaan.

Je hebt met woorden Vincent weer tot leven gebracht.

Ik vind het zelf een erg mooi verhaal en niet te zoals anderen omschreven. Ik kan juist goed meekomen bij die rijke omschrijving, aangezien ik me voorstel dat Vincent ook zo extreem zijn emoties ervoer. Zonder witregels vind ik verhaal mooier. Het is maar net wat je voorkeur heeft ;).

Ik vind de sfeer ook passen bij een kunstenaar die alle tijd heeft om te overpeinzen. Tenslotte was hij ook een drama king. ;) Origineel hoe je hier de briefwisseling en het nieuwtje van de geboorte van het neefje erin hebt verwerkt. Klopt het met de werkelijkheid? Voor het verhaal maakt het niets uit maar ik ben nieuwsgierig. :nod:

hedje, mooi verhaal gemaakt en zoals hierboven al geschreven is. De lente, de bloei van de amandelbloesem en het de geboorte van het jonge neefje. Ik vind je herschrijf in #4 prettiger lezen. Ik vind het zeker niet te, het past in mijn gevoel bij het euforische van het voorjaar en de dramatiek van Vincents leven. Fijne zondag.

Mooi geschreven! Je hebt gelijk, harde enters zijn op papier en in word lelijk, maar op SOL maakt het het lezen wat makkelijker. Op SOL blijft het anders zo'n lap tekst. Met plezier gelezen!

Dank voor jullie reacties! @May Laysen Het schilderij heeft Vincent echt voor zijn pasgeboren neefje gemaakt en de zin uit de brief is echt geschreven door de broer Theo.

zeer vindingrijk ik vind zeker niet overdreven, je hebt je nog ingehouden, heel smaakvol en rustige sfeer liggend in het gras en mijmerend over die bloesem, fantastisch dat schilderij en brief knetter echt zijn zou een mooie opdracht zijn om een loftuiting te schrijven uit nog een paar eeuwen voor VvG ik heb op een congres meegemaakt hoe Bourgondisch Spanjaarden hun presentatie geven met cv en lof voor professoren voordat zij aan onderwerp toekomen