Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#187 kort en prachtig

 4 april 2018 - 1:31
Daar staan we dan. Samen sterk. De handen ineen geslagen. Alle neuzen dezelfde kant op. Nou ja, niet letterlijk, natuurlijk, dat van die neuzen. Maar we vormen zonder meer een team. Een eenheid, een geheel. Toch? Ik voel ze wel kijken, weet wat ze denken. Ze zullen me nooit helemaal begrijpen, nooit helemaal accepteren. Natuurlijk had ik het bij zwarte panties kunnen laten, kunnen inmengen in de groep. Maar waarom zou ik moeten assimileren? Ik heb recht op mijn kleurkeuze. Draag mijn witte sloffen met trots. Laat ze maar kijken. Ik naai er extra strikjes op.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 4 april 2018 - 15:22
Erg leuk. Je HP zet zich zichtbaar af tegen het opgaan in een groepsgebeuren. Ik herken me in je verhaal in zoverre dat ik niet voor witte sloffen zou kiezen maar wel doodsbenauwd raak van groepsgedoe.

5 april 2018 - 15:31
Heel leuk en origineel ook. Alleen: waarom omzeil je de moeilijkheid van "assimileren" niet gewoon en schrijf je : "waarom zou ik me moeten aanpassen (aan de anderen?)" -alhoewel ik het mooi vind staan en leuk vind klinken zo tegenover dat "accepteren"