#187 Etenstijd

:D Lekker macaber, Darkvalley! Origineel en grappig. Eén ding snap ik niet helemaal: in de zin "Met dat, haalde ze de vijf briefjes uit de bak. " kan ik niet goed achterhalen wat je met 'dat" bedoelt. Is het een verwijzing naar hetgeen ze net hadden besloten? Dus: de loting over wie het slacht-offer (haha) moest worden? Hoe dan ook: graag gelezen :nod:

Hai Karinska, Het is een verwijzing naar het eerste maar loopt niet helemaal lekker. Met dat gezegd hebbende (zat in mijn hoofd) vond ik niet passen en dacht dat, met dat, voldoende was. Ik ga even broeden, maar denk het al te weten hoe ik het verander :D

Ja, goeie aanpassing :thumbsup:

:) Thanx.

Ik vind het ook een goed en luguber verhaal. Ik kom er alleen niet achter waar de acht dagen op slaan :confused: Top einde :thumbsup:

Hai Nancy, Dank je wel voor je reactie. Met de acht dagen die Jamie aangeeft, refereer ik naar de maximale tijd die zijn denkt zonder voedsel te kunnen. Normaal is dat maanden voor je dood gaat en een achttal dagen zal normaal dit gedrag niet oproepen. Het is een hint naar het gedrag van Jamie en een subtiele connectie waarom iedereen op haar heeft gestemd. (Althans dat was het idee.) Het einde probeer ik weer te verbinden dat ze het totaal niet erg vinden dat ze er niet meer is. :)

Goed verhaal, in de vierde alinia staat volgens mij een woordje ‘het’ teveel.

Gadverdegadver, maar wel goed gevonden! Doet me denken aan Alive, de film :thumbsup:

Is 'een voor een' en 'stuk voor stuk' zo vlak achter elkaar niet wat overbodig? Wat een lugubere associatie bij slofjes en een dik tapijt trouwens.

Hai Depengevoed, Dank je voor je reactie. Het teveel het is eruit. :) Scherp gezien ik heb daar toch een aantal keer overheen gelezen.

Hai i-Kat, Dank je wel voor je reactie :)

Ha Tilma, Dank voor je reactie. Dat stukje had ik bewust erin gedaan om de expliciteit van het Jamie figuur te benadrukken. Die wil alle touwtjes in handen hebben. Dik tapijt? Nu ik de foto nog eens bekijk zie ik dat het wellicht niet een bosgrond is / ik dacht takjes te zien. :)

Hoi Darkvalley, tjasses, gatsiebah! Het gaat dus echt over ...? :D :D Lekker macaber, hoor! Maar inderdaad ook zonde van die mooie witte schoenen! Nee echt, heerlijk verhaal, met plezier gelezen!

He Ton, Leuk je reactie. :) :) Dank je wel!

Leuk om te lezen. Wat zijn er toch vreemde mensen in de wereld, hè?

Hai Tja, Dank je wel voor je reactie. Inderdaad, vreemde vogels en het spit is een mooie symbiose ;)

Getver, Darkvalley. Het zijn geen lekkere beelden die je oproept met dit verhaal. De acht dagen kan ik ondanks je toelichting niet helemaal plaatsen.

Het (over) leven is aan de slimsten, zou ik durven denken. Smakelijk. Ik denk dat volgens Jamie om de 8 dagen iemand ... nou ja zich moet opofferen. Een mens kan langer zonder eten dan zonder drinken. Twee dingetjes Darkvalley: Een voor een is wel goed, maar stuk voor stuk heeft volgens mij betrekking op voorwerpen, niet op personen (je telt bvb stuk voor stuk de houtblokken die je nodig hebt) Vijf briefjes, maar heeft ze op zichzelf gestemd? Zo onnozel kan je toch niet zijn :eek: Het kan niet anders, want er zitten vier overlevenden bij het vuur, geen vijf? Een pracht luguber geval, en die schoenen vind ik een denderend einde!

He willemina, Dank je wel voor je reactie. Het idee is dat een week zonder eten geen enkel probleem is. Je voelt je naar maar dat is het dan ook wel. Geen reden om elkaar te gaan op eten :) Dat de slimmerik van de groep, de generatie waarin alles meteen moet en elk idee tot werkelijkheid gebracht moet worden, acht dagen afgesneden van het snelle leven al te veel vind om verder te leven was een stukje punchline :)

Hai Marlie. Je bent de eerste die de subtiele dingetjes benadrukt leuk! :) :) Jamie heeft het er helemaal mee gehad en is inderdaad niet de slimste. Ze stemde op zichzelf want tsja, op wie anders. De groep zal toch wel.... :D Het stuk voor stuk had ik erin gedaan omdat Jamie de anderen niet ziet als mensen waarmee ze moet overleven, maar als dingen die ver van haar af staan. Het gevoel is wederzijds. Ik weet niet of dit mag qua taal, maar dat was wel de poging om een rake zin te maken waarin blijkt hoe Jamie de anderen ziet. Ik probeerde het stukje schoenen / het kon haar niets meer schelen, te laten verwijzen naar precies dat stukje. Dank je voor je reactie!

Vet luguber. Maar ik snap niet goed waarom er die avond vier overlevenden zijn. Als ze één persoon hebben opgegeten, zou ik denken dat er vijf personen overgebleven zijn, vooral als ik dan naar de foto kijk.

Darkvalley, ... gatsie, ik dacht aan roofzuchtige dieren. Je hebt je fantasie wel behoorlijk laten gaan.

Agatha Christie waardig en toen waren er nog maar... Origineel gevonden. Fijne avond.

Hai NDD, Om heel eerlijk te zijn. Ik had de donkere voeten tegenover de witte schoentjes niet gezien. Vond het wel leuk om het zo te laten. Dank je voor je compliment. :)

Ha Riny, Ach ja. Het was etenstijd toen ik erover nadacht, wellicht heeft dat een rol gespeeld.

He Marie, Dank je wel voor je compliment :) :)

Hoi Darkvalley, je hebt hier al een hoop commentaar verzameld. Een macaber stukje, inderdaad, maar knap hoe je dat met een paar zinnen neerzet. En dat hele paasgedoe draait toch ook om een macabere geschiedenis?

Ha Anton, Leuk te horen dat de kortte zinnen de gewenste impact hadden. Dank je wel voor je reactie.

Allemachtig. Wat een associatie bij die foto. Alleen, als die ene opgegeten wordt, waarom legt het slachtoffer dan ook haar stembriefje in?

Hai Edith, Dank je wel voor je reactie. Ik heb bewust dat stukje erin gedaan om de lezer te laten verwonderen hoe iemand zo dom / naief of wellicht heel bewust op zichzelf heeft gestemd. Een stukje zelfreflectie tijdens het lezen. Mijn invulling toen ik het schreef was. Ze stemt op zichzelf omdat ze niet gelooft dat iemand anders op haar zou stemmen (beetje verkeerd zelfbeeld). Tegelijkertijd kon ze het niet over het hart krijgen om op iemand anders te stemmen (klein hartje). Dat zij dan unaniem gekozen wordt door de groep, is het vernietigen van het stukje zelfbeeld maar ze heeft berusting omdat de uitkomst aansluit bij de fatalistische gedachte die ze heeft op dat moment (de 8 dagen is al teveel voor haar om verder te gaan) Dit subverhaal met menselijke moraal en drame probeerde ik te verpakken in het kleine stukje tekst en de uitwisseling hoe de tegenspelers erin zitten met de quote van de vieze schoenen. :)